Ashtanga Joga, znana z surowości i rygorystycznych sekwencji, nie skupia się jedynie na pozycjach asan. Ma również w swoim repertuarze rytuały pielęgnacyjne, z których jednym z najbardziej unikalnych jest „oil bath” czyli rytualna kąpiel w oleju.
Co to jest Ashtanga Oil Bath?
Ashtanga Oil Bath, znany również w tradycyjnej terminologii sanskryckiej jako „abhyanga”, to starożytna praktyka masażu całego ciała przy użyciu oleju, zazwyczaj sezamowego. Ta technika jest szczególnie zalecana dla praktykujących Ashtanga Jogi i tradycyjnie wykonywana jest raz w tygodniu, najczęściej w soboty, gdy praktykujący ma przerwę od codziennej praktyki asan.
Dlaczego olej sezamowy?
Olej sezamowy jest uważany w ajurwedzie za „króla olejów”. Ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i antyoksydacyjne. Jego ciepła i ciężka natura jest idealna do równoważenia lekkich i chłodnych cech praktyki Ashtanga Jogi.
Korzyści z Ashtanga Oil Bath
Relaksacja: Masaż olejem pomaga zrelaksować mięśnie, zwłaszcza po intensywnej praktyce jogi.
Poprawa krążenia: Ruchy masażu poprawiają krążenie krwi i limfy.
Odżywienie skóry: Olej sezamowy głęboko nawilża skórę, czyniąc ją miękką i elastyczną.
Detoksykacja: Tradycyjnie uważa się, że olej przyciąga toksyny z głębszych warstw ciała, pomagając w ich usunięciu.
Poprawa jakości snu: Masaż olejem pomaga w głębokim relaksie i może poprawić jakość snu.
Jak wykonać Ashtanga Oil Bath
Zacznij od ciepłego prysznica, aby otworzyć pory skóry.
Nałóż ciepły olej sezamowy na całe ciało, zaczynając od stóp i kierując się ku górze. Używaj okrężnych ruchów na stawach i długich pociągnięć na długich kończynach.
Po nałożeniu oleju na całe ciało, wmasuj go w skórę głowy.
Pozostaw olej na skórze na 10-15 minut, aby mógł się wchłonąć.
W tym czasie możesz również wykonać delikatny masaż głowy i uszu.
Po zakończeniu masażu weź ciepły prysznic, aby zmyć nadmiar oleju.
Ashtanga Oil Bath to nie tylko forma relaksu, ale również ważny rytuał pielęgnacyjny dla ciała i ducha. Wprowadzenie tej praktyki do swojej rutyny może przynieść wiele korzyści zdrowotnych i pomóc w głębszym połączeniu z własnym ciałem.
Abhyanga: Głębsze Zanurzenie w Ajurwedyjskim Masażu Olejowym
Abhyanga, choć nierozłącznie związana z praktyką Ashtanga Oil Bath, jest o wiele bardziej kompleksową i holistyczną terapią w tradycyjnej medycynie ajurwedyjskiej. Słowo „abhyanga” pochodzi z sanskrytu i oznacza „masaż olejowy”. Oto, co warto wiedzieć o tej dawnej praktyce.
Abhyanga, choć nierozłącznie związana z praktyką Ashtanga Oil Bath, jest o wiele bardziej kompleksową i holistyczną terapią w tradycyjnej medycynie ajurwedyjskiej. Słowo „abhyanga” pochodzi z sanskrytu i oznacza „masaż olejowy”. Oto, co warto wiedzieć o tej dawnej praktyce.
Filozofia Abhyanga
Według ajurwedy, olej w abhyanga nie tylko odżywia ciało, ale również pomaga równoważyć dosze, trzy podstawowe energie życiowe: Vata, Pitta i Kapha. Masaż abhyanga jest szczególnie korzystny dla osób z przewagą Vata, ale może być dostosowywany do wszystkich typów dosz.
Korzyści z Abhyanga
Poza korzyściami wymienionymi w kontekście Ashtanga Oil Bath, abhyanga oferuje również:
Wzmacnianie układu odpornościowego: Regularny masaż stymuluje produkcję białych krwinek, które pomagają w obronie organizmu przed chorobami.
Poprawa widzenia: Masaż okolic oczu olejem może pomóc w odżywieniu tkanki ocznej.
Wzmacnianie włosów: Olejowanie i masaż skóry głowy może przeciwdziałać wypadaniu włosów i przyspieszać ich wzrost.
Stymulacja narządów wewnętrznych: Abhyanga może stymulować narządy wewnętrzne, poprawiając ich funkcjonowanie.
Wybór Oleju
Choć olej sezamowy jest najpopularniejszym wyborem, ajurweda rekomenduje różne oleje w zależności od dominującej doszy:
Vata: Olej sezamowy lub olej z koperku.
Pitta: Olej kokosowy lub ghee (klarowane masło).
Kapha: Olej musztardowy lub olej z szafranem.
Abhyanga, będąc kluczowym elementem ajurwedyjskiej rutyny zdrowotnej, służy nie tylko pielęgnacji ciała, ale także umysłu i ducha. Wprowadzenie tej praktyki do codziennej rutyny może przynieść głębokie korzyści zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i duchowego.
Ashtanga Vinyasa Joga wykorzystuje specjalną technikę oddychania zwanej oddychaniem Ujjayi, ale różni się ona od tradycyjnej Ujjayi Pranayama. W praktyce Ashtanga Jogi, oddychanie Ujjayi stosuje się przez całą praktykę, tworząc rytm, który prowadzi praktykującego przez całą sekwencję.
Cechy Oddychania w Praktyce Ashtanga Jogi:
Równomierny oddech: Tradycyjnie wdech i wydech powinny trwać tyle samo czasu. Każdy ruch jest połączony z oddechem.
Donośny oddech: Powinny być słyszalne dla praktykującego, jak delikatny szum oceanu.
Skoncentrowanie na nosie: Oddychanie odbywa się przez nos z lekkim zwężeniem w gardle.
Ciągłość oddechu: Stosowane przez całą praktykę Ashtanga Jogi.
Ujjayi Pranayama
Ujjayi Pranayama to oddzielna technika oddechowa, często ćwiczona w różnych stylach jogi. Mimo że jest podobna do oddychania stosowanego w Ashtanga Jogi, różni się pewnymi aspektami.
Cechy Ujjayi Pranayama:
Silniejsze Zwężenie w Gardle: Ujjayi Pranayama często wymaga silniejszego zwężenia w gardle, co tworzy głośniejszy dźwięk.
Mocniejszy Nacisk na Kontrolę: Ujjayi Pranayama może być praktykowana jako osobna technika z większym naciskiem na kontrolę i świadomość oddechu.
Stosowana w Medytacji: Często ćwiczona jako forma medytacji i koncentracji, nie tylko jako wsparcie dla asan.
Podsumowanie
Chociaż oddychanie Ujjayi w Ashtanga Jogi i Ujjayi Pranayama mają wiele wspólnego, są praktykowane z nieco innym zamiarem i techniką.
Oddychanie Ujjayi w Ashtanga Jogi jest subtelniejsze, bardziej związane z płynnym ruchem i całkowitą praktyką asan. Ujjayi Pranayama jest bardziej skoncentrowana i intensywna, często stosowana jako odrębna technika oddechowa lub medytacyjna.
Obie te praktyki mają swoje miejsce w świecie jogi i oferują różne korzyści. Kluczem jest zrozumienie, kiedy i jak stosować każdą z nich, aby czerpać pełne korzyści z praktyki jogi.
Wielu joginów zastanawia się jakie jest poprawne oddychanie w ashtanga jodze. Odpowiedź na to pytanie dotyczy nie tylko ashtanga, ale, moim zdaniem, jogi ogólnie. Ashtanga jest po prostu stylem jogi, w którym podstawowe techniki są uporządkowane w konkretną sekwencję ruchów.
Jednak w ashtanga jodze istnieje pewne zamieszanie na temat oddychania, spowodowane różnicami w instrukcjach. W szkole w Mysore Sharath stosuje frazę „free breathing”. Starsi nauczyciele mają jednak odmienne zdanie. Pamiętają, jak Pattabhi Jois upominał ludzi za zbyt ciche oddychanie. Wydaje się, że w przeszłości instrukcje dotyczące oddychania były znacznie intensywniejsze. Dlatego istnieje debata na temat tego, jak powinniśmy oddychać podczas praktyki ashtanga.
Nie chodzi o głośność oddychania
Myślę, że wielu popełnia podstawowy błąd, myląc intensywność oddychania z głośnością, jaką ono produkuje. To nie dźwięk decyduje, czy oddychanie jest ujjayi, ale stopień ograniczenia lub napięcia podczas oddychania.
Czy nasze oddychanie jest ujjayi czy nie, zależy po prostu od stopnia intensywności, nie jest to kwestia błaha. Jeśli próbujesz praktykować ujjayi przez półtorej godziny ashtanga jogi, z pewnością zauważysz różnicę. Może to również być męczące.
Oddychanie w Jodze: Subtelność i Siła
Oddychanie w jodze to coś więcej niż tylko robienie hałasu. Początkujący często skupiają się na głośności oddychania, traktując ją jako główny aspekt ich praktyki. Jednak oddychanie w ashtanga (czyli, jak już mówiliśmy, oddychanie w jodze ogólnie) jest znacznie bardziej subtelne.
Oddychanie oznacza Bandha
Nie możemy oddzielić oddychania od bandhy. Prawdziwe i pełne oddychanie w jodze opiera się na bandzie.
Dlaczego oddychanie jest dla nas dobre?
Zazwyczaj wykorzystujemy bardzo małą część pojemności naszych płuc. Spowolnienie oddychania przez zwężenie przestrzeni, przez którą jest ono wciągane, oraz wewnętrzne próżniowanie, które jest wytwarzane przez użycie bandhy, sprawia, że oddychamy znacznie bardziej efektywnie.
Oddychanie w jodze to nie oddychanie brzuszne?
Nie jesteśmy w stanie oddychać żołądkiem, ale jest on kluczowy w procesie oddychania w jodze, w szczególności przy użyciu uddiyana bandhy.
Oddychanie przeponowe w Jodze
Naszym celem jest korzystanie z przepony podczas oddechu. Aby to osiągnąć, musimy skoncentrować się na miejscu, w którym dwa przednie i dolne żebra łączą się ze sobą.
Po praktyce będziemy wiedzieć, czy oddychaliśmy prawidłowo. Nie powinniśmy czuć się oszołomieni, zestresowani czy spięci. Chociaż termin „wolne oddychanie” może pozostawiać wiele do życzenia, wciąż wydaje się być lepszym wyborem.
Ashtanga vinyasa joga to metoda która koncentruje się na synchronizacji oddechu z sekwencją dynamicznych pozycji (asan). Początki tej praktyki mogą być nieco przytłaczające, ale z właściwym podejściem i przygotowaniem stanie się ona naturalną i satysfakcjonującą częścią Twojego życia.
Oto kilka kroków, które pomogą Ci zacząć praktykę Ashtanga Jogi:
1. Poznaj podstawy
Zanim zaczniesz praktykować, warto zrozumieć, czym jest Ashtanga Vinyasa joga i jakie są jej korzyści. Możesz przeczytać książki na ten temat, poszukać informacji online lub porozmawiać z doświadczonym nauczycielem.
2. Znajdź odpowiednie miejsce do praktyki
Ashtanga joga powinna być poznawana pod okiem doświadczonego nauczyciela jogi. Joga praktykowana w grupie często jest bardziej motywująca. Z czasem zorganizujesz sobie dodatkowo miejsce na praktykę własną w domu.
3. Zainwestuj w niezbędne akcesoria
Nie potrzebujesz wiele do praktyki jogi – wystarczy wygodny strój oraz mata do jogi, która zapewni Ci stabilność i komfort podczas wykonywania asan.
4. Zacznij od podstaw
Przed rozpoczęciem intensywnej praktyki nauczysz się powitań słońca oraz kilku podstawowych asan. Znajomość podstawowych pozycji umożliwi Ci płynne przejście przez kolejne.
5. Słuchaj swojego ciała
Najważniejszym aspektem jogi jest bycie świadomym swojego ciała. Jeśli jakaś pozycja sprawia Ci ból lub jest zbyt trudna, nie zmuszaj się do niej. W ashtanga vinyasa jodze nie omijamy żadnej pozycji, ale każdą można zmodyfikować do predyspozycji ciała danego dnia.
6. Ustal regularny harmonogram praktyki
Regularność jest kluczem do rozwoju w ashtanga vinyasa jodze. Nawet 15 minut praktyki codziennie przyniesie lepsze efekty niż dłuższa sesja raz w tygodniu.
7. Ucz się od innych
Dołącz do społeczności jogi – uczestnicz w warsztatach, korzystaj z online tutoriali, spotykaj się z innymi joginami. Wspólnota może być źródłem wsparcia i inspiracji.
8. Bądź cierpliwy i konsekwentny
Nie zniechęcaj się, jeśli początkowo nie wszystko idzie tak, jak byś chciał. Joga to praktyka, która wymaga cierpliwości i konsekwencji. Każdy ruch, każda asana z czasem zostanie zapamiętana przez ciało, a Ty popłyniesz z oddechem z medytacją w ruchu.
9. Dbaj o oddech
Ashtanga joga kładzie duży nacisk na synchronizację oddechu z ruchem. Koncentruj się na głębokim i rytmicznym oddychaniu podczas praktyki.
10. Kontynuuj naukę
Joga to niekończąca się podróż. Im więcej się uczysz, tym więcej odkrywasz o sobie i możliwościach swojego ciała.
Podsumowując, rozpoczęcie praktyki Ashtanga Jogi może być jednym z najbardziej satysfakcjonujących i wzbogacających doświadczeń w Twoim życiu. Pamiętaj, że każdy zaczynał od początku – najważniejsza jest chęć nauki, cierpliwość i regularność w praktyce.
Moja nauczycielka, zapewne cytując swoich nauczycieli, mówiła:
Prawdziwa praktyka jogi rozpoczyna się od pierwszej kontuzji Naama Zusman
Praktyka jogi wg metody ashtanga vinyasa jest dynamiczna i wymagająca fizycznie, dlatego przy kontuzji ważne jest dostosowanie praktyki, aby uniknąć pogorszenia się stanu i wspomóc proces zdrowienia.
Ahimsa: Ahimsa jest jedną z ważnych zasad etycznych praktyki jogi. Słowo „ahimsa” pochodzi z sanskrytu i oznacza „niekrzywdzenie” lub „brak przemocy”. Zachęca do unikania wszelkiego rodzaju przemocy wobec siebie, innych istot i środowiska naturalnego. Jest to fundamentalna zasada, która wyznacza drogę do współczucia, miłości i harmonii. Ahimsę stosujemy przede wszystkim do siebie.
Konsultacja lekarska: Przed powrotem na matę po powodu kontuzji nadgrastka zalecam skonsultowanie się z lekarzem lub fizjoterapeutą. Oni będą najlepiej w stanie ocenić stopień kontuzji i zalecić odpowiednie podejście.
Unikaj pozycji, które obciążają nadgarstki: W praktyce Ashtanga jogi istnieje wiele pozycji, które angażują dłonie takie jak kij, skoki i pozycje na rękach. W przypadku kontuzji nadgarstka zaleca się unikanie tych pozycji lub modyfikowanie ich, aby zmniejszyć obciążenie. Na przykład, zamiast skoków, można wykonać delikatne kroki w przód i w tył. Unikaj również niskich czaturang i unikaj pozycji, które wymagają dużej siły i stabilności rąk.
Skoncentruj się na technice oddychania i medytacji: Skoro niektóre dynamiczne elementy Ashtanga jogi mogą być nieodpowiednie w przypadku kontuzji nadgarstka, skup się na technikach oddechowych (ujjaji, nadi shodana) oraz medytacji. To doskonały czas, aby pogłębić praktykę medytacyjną, uspokoić umysł i skupić się na uzdrawianiu ciała.
Modyfikacje pozycji: Współpracuj z nauczycielem ashtanga jogi, który może dostosować pozycje w sekwencji ashtangi do twoich potrzeb. Mogą one obejmować modyfikacje pozycji, a także dostosowanie sekwencji w celu unikania pozycji, które są bolesne lub nieodpowiednie.
Obserwacja i słuchanie ciała: Kontuzje nadgarstka mogą wymagać czasu na pełne wyleczenie. Regularnie obserwuj stan swojego nadgarstka i bądź czujny/a na wszelkie oznaki bólu lub dyskomfortu. Nie zmuszaj się do wykonywania pozycji, które są bolesne. Słuchaj ciała i respektuj swoje ograniczenia.
Przecież to stała sekwencja, nie mogę tak sobie wycinać pozycji!
Owszem! Kiedy uczymy się sekwencji to nie omijamy tego co nam nie pasuje, albo tego co jest zbyt trudne! Kiedy czujemy się dobrze to nauczyciel może nam zaproponować modyfikację sekwencji (dodanie pozycji, zmianę jej wersji) w celu rozluźnienia lub zaangażowania nowej grupy mięśni.
Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że przy kontuzji nadgarstka na początku dajemy kontuzji odpocząć! Jeśli bardzo boli to dzień, może dwa, albo i trzy unikamy jakiegokolwiek obciążania. Na macie, w konkretnych pozycjach szukamy czy jest jakieś ułożenie dłoni, które nie sprawia bólu. Sprawdzamy czy podparcie na opuszkach palców, piąstkach, zastosowanie kostek, uchwytów lub innych pomocy pomoże nam odciążyć nadgarstek. Jeśli takowego nie ma, to całkowicie rezygnujemy z przejść (skoków) pomiędzy pozycjami, podpierając się w taki sposób, by nie obciążać bolesnego nadgarstka. Rezygnujemy również z wszelkich balansów na rękach, m.in: kakasana/bakasana, bhujapidasana, lolasana, utplutihi, titibasana, adho mukha vrksasana (stanie na rękach) a także udrva dhanurasana (mostek). Psa z głową w górę zastępujemy pozycją bhujangasana (kobra) a psa z dół w górę zastępujemy catur svanasana (pozycja delfina). Pozycje odwrócone, typu salamba sirsasana (stanie na głowie), pincha mayurasana (stanie na przedramionach) oraz salamba sarvangasana (stanie na barkach) rozpatrujemy bardzo indywidualnie.
Co się zadzieje, jeśli zignorujemy sygnały z ciała?
Też można! Łykamy tabletkę, smarujemy maścią i działamy dalej! Proces zdrowienia zajmie więcej czasu, zamiast kilku-kilkunastu tygodni potrwa to pół roku… może rok lub dłużej. Praktyka z bólem powoduje, że mózg chroni bolesną łapkę a ciało szuka równowagi i może nadmiernie obciążać inne miejsca w ciele co może powodować kolejne kontuzje w łokciach, barkach, po drugiej stronie lub też w innych obszarach. Przewlekłe zapalenia w stawach mogą zwiększyć ryzyko osteoporozy, ale przecież ważne jest tu i teraz więc kto myśli o dalszej przyszłości :)
Co się zadzieje jeśli odpuścimy?
Nie chcesz tracić siły lub zakresu ruchu? Warto pamietać, że rezygnacja z praktyki jednej grupy asan otwiera nam okno na kreatywność i poznanie nowych asan a także innych aspektów praktyki. Zmiana sekwencji nie powoduje, że zapuka do nas policja ashtangowa.
Obawiasz się, że ktoś pomyśli że jesteś gorszy/a lub że utracisz wypracowany progres – wprost przeciwnie ciało czuje się kochane, a po okresie odpoczynku przychodzi nowa energia, nowa moc.
Ponadto praktykując z łagodnością w grupie dajesz przykład innym, że nie zawsze trzeba cisnąc na maksa. Praktyka jogi to nie są wyścigi, i wcale nie trzeba być „lepszym” niż osoba która zaczęła później niż my.
Jak unikać kontuzji nadgarstków? Praktykuj z uważnością – ale co to oznacza na macie?
Dristhi: Nie patrzymy się na innych, nie myślimy o tym jakie wskazówki możemy im dać, staramy się nie rozmawiać, od tego jest nauczyciel. Oczywiście, kiedy wasz wzrok przypadkiem się spotka jak najbardziej możecie się do siebie uśmiechnąć! Nic tak nie łączy jak wspólny wysiłek, niemniej jednak skupienie jest do wewnątrz. Nie czuj urażenia kiedy uśmiech nie zostanie odwzajemniony – oznacza to, że ta druga osoba praktykuje dristhi. Każda asana w sekwencji ashtangi ma swoje określone miejsce skupienia wzroku, jeśli nie wiesz jakie zastosować zawsze możesz miękko patrzeć w okolice czubka nosa.
Oddech: Oddech cały czas płynie. Nie wstrzymujemy oddechu po to by wykonać trudniejszą asanę. Każdy ruch rozpoczyna oddech. Jeśli ciężko nam oddychać w jakiejś pozycji – może to być sygnał że sięgamy po zbyt trudną wersję lub że może po prostu tego dnia ta pozycja nie jest dla nas.
Bandha: Bandhy to tzw. zamki energetyczne – one także pomagają nam utrzymać energię do praktyki. Kiedy nasza uwaga ulega rozproszeniu na zewnątrz to niezwykle trudno nam skupić się wewnątrz. Oznacza to, tylko i aż tyle… że skupiamy się na dristhi i oddechu a kiedy praktyka odbywa się do wewnątrz obserwujemy bandhy, napinamy to co powinno być aktywne, a rozluźniamy to co może się zrelaksować. Hasta bandha (bandha dłoni) jest tutaj niezwykle ważna, odnosi się do blokady energetycznej w dłoniach i nadgarstkach, która ma na celu kontrolowanie przepływu energii w ciele i wzmocnienie stabilności i siły. Praktyka z hasta badhą prowadzi do wzmocnienia mięśni dłoni, poprawę siły i stabilności w asanach, oraz zwiększenie świadomości energetycznej.
Ważne jest, aby zwracać uwagę na swoje ciało i unikać nadmiernego napięcia lub bólu podczas praktyki. Jeśli masz jakiekolwiek problemy zdrowotne związane z nadgarstkami lub dłońmi, skonsultuj się z instruktorem jogi, aby dostosować praktykę do swoich indywidualnych potrzeb.
Jeśli uważasz, że to wartościowa treść podziej się nią w swoich social mediach
Często słyszę pytanie: „Co robisz że jesteś taka spokojna?” lub „Skąd masz takie mięśnie?” Zazwyczaj odpowiadam: „praktykuję jogę”. Jednak większość ludzi odpowiada: „Aaaa, kiedyś byłem na jodze. To takie powolne i nudne” Zawsze mam trudność z wyjaśnieniem, ponieważ ludzie często nie wiedzą wiele o jodze.
Jeśli ktoś chce dalszych wyjaśnień i pyta „Jaki styl jogi uprawiasz?” lub „Jakiego rodzaju jogę praktykujesz?”, mówię, że praktykuję ashtanga jogę. Niektórzy ludzie rozumieją, co chcę powiedzieć. Jednak inni nie, i moja odpowiedź może wydawać się dziwna.
W naszej społeczności jogi brakuje zrozumienia różnych szkół i tradycji jogi. Dyskusja na temat istnienia czystej drogi jogi jest często słabo omawiana. Podobnie jak katolicy i protestanci od wieków spierają się o to, która droga chrześcijaństwa jest właściwa, różne praktyki jogi (np. Ashtanga lub Iyengar Yoga, które mają swoich zagorzałych zwolenników) każda twierdzi, że jej droga jest właściwą.
Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że wiele współczesnych „stylów” jogi jest w rzeczywistości sposobem na dalsze zwiększenie wysiłków marketingowych nauczycieli jogi, którzy je tworzą (m.in. Zoga, Yogalates, joga z kozami czy SUP joga). Niestety wiele z tych stylów ma niewiele wspólnego z historyczną tradycją jogi i zostało wynalezione przez osoby, które nigdy nie miały prawdziwego nauczyciela, mistrza lub guru, aby ich prowadzić.
Ciekawy film dokumentalny Kumare porusza kwestię: „Skąd pochodzi joga?” i „Jaki jest właściwy sposób na praktykowanie jogi?” Ludzie, którzy szukają zajęć jogi, na których chcą po prostu rozciągnąć swoje ciała, zwykle nie zadają sobie takich pytań.
Pytanie o takie kwestie jest szczególnie ważne, jeśli chcesz pogłębić swoją praktykę i osiągnąć to, co joga obiecuje.
Inny interesujący film dokumentalny „Kto jest właścicielem jogi?” prezentuje liczne uproszczone i nieznane rodzaje jogi, które zostały stworzone wyłącznie w celach marketingowych. Jednak ludzie kupują to jako praktykę jogi.
Kiedy poruszamy się po tych skomplikowanych wodach, ważne jest, aby pamiętać, że istnieje wiele różnych praktyk jogi. Aby zrozumieć, dlaczego istnieją różne praktyki, należy najpierw zrozumieć, czym jest joga.
Swami Rama uczy „Czym jest dla Ciebie nauka jogi? Kiedy ludzie mówią o praktyce jogi, często myślą tylko o ciele fizycznym. Joga to nauka, która zajmuje się ciałem, oddechem, umysłem, duszą i ostatecznie samym wszechświatem. Jest praktyczna i teoretyczna”. Joga to przede wszystkim nauka, która prowadzi aspiranta do jego ostatecznej prawdy i pomaga mu wypełnić cel swojego życia.
Laboratorium starożytnych joginów to były góry Himalaje, a ich instrumentami były ich ciała, głosy, natura i dźwięk. Na drodze do oświecenia mieli trzy zasady przewodnie:
Pokonanie swoich lęków.
Utrzymywanie świadomości Absolutu.
Życie i spełnianie celu swojego życia.
Z tych zasad wynikło wiele dróg na drodze do osiągnięcia tego celu. I tak, hatha joga istnieje od prawie 1500 lat, podczas gdy inne formy jogi można śledzić do jeszcze wcześniejszych czasów.
Oto niektóre ścieżki lub style jogi, na których opiera się tradycja jogi:
Mantra Yoga
Słowo „mantra” oznacza dosłownie „uwolnić umysł”. Ta nauka obejmuje i wykorzystuje moc dźwięku, aby uwolnić umysł od rozproszeń i umożliwić mu skupienie na jednym celu. Poprzez powtarzanie w medytacji w sposób mentalny i czasami werbalny, moc mantry rozwija się dla każdej osoby. Osobista mantra jest dana poprzez inicjację od nauczyciela.
Bhakti Yoga
Bhakti joga to droga intensywnej miłości i oddania. Ta droga stała się coraz bardziej popularna dzięki pojawieniu się wielu śpiewaków i artystów oferujących koncerty, na których ludzie śpiewają i świętują. Ale ten styl jogi ma znacznie większe znaczenie. Prosi nas o oddanie każdej akcji, każdej myśli i każdego słowa jako ofiarę miłości dla Pana życia. Współczesnymi przykładami ludzi na Zachodzie, którzy żyli tą drogą, są znane postacie takie jak Matka Teresa czy papież Franciszek.
Laya joga
Laya oznacza rozpuszczanie. Naszym celem jest rozpuszczenie wszystkich naszych negatywnych tendencji (a ostatecznie nawet dobrych) tak, aby nie kształtowały one naszego charakteru i tym samym naszego życia. Praca ta jest zwykle praktykowana w dziedzinie czakr i ich odpowiednich praktyk.
Kriya joga
Kriya oznacza działanie i jest dynamiczną formą medytacji, w której energia jest używana do oczyszczenia i przemiany świadomości. Ta forma jogi stała się popularna dzięki Paramahansie Yoganandzie, który jest znany jako autor książki „Autobiografia jogina”.
Karma joga
Karma także oznacza działanie, a Karma joga to droga działania, ale bardziej konkretnie droga bezinteresownego działania. Jogin dąży do życia swojego życia w służbie ludzkości i olejów swoje działania miłością i oddaniem. Wiele dzisiejszych joginów zanurza się w tej praktyce poprzez wolontariat i działalność charytatywną lub przez życie w Aśramach i oferowanie swojej służby społeczności.
Kundalini joga
Droga Kundalini jogi nie powinna być mylona z popularną marką „Kundalini joga”, którą oferuje dzisiaj Yogi Bhajan. Zwykle można rozpoznać tych nauczycieli dzięki białym turbanom, które noszą. Często ubierają się tylko na biało. I chociaż ten styl jogi jest naprawdę świetny, nie powinien być mylony z tradycją Kundalini joga, która była przekazywana przez himalajskich mędrców.
Kundalini to nasza karma, która nas trzyma i hamuje nasz potencjał do wzrostu. Kundalini to ta siła w nas, która oddziela nas od boskiego lub potencjału tego, kim możemy być w tym świecie. Praktyka Kundalini ioga budzi ten potencjał, dzięki czemu możemy spełnić cel naszego życia i stać się tym, kim możemy być w tym świecie. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o ścieżce Kundalini i tym stylu jogi, przeczytaj książkę pt. Kundalini from Bihar School.
Hatha joga
Zostawiłam tę ścieżkę na koniec, ponieważ uważam, że reprezentuje ona większość oferowanych dziś praktyk, a ten styl jogi może być także najbardziej mylący do zrozumienia.
Kiedy zaczęłam praktykować jogę, Hatha kojarzyła się z „jogą dla starszych ludzi”, stylem jogi, którą praktykowali tylko seniorzy lub stylem jogi, który był tylko dla początkujących.
Hatha joga pojawiła się gdzieś około 500 roku naszej ery dzięki grupie joginów, którzy nazywali się „Nath”. Nie podzielali oni idei, że oświecenie można osiągnąć tylko przez umysł (jogi Patanjalego, czyli Joga Sutr, jest praktyką, którą osiąga się poprzez wykorzystanie umysłu) i mówili, że można osiągnąć ten cel poprzez przekłucie subtelnych energii ciała.
Ciało jest manifestacją boskiego, a poprzez zrozumienie i manipulowanie ciałem możemy zbliżyć się do boskiego.
W ostatnim stuleciu Hatha stała się najpopularniejszym stylem jogi dzięki człowiekowi o imieniu Tirumalai Krishnamacharya, który rozpropagował ją na początku XX wieku. Mówi się, że był on bezpośrednim potomkiem Nath.
Od niego wywodzi się czterech uczniów, którzy rozpropagowali swoje własne unikalne „style” jogi na Zachodzie i tym samym zaczęli oferować swoje własne marki jogi: Bellur Krishnamachar Sundararaja Iyengar, który stworzył metodę Iyengar joga, Krishna Pattabhi Jois, który stworzył metodę Ashtanga joga, Tirumalai Krishnamacharya Venkata Desikachar (syn Krishnamacharyi), który stworzył Vinyasa jogę, oraz Eugenie Peterson znana jako Indra Devi, która stała się szeroko znana w latach 50. jako nauczycielka gwiazd.
Z każdego z tych stylów wyłoniły się tysiące szkół oferujących swoje własne unikalne podejścia i nauczania.
Jakikolwiek styl jogi wybierzesz, Twoje życie na zawsze się zmieni.
Joga (jedność ciała, umysłu, duszy i ducha) to odkrywanie na nowo tego, kim jesteśmy, i powrót do życia pełnego radości, błogości i wolności. Wedanta, rozpoznając, że każdy z nas ma różne osobowości i preferencje, oferuje nam cztery Ścieżki Jogi, czyli zestawy praktyk duchowych, które pomogą nam osiągnąć ten cel.
W życiu możemy działać, myśleć, czuć lub nie robić nic. Działanie to Karma Joga, myślenie to Gyana Joga, uczucie (miłość) to Bhakti Joga, a całkowite nierobienie to Samadhi – ostatni etap Raja Jogi i cel wszystkich praktyk jogi.
Joga pomaga nam osiągnąć harmonię ciała, umysłu i ducha. W tradycyjnym rozumieniu jogi, istnieją cztery główne ścieżki (margi), które prowadzą do duchowego rozwoju i oświecenia. Każda z tych ścieżek ma swoje unikalne podejście i metody praktyki.
Oto przegląd czterech ścieżek jogi:
Joga działania
Karma oznacza „działanie”, a Karma Joga polega na wykonywaniu działań bez przywiązania do ich wyników. To ścieżka bezinteresownej służby (Seva). Przestajesz identyfikować się z ego, a wszelkie działanie postrzegasz jako ofiarowanie boskości
Serce jest oczyszczane, więc egoizm, nienawiść, zazdrość, egoizm i podobne negatywne cechy znikają, tworząc miejsce dla pokory, czystej miłości, współczucia, tolerancji i zrozumienia.
Karma Joga to „robienie tego, co słuszne” – proces doskonalenia się w działaniu. Oznacza to podążanie za swoim dharma (prawdziwym celem) i akceptowanie tego, co nadchodzi, bez oczekiwania na zapłatę, podziękowania czy uznanie.
Jogin Karmy
Żyje życiem z pasją, ale pozostaje nieprzywiązany do wyników Jest niewymuszony i pełen wdzięku we wszystkim Ma kochającą, przyjazną naturę Jest współczujący, tolerancyjny i pełen zrozumienia Cieszy się sukcesem i szczęściem innych Nie czuje się ani wyżej, ani niżej od innych Mówi i działa prawdziwie
Wedanta mówi również, że Karma Joga to ścieżka wojownika, a jogin powinien:
Utrzymywać silne, zdrowe ciało
Znieść obelgi i komplementy, komfort i ból równo
Mieć wiarę w siebie, wiedząc, że boskość zawsze go/ją pokocha
Być elastycznym w każdej sytuacji i umieć nawiązać kontakt ze wszystkimi
Mieć spokojny umysł
Być nieustraszonym
W przypadku Karmy Jogi wszystkie pragnienia w końcu łączą się w jedno, które polega na służbie i ostatecznie służbie boskości.
Joga oddania
Bhakti to joga oddania, ostatecznie dla boskości, ale początkowo może to być guru, rodzina, przyjaciel lub cokolwiek, co tworzy silne więzi emocjonalne.
W dzisiejszym świecie pełnym chaosu i zamieszania mówi się, że Bhakti to najłatwiejsza ze ścieżek. Może być praktykowana przez każdego – niezależnie od zdolności umysłowych czy fizycznych – i nie wymaga szerokiej wiedzy na temat praktyk jogi.
Bhakti to ścieżka miłości, która usuwa zazdrość, nienawiść, pożądanie, gniew, egoizm, dumę i arogancję. Zastępuje te uczucia radością, boską ekstazą, błogością, spokojem i mądrością. Pierwsza linijka piosenki Fleetwood Mac mówi: „Tonąć w morzu miłości, gdzie każdy chciałby się utopić”. To jest Bhakti – tonąć w miłości.
Wedanta mówi, że istnieje cienka nić z czystej miłości (Prem), która łączy twoje serce z boskością. Ta nić to istota Bhakti. Od początku stworzenia leży uśpiona w twoim sercu, ukryta przez warstwy niewiedzy i cierpienia. Bez względu na to, co robisz lub dokąd idziesz, ta nić, nasze boskie połączenie, nigdy nie może zostać zerwana. To właśnie powoduje głębokie pragnienie twojej duszy radości i błogości.
Zakochanie się w kimś lub w czymś tworzy separację. Bhakti to być miłością – być pijanym boską miłością. To jedność zakochania się w samej miłości. Wedanta mówi, że należy kłaść nacisk tam, gdzie jest on potrzebny – na boskie Ja w każdej napotkanej osobie.
Jogin Bhakti
Pyta, czego pragnę na najgłębszym poziomie mojego istnienia? Czysty w myślach, słowach i czynach Szuka boskości w codziennym życiu Czczi i szanuje całe życie Oczyszcza serce przez oddanie Śpiewa, tańczy, intonuje i słucha boskich wersetów Poddaje się, będąc otwartym na wszystko Działa jako sługa, przyjaciel lub matka dla boskości w każdym
Często ludzie mówią, że nie mają wystarczająco dużo czasu na duchową praktykę z powodu zobowiązań rodzinnych. Bhakti polega na tym, żeby uczynić służbę swojej rodzinie swoją praktyką. W Bhakti wszystkie przywiązania ustępują miejsca pochłaniającej miłości do Boga – to jedyne przywiązanie, które uwalnia, a nie ogranicza. Gdy boskość zostanie ponownie ustanowiona w świątyni twojego serca, jej miłość posłuży ci na wieczność. Bhakti to podróż, która prowadzi do „odpoczynku w Bogu”.
Joga wiedzy
Gyana Joga to ścieżka wiedzy, a właściwie mądrości. Jest to sposób na oświecenie poprzez proces rozumowania – szczególnie proces rozróżniania tego, co jest rzeczywiste, a co nie jest rzeczywiste, co jest prawdziwe i co nieprawdziwe – poprzez studiowanie i samobadanie.
Mówi się, że jest to najtrudniejsza ścieżka, ponieważ wykorzystuje umysł i intelekt, aby przejść poza siebie i w końcu zrealizować, że jesteś Jednością z boskością. Upaniszady nazywają to „ostatnią krawędzią”, na której ego zawsze próbuje nas zrzucić. Wymaga to dużo siły charakteru, woli i intelektu.
Kiedy pytano Ramana Maharshi, wielkiego indyjskiego świętego i jogina Gyany, często odpowiadał: „Najpierw zapytaj siebie, kto zadaje to pytanie”. Gyana Joga polega na studiowaniu starożytnych tekstów i nauk wielkich mistrzów, ale co ważniejsze, na badaniu samego siebie.
Jogin Ghana
Czyta słowa wielkich mistrzów Zadaje sercu następujące pytania i słucha odpowiedzi bez oceniania ani oceny: Kim jestem? Czego chcę? Jaki jest mój cel? Za co jestem wdzięczny? Jest uważny na otaczający świat Słucha, rozważa, kontempluje Praktykuje rozeznawanie i obojętność Medytuje i codziennie poświęca czas na ciszę
Jogin Gyana przestaje martwić się tym, co widzi, ale pyta: „Dlaczego to widzę?” Życie zaczyna być postrzegane jako sen.
Joga królewska
Raja Joga oznacza „Królewską Ścieżkę”. Tak jak król utrzymuje kontrolę nad swoim królestwem, musisz utrzymać kontrolę nad swoim własnym „królestwem” – ogromnym terytorium swojego umysłu.
To ścieżka medytacji, mantr i technik. Podstawowa idea Raja Jogi polega na tym, że postrzeganie boskiego Ja jest zasłonięte przez zakłócenia umysłu. Jeśli ciało i umysł można uczynić nieruchomymi i czystymi, Ja natychmiast zabłyśnie.
Raja Joga to ścieżka najbardziej preferowana przez Zachodnich, ponieważ może być praktykowana przez prawie każdego, nie wymagając żadnych przekonań ani konkretnej wiary. Raja Joga mówi, żeby wierzyć tylko w to, co odkrywasz samodzielnie poprzez bezpośrednie doświadczenie.
Jogin Raja Utrzymuje równowagę we śnie, diecie, stylu życia i pracy Jest zgodny z rytmem natury Jest czysty i bezstronny Bierze odpowiedzialność za swoje życie Kontroluje swoje emocje i pozostaje wolny od zmartwień Unika rozpraszania Trenuje umysł poprzez techniki medytacji.
Chociaż nie nazywał tego Raja Joga, ta ścieżka została najlepiej podsumowana przez indyjskiego mędrca Patanjalego w jego Jogasutrach, pod tytułem Astanga, czyli Osiem gałęzi jogi.
Yama: Powstrzymanie się od szkodzenia innym poprzez złe postępowanie, w tym nieprzemoc, prawdomówność, niekradzenie, nie marnowanie energii, powściągliwość od chciwości lub gromadzenia
Niyama: Zasady dla naszego codziennego życia, w tym czystość lub higiena, zadowolenie, dyscyplina, nauka, oddanie
Asana: Siedzenie lub postawa, pozycje jogi
Pranajama: Opanowanie i ożywienie siły życiowej
Pratyahara: Wewnętrzna refleksja
Dharana: Skoncentrowana uwaga
Dhyana: Medytacja, ciągły przepływ
Samadhi: Wolność, wyzwolenie, oświecenie
W istocie Raja Joga to systematyczny proces kształtowania naszego charakteru i życia, aby doświadczyć oświecenia.
Cztery ścieżki jogi – Karma Joga, Bhakti Joga, Jnana Joga i Raja Joga – oferują różnorodne podejścia do duchowego rozwoju i oświecenia. Chociaż te cztery ścieżki wydają się różne, tak naprawdę istnieje tylko jedna Joga, jedno połączenie, jedna całość. Możemy być bardziej pociągnięci do jednej ścieżki niż do innych, ale wzajemnie się uzupełniają. Jak mówi powiedzenie: „Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”, więc wszystkie ścieżki prowadzą do oświecenia.
Ścieżki są jak cztery różne nici splatane razem, aby utworzyć tę samą linę, każda wzmacniana przez inne. Wybierz te aspekty każdej ścieżki, które rezonują z tobą, i zacznij je włączać do swojego życia. Odkrywając, który z nich najlepiej odpowiada Twoim potrzebom i celom życiowym, możesz zacząć swoją własną, wyjątkową duchową podróż ku jedności i samorealizacji. Szukaj radości w codziennej praktyce i pozwól jej cię prowadzić.
Bakasana i Kakasana to dwie asany w praktyce jogi, wymagające równowagi, siły i koncentracji jednocześnie. Choć na pierwszy rzut oka mogą wydawać się podobne, każda z nich ma swoje unikalne cechy i korzyści. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej tym dwóm pozycjom, ich technikom oraz różnicom między nimi.
Kakasana
Kakasana, nazywana również pozycją kruka, jest podobna do Bakasany, ale różni się wysokością. W tej pozycji większa część wagi ciała spoczywa na przedramionach, a nie na rękach, co sprawia, że jest to łatwiejsza asana dla osób początkujących.
Jak wykonać Kakasanę?
Stań w pozycji góry (Tadasana) i zegnij kolana, opierając się na przedniej części stóp.
Połóż dłonie na podłodze, na szerokość ramion, z palcami skierowanymi do przodu.
Zegnij ręce w łokciach, pozwalając udom, kolanom lub łydkom opierać się na przedramionach.
Przenieś wagę ciała na przedramiona równocześnie wychylając się bardziej do przodu.
Podnieś stopy od podłoża zbliżając uda do siebie.
Utrzymaj pozycję przez kilka oddechów, a następnie powróć do pozycji początkowej.
Bakasana
Bakasana, znana również jako pozycja żurawia, to asana równowagi, w której większość wagi ciała jest przenoszona na górne kończyny. Ta pozycja wzmacnia ramiona, nadgarstki i mięśnie brzucha, a także poprawia równowagę i koncentrację.
Jak wykonać Bakasanę?
Stań w pozycji góry (Tadasana) i zegnij kolana, rozchyl kolana lekko na boki i unieś biodra wysoko.
Połóż dłonie na podłodze, na szerokość ramion, z palcami skierowanymi do przodu.
Przenieś wagę ciała na ręce i lekko zegnij ramiona, pozwalając kolanom oprzeć się jak najgłębiej w okolicach pachy.
Delikatnie podnieś stopy od podłoża, równocześnie starając się zrównoważyć ciało na rękach.
Zaczynając od zgiętych ramion, zacznij powoli prostować ramiona, unieś torso i stopy wyżej.
Utrzymaj pozycję przez kilka oddechów, a następnie powróć do pozycji początkowej.
Pamiętaj, że całkowite wyprostowanie ramion może być trudne dla osób początkujących. Dlatego warto stopniowo dążyć do tego celu, pracując nad siłą ramion i równowagą.
W obu pozycjach ważne jest, aby skupić się na stabilności i równowadze, a nie na wysokości, na jaką uniesiesz stopy. Z czasem, gdy będziesz ćwiczyć te asany, zyskasz siłę i pewność siebie, aby podnosić stopy wyżej i utrzymywać pozycje przez dłuższy czas.
Drishti to termin pochodzący z sanskrytu, który oznacza „punkt skupienia wzroku” lub „skupienie umysłu” w praktyce jogi. Drishti jest kluczowym elementem praktyki jogi, zwłaszcza w Ashtanga Vinyasa, pomaga w utrzymaniu koncentracji, równowagi i wyciszenia umysłu.
Aby wykonać drishti, należy skupić wzrok na wyznaczonym punkcie podczas wykonywania konkretnej asany (pozycji). Drishti powinno być stosowane nie tylko jako skupienie wzroku, ale także jako umysłowe skupienie na oddechu i praktyce jogi.
Główne drishti w tradycyjnej praktyce jogi:
Urdhva (w górę)
Bhrumadhye / Ajna (środek brwi / trzecie oko)
Nasagrai (nos)
Hastagrai (dłoń)
Parsva (w bok)
Angusta ma dyai (kciuk)
Nabi chakra (pępek)
Padayoragrai (palce stóp)
Poniżej opisane są różne rodzaje drishti, ich znaczenie oraz sposób, w jaki można je włączyć do swojej codziennej praktyki jogi.
Nāsāgre-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na koniec nosa
Nasagra Drishti stosowane jest w wielu asanach, w tym pozycji w Chaturanga Dandasana (pozycja kija) czy w pozycji psa z głową w górę (Urdhva Mukha Svanasana). Warto zauważyć, że Nasagra Drishti może być stosowane także w innych pozycjach, w zależności od potrzeb i preferencji osoby praktykującej. Pomaga w skupieniu uwagi na sobie i utrzymaniu równowagi.
Ajna-dṛṣṭi– Skupienie na trzecim oku
Ajna Drishti kieruje wzrok na przestrzeń między brwiami, zwana „trzecim okiem”. Stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest neutralnie lub skierowana w dół, jak np. Dandasana czy Virasana. Pomaga wyciszyć umysł i zwiększyć wewnętrzną koncentrację. Warto zauważyć, że Ajna Drishti może być stosowany również w innych pozycjach, w zależności od potrzeb i preferencji praktykującego. Kiedy wybierasz drishti dla konkretnej asany, warto zwrócić uwagę na cel praktyki, na to, jakie korzyści chcesz uzyskać oraz jaką tradycję jogi praktykujesz. W niektórych tradycjach zalecenia co do stosowania drishti mogą się różnić.
Bhrūmadhye-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na miejsce pomiędzy brwiami
Bhrumadhya Drishti kieruje wzrok na środek brwi, podobnie jak Ajna Drishti, jednak stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest zgięta do tyłu. Pomaga w utrzymaniu równowagi i uspokaja umysł, jak np. Purvottanasana (pozycja odwróconego stołu) czy Ustrasana (pozycja wielbłąda).
Nabhicakre-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na pępek
Nabi Chakra Drishti stosowane jest w pozycjach zgięcia do przodu, takich jak pozycja psa z głową w dół (Adho Mukha Svanasana) czy Halasana (pozycja pługa). Pomaga w rozluźnieniu pleców, utrzymaniu równowagi i skupieniu się na oddechu.
Hastagrahe-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na dłoń
Hastagra Drishti stosowane jest w pozycjach, które wymagają skupienia na ruchu rąk, takich jak Trikonasana (pozycja trójkąta) czy Parivrtta Trikonasana (skręcona pozycja trójkąta). Pomaga w utrzymaniu równowagi i zwiększa świadomość ciała.
Aṅguṣṭhamadhye-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na kciuk
Angushtha Ma Dyai Drishti polega na skupieniu wzroku na kciuku. Jest to stosowane w asanach, które angażują ramiona, np. w Utkatasana (pozycja krzesła) czy w pozycji Virabhadrasana I (wojownik I).
Pādayoragre-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na palce u stóp
Padayoragra Drishti stosowane jest w pozycjach zgięcia do przodu, takich jak Janu Sirsasana (pozycja głowy do kolana) czy Paschimottanasana (siedząca pozycja rozciągająca). Pomaga w utrzymaniu równowagi, skupieniu na oddechu i rozluźnieniu pleców.
Pārśva-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku w bok
Parshva Drishti stosowane jest w pozycjach skrętowych, takich jak Utthita Parsvakonasana (pozycja rozszerzonego bocznego kąta) czy Marichyasana C (pozycja mędrca Marichi). Pomaga w skupieniu uwagina ruchu skręcającym, utrzymaniu równowagi oraz wzmocnieniu mięśni brzucha.
Ūrdhva-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku ku górze
Urdhva Drishti stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest uniesiona do góry, takich jak Upavishta Konasana czy Ubhaya Padangushtasana. Pomaga w skupieniu się na rozciąganiu klatki piersiowej, utrzymaniu równowagi i wzmocnieniu mięśni pleców.
Adhodṛṣṭi – Skierowanie wzroku ku dołowi
Adho Drishti stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest opuszczona w dół, takich jak Balasana (pozycja dziecka). Pomaga w relaksacji, uwalnianiu napięcia oraz skupieniu się na oddechu.
Antar-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku do wewnątrz
Antar Drishti polega na wewnętrznym skupieniu wzroku, czyli na zwróceniu uwagi na wewnętrzne doświadczenia, takie jak oddech, uczucia czy myśli. Stosowane jest w pozycjach medytacyjnych i w praktykach, które koncentrują się na wewnętrznym poznaniu, jak np. Padmasana (pozycja kwiatu lotosu) czy Sukhasana (pozycja łatwa).
Drishti, czyli skierowanie wzroku, jest niezwykle istotne w praktyce jogi, ponieważ pomaga w utrzymaniu koncentracji, równowagi oraz zwiększa uważność. Warto eksperymentować z różnymi rodzajami drishti, aby znaleźć te, które najbardziej odpowiadają naszym potrzebom i pomagają osiągnąć większą harmonię w praktyce jogi. Regularne stosowanie drishti może przyczynić się do głębszego zrozumienia i opanowania praktyki, prowadząc do większego dobrostanu fizycznego i emocjonalnego.
Jak stosować drishti podczas praktyki jogi?
Wybierz odpowiednie drishti dla konkretnej pozycji. Każda asana ma swoje określone drishti, które pomagają w utrzymaniu równowagi i koncentracji.
Praktykuj drishti z łagodnością i miękkością. Nie należy zmuszać oczu ani umysłu do skupienia się na punkcie. Pozwól, aby oczy naturalnie skupiły się na wybranym punkcie.
Pamiętaj o oddychaniu. Drishti jest ściśle związane z oddechem, który ma kluczowe znaczenie dla utrzymania równowagi i wyciszenia umysłu. Staraj się oddychać spokojnie i głęboko podczas praktyki.
Praktykuj drishti jako narzędzie medytacji. Skupienie wzroku na jednym punkcie może pomóc w wyciszeniu umysłu, co jest jednym z głównych celów praktyki jogi.
Bądź cierpliwy i konsekwentny. Praktykowanie drishti może wymagać czasu i wytrwałości, ale z czasem przyniesie znaczące korzyści dla twojej praktyki jogi i ogólnego samopoczucia.
Dlaczego praktykujemy jogę z drishti, a nie z zamkniętymi oczami?
Koncentracja i uważność
Drishti pomaga skupić uwagę na obecnej chwili, zwiększając uważność na ciele i umyśle. Praktykowanie jogi z zamkniętymi oczami może prowadzić do rozproszenia myśli, podczas gdy skierowanie wzroku na konkretny punkt pomaga w zwiększeniu koncentracji i utrzymaniu świadomości.
Równowaga
Równowaga jest kluczowym elementem praktyki jogi. Drishti pomaga utrzymać równowagę, poprzez skupienie wzroku na stabilnym punkcie. Praktykowanie z zamkniętymi oczami może utrudnić utrzymanie równowagi, zwłaszcza w trudniejszych pozycjach.
Skierowanie energii
Drishti pomaga skierować energię w określonym kierunku, co przyczynia się do lepszego opanowania pozycji i większego zrozumienia praktyki. Z zamkniętymi oczami trudniej jest kontrolować przepływ energii, co może prowadzić do nieefektywnego wykonywania asan.
Bezpieczeństwo
Praktykowanie jogi z otwartymi oczami i zastosowanie drishti pozwala na kontrolowanie pozycji ciała i zapobiega urazom. Z zamkniętymi oczami łatwiej jest stracić orientację w przestrzeni, co może prowadzić do kontuzji.
Wewnętrzna praktyka czy zewnętrzna praktyka
Chociaż joga jest wewnętrzną praktyką, wykorzystuje zewnętrzne punkty odniesienia, takie jak drishti, aby pomóc w głębszym zrozumieniu umysłu i ciała. Praktykowanie z zamkniętymi oczami może być korzystne w niektórych przypadkach, takich jak medytacja czy pranayama, jednak drishti stanowi ważne narzędzie w codziennej praktyce asan.
Praktykowanie jogi z drishti, a nie z zamkniętymi oczami, ma wiele korzyści, ale joga to holistyczna praktyka, która obejmuje różnorodne techniki i podejścia. Choć większość praktyk jogi zaleca stosowanie drishti, czyli skierowania wzroku, w niektórych przypadkach praktykowanie z zamkniętymi oczami może być korzystne.
Praktyka jogi z zamkniętymi oczami – korzyści i zastosowanie
Wzmacnianie wewnętrznego połączenia
Praktykowanie jogi z zamkniętymi oczami może pomóc w głębszym połączeniu z własnym ciałem i umysłem, ponieważ zamykanie oczu skupia uwagę na wewnętrznych doznaniach. To może prowadzić do większej świadomości fizycznych i emocjonalnych odczuć oraz rozwijać intuicję i wewnętrzną mądrość.
Redukcja bodźców zewnętrznych
Zamykanie oczu podczas praktyki jogi pozwala na wyeliminowanie bodźców wzrokowych, które mogą odciągać uwagę. W ten sposób praktykujący może skupić się wyłącznie na wewnętrznym procesie, co może prowadzić do większej koncentracji i spokoju.
Medytacja i relaksacja
Jest szczególnie korzystna podczas medytacji i technik relaksacyjnych, takich jak pranayama czy Savasana (pozycja trupa). Zamykanie oczu pomaga wyciszyć umysł i uwolnić się od myśli, co sprzyja głębszemu relaksowi i wyciszeniu.
Praktyka na poziomie uczuć
Pozwala na bardziej emocjonalne i intuicyjne podejście do praktyki, umożliwiając odkrywanie ciała i umysłu na poziomie uczuć. Może to prowadzić do lepszego zrozumienia własnych emocji i potrzeb, a także do większej empatii wobec innych.
Przeciwwskazania
Chociaż praktyka jogi z zamkniętymi oczami ma swoje zalety, warto pamiętać o potencjalnych trudnościach związanych z utrzymaniem równowagi i kontrolą pozycji ciała. Dlatego warto stosować to podejście z rozwagą i uważnością, zwłaszcza w przypadku początkujących praktykujących.
Zamykanie oczu podczas praktyki może być dla niektórych osób kluczowe do głębszego zrozumienia jogi, ale dla innych może być pomocne jedynie w określonych sytuacjach. Ostatecznie, to praktykujący decyduje, które podejście przynosi mu najwięcej korzyści i pozwala na rozwój zarówno na poziomie fizycznym, jak i duchowym.
Ashtanga joga to dynamiczna forma jogi, która łączy sekwencje asan z oddychaniem i koncentracją, aby osiągnąć równowagę ciała, umysłu i ducha. Jeśli chcesz zgłębić praktykę Ashtanga jogi, oto kilka rekomendowanych książek, które pomogą Ci zdobyć wiedzę i zrozumienie tej niezwykłej metody.
„Dharma Yoga” Hamish Hendry W swojej książce „Dharma Yoga”, Hamish Hendry, doświadczony nauczyciel jogi, omawia istotę Dharma jogi oraz jej znaczenie w codziennej praktyce. Książka ta dostarcza czytelnikom wiedzy na temat duchowej i filozoficznej strony jogi, jednocześnie zachęcając do praktykowania z szacunkiem dla tradycji i nauk.
„Yoga Mala” Sri K. Pattabhi Jois „Yoga Mala” to klasyczne dzieło napisane przez założyciela Ashtanga jogi, Sri K. Pattabhi Joisa. Książka zawiera szczegółowe wyjaśnienia dotyczące asan, pranayamy, bandh, drishti i innych elementów praktyki. Ponadto, autor dzieli się swoją wizją na temat celów i korzyści płynących z regularnej praktyki Ashtanga jogi.
„Ashtanga Yoga Anusthana” Sharath Jois W tej książce Sharath Jois, wnuk założyciela Ashtanga jogi, Sri K. Pattabhi Joisa, przedstawia praktyczne aspekty Ashtanga jogi. Omawia techniki oddechowe, asany, drishti (punkt skupienia wzroku), bandhy (blokady energetyczne) oraz filozofię stojącą za tą praktyką. Książka ta jest świetnym wprowadzeniem do Ashtanga jogi dla początkujących oraz cennym źródłem wiedzy dla bardziej zaawansowanych praktykujących.
„Ashtanga Yoga: The Practice Manual” David Swenson Ta książka to doskonałe źródło informacji dla osób praktykujących Ashtanga jogę na każdym poziomie zaawansowania. David Swenson, jeden z najbardziej szanowanych nauczycieli Ashtanga jogi, przedstawia w niej szczegółowe opisy asan oraz porady dotyczące modyfikacji i wariantów. Książka zawiera również informacje na temat filozofii i historii Ashtanga jogi.
„The Art of Vinyasa: Awakening Body and Mind through the Practice of Ashtanga Yoga” Richard Freeman W tej inspirującej książce, Richard Freeman, uznany nauczyciel Ashtanga jogi, przedstawia filozofię i praktykę Vinyasa w kontekście Ashtanga jogi. Freeman omawia techniki oddechowe, wskazówki dotyczące sekwencji asan oraz filozofię stojącą za tą praktyką. Książka ta może posłużyć jako przewodnik dla początkujących oraz jako źródło inspiracji dla bardziej zaawansowanych praktykujących.
„Ashtanga Yoga Stories from Beyond the Mat” Jason Stein Książka ta skupia się na osobistych doświadczeniach praktykujących Ashtanga jogę z różnych części świata. W książce znajdziemy inspirujące historie osób, które dzięki praktyce Ashtanga jogi odniosły sukcesy zarówno na macie, jak i w życiu codziennym. To świetna lektura dla tych, którzy poszukują motywacji oraz chcą zrozumieć wpływ Ashtanga jogi na życie praktykujących.
„Light on Astanga Yoga” B.K.S. Iyengar W „Light on Astanga Yoga” B.K.S. Iyengar, jeden z najbardziej wpływowych nauczycieli jogi XX wieku, omawia aspekty Ashtanga jogi, przybliżając czytelnikom jej techniki, filozofię i duchowość. Książka ta jest cennym źródłem wiedzy dla praktykujących Ashtanga jogę na różnych poziomach zaawansowania.
„Yoga Chikitsa Healing Techniques and Assistance” Manju Jois Manju Jois, syn Sri K. Pattabhi Joisa, pisze o metodach leczenia i wsparcia w ramach praktyki Ashtanga jogi. Książka ta zawiera techniki i wskazówki dotyczące ułatwiania praktyki oraz promowania zdrowia i dobrostanu praktykujących.
„Ashtanga Yoga: Yoga Chikitsa & Nadi Shodhana” Manju Jois W tej książce Manju Jois omawia pierwszą i drugą serię Ashtanga jogi – Yoga Chikitsa i Nadi Shodhana. Autor szczegółowo opisuje każdą pozycję, tłumacząc jej znaczenie oraz korzyści dla zdrowia i dobrostanu.
„Everything You Wanted to Know About Ashtanga Yoga” James David Rockefeller W książce „Everything You Wanted to Know About Ashtanga Yoga”, James David Rockefeller przekazuje czytelnikom szeroką wiedzę na temat Ashtanga jogi, odpowiedzi na często zadawane pytania oraz porady dotyczące praktyki. Książka ta jest źródłem informacji zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych praktykujących.
„Ashtanga Yoga: The Definitive Step-by-Step Guide to Dynamic Yoga” John Scott W tej książce, John Scott, doświadczony nauczyciel Ashtanga jogi, przedstawia precyzyjny, krok po kroku przewodnik po Primary Series. Książka zawiera ilustrowane opisy asan, wskazówki dotyczące właściwej techniki i informacje na temat filozofii Ashtanga jogi. Idealna dla początkujących, ale również wartościowa dla bardziej zaawansowanych praktykujących.
„Ashtanga Yoga: The Practice and Philosophy” Gregor Maehle To kompleksowe źródło wiedzy na temat Ashtanga jogi, które łączy praktykę z filozofią. Książka ta dostarcza czytelnikom informacji na temat technik, pozycji i sekwencji Ashtanga, a także wprowadza w starożytną filozofię jogi i jej zastosowanie w codziennym życiu.
„Nadi Sodhana” Petri Räisänen W swojej książce, Petri Räisänen, doświadczony nauczyciel Ashtanga jogi, omawia praktykę Nadi Sodhana, czyli oczyszczanie kanałów energetycznych w kontekście Ashtanga jogi. Räisänen przedstawia techniki oddechowe, sekwencje asan oraz filozofię związaną z oczyszczaniem nadi. To wartościowa lektura zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych praktykujących.
„Ashtanga Yoga: The Intermediate Series” Gregor Maehle Kontynuacja bestsellerowej książki „Ashtanga Yoga: The Practice and Philosophy”, w której Gregor Maehle przedstawia szczegółowy przewodnik po Intermediate Series, drugiej serii Ashtanga jogi. Książka zawiera dogłębne analizy asan, pranayamy, mudr, filozofii oraz praktyczne porady dotyczące technik i bezpieczeństwa. Maehle łączy wiedzę teoretyczną z doświadczeniem praktycznym, co sprawia, że jest to nieocenione źródło informacji dla praktykujących Ashtanga jogę na zaawansowanym poziomie.
„The Power of Ashtanga Yoga” Kino MacGregor Kino MacGregor, jedna z najbardziej znanych nauczycielek Ashtanga jogi, w swojej książce przedstawia szczegółowy przewodnik po Primary Series oraz porady dotyczące asan, oddychania i medytacji. Ponadto, autorka dzieli się swoimi przemyśleniami na temat duchowego aspektu Ashtanga jogi i roli, jaką odgrywa w życiu praktykujących.
„Strength & Grace: A Collection of Essays by Women of Ashtanga Yoga” Susan Marino Susan Marino, w swojej książce, gromadzi eseje napisane przez kobiety praktykujące Ashtanga jogę. „Strength & Grace” to zbiór osobistych refleksji i doświadczeń związanych z praktyką, które pokazują siłę, wdzięk i wytrwałość kobiet w tej tradycji. Książka ta jest hołdem dla siły kobiecej i inspiracją dla wszystkich praktykujących jogę.
„Practicing Ashtanga Yoga: A Personal Journey” David Robson W swojej książce, David Robson dzieli się swoim doświadczeniem z praktyką Ashtanga jogi, od początków jako uczestnik warsztatów, aż po otwarcie własnego studia. Robson omawia także różne aspekty praktyki, takie jak uważność, zaangażowanie czy rozwijanie siły wewnętrznej. To inspirująca lektura dla każdego, kto praktykuje Ashtanga jogę lub zastanawia się nad rozpoczęciem swojej przygody z tą metodą.
„Sacred Fire: My Journey Into Ashtanga Yoga” Kino MacGregor Kino MacGregor, znana nauczycielka i praktykująca Ashtanga jogę, opowiada o swojej osobistej drodze ku Ashtanga jodze, dzieląc się swoimi doświadczeniami, przemyśleniami i przekonaniami. To inspirująca lektura dla każdego, kto praktykuje lub zastanawia się nad praktyką Ashtanga jogi.
Zanurzenie się w tych książkach pozwoli Ci zgłębić tajemnice Ashtanga jogi. Od filozofii i nauk duchowych, poprzez techniki i pozycje, aż po doświadczenia osób praktykujących – każda z nich wnosi coś unikalnego do zrozumienia Ashtanga jogi. Niezależnie od tego, czy jesteś początkującym, czy doświadczonym praktykującym, te książki są doskonałym uzupełnieniem Twojej biblioteczki związanej z jogą.
