Portal Mocy – Joga w Leśnicy dla początkujących Wrocław

Kategoria: Poradnik

Lista przydatnych informacji dla osób zainteresowanych rozpoczęciem praktyki jogi

  • Przezwyciężanie wewnętrznych przeszkód na ścieżce jogi

    Przezwyciężanie wewnętrznych przeszkód na ścieżce jogi

    Joga jest podróżą, która prowadzi do harmonii ciała, umysłu i ducha. Jednak, jak każda podróż, ma swoje wyzwania. W starożytnej filozofii jogi, szczególnie w Ashtanga Jodze, mówi się o dziewięciu głównych przeszkodach (zwanych „antaraya”), które mogą zakłócać praktykę i postęp na ścieżce duchowej. Te przeszkody to: choroba (vyadhi), apatia (styana), wątpliwość (samsaya), niedbałość (pramada), lenistwo (alasya), brak umiarkowania (avirati), fałszywe postrzeganie (bhrantidarshana), brak osiągnięć (alabdhabhumikatva) i niestałość (anavasthitatva). Ich zrozumienie i świadome przeciwdziałanie to klucz do głębszej praktyki i duchowego wzrostu.

    Choroba (Vyadhi): To fizyczne lub psychiczne dolegliwości, które mogą powstrzymywać nas od regularnej praktyki.
    Choroba, zarówno fizyczna, jak i psychiczna, może stanowić poważną przeszkodę w praktyce jogi. Zdrowie i harmonia w umyśle powinny być priorytetem każdego jogina. Włączając odpowiednią dietę, wystarczającą ilość snu i regularne ćwiczenia, można minimalizować wpływ tej przeszkody na praktykę jogi.

    Apatia (Styana): Apatia i brak motywacji mogą sprawić, że praktyka stanie się nieregularna i mniej efektywna. Brak motywacji może wynikać z rutyny lub wypalenia. Odnalezienie wewnętrznej iskry i przypomnienie sobie dlaczego o rozpoczęliśmy praktykę jogi może pomóc w przezwyciężeniu tego stanu.
    Znalezienie wewnętrznego źródła inspiracji, ustanowienie celów oraz przypominanie sobie korzyści płynących z jogi mogą pomóc przezwyciężyć tę przeszkodę.

    Wątpliwość (Samsaya): Niepewność co do ścieżki, metod jogi czy własnych możliwości może zniechęcać i hamować nasz postęp.
    Poszukiwanie wiedzy, mentorów czy wspólnoty i udział w warsztatach lub praktyka w grupie może pomóc rozwiać te wątpliwości.

    Niedbałość (Pramada): Brak koncentracji i niedbałość mogą prowadzić do niewłaściwego wykonywania asan i braku postępu. Świadomość i skupienie są kluczowe w każdej praktyce. Praktyka uważności i skupienie na każdym ruchu to klucz do pokonania tej przeszkody.

    Lenistwo (Alasya): Lenistwo fizyczne i umysłowe może być dużym wyzwaniem. To bariera, która może być przezwyciężona poprzez ustalenie rutyny i przypominanie sobie, dlaczego praktyka jest dla nas ważna.
    Ustanowienie regularnej rutyny, stworzenie przestrzeni do praktyki oraz ustalenie konkretnych celów mogą pomóc w pokonaniu lenistwa.

    Brak umiaru (Avirati): Nadmierna aktywność lub przesadne oddawanie się przyjemnościom zmysłowym może rozpraszać i zaburzać równowagę umysłu. Umiarkowanie i równowaga to klucz do harmonii.
    Praktykowanie umiarkowania i świadomość w codziennym życiu mogą pomóc utrzymać skupienie na praktyce jogi.

    Fałszywe postrzeganie (Bhrantidarshana): To błędne przekonania, które można przezwyciężyć poprzez studiowanie filozofii jogi i samoobserwację.
    Błędne przekonania i złudzenia mogą prowadzić do niewłaściwej praktyki. Studiowanie filozofii jogi, medytacja i samoobserwacja mogą pomóc w zdobyciu głębszego zrozumienia i przezwyciężeniu fałszywych przekonań.

    Brak osiągnięć (Alabdhabhumikatva): Poczucie braku postępu może prowadzić do frustracji. Frustracja z powodu braku postępów może być pokonana przez cierpliwość i zrozumienie, że każdy postęp ma znaczenie. Ważne jest, aby doceniać każdy, nawet najmniejszy, postęp i rozumieć, że praktyka jogi to proces, który wymaga czasu.

    Niestałość (Anavasthitatva): Utrzymanie postępów wymaga regularności i zaangażowania w praktykę. Brak regularności i stałości w praktyce może sprawić, że postępy będą nietrwałe. Utrzymywanie regularnej praktyki i zaangażowanie to klucz do utrzymania osiągniętych postępów.

    Przezwyciężenie tych przeszkód to proces, który wymaga czasu, wytrwałości i samoświadomości. Każdy etap tej podróży to okazja do wzrostu i głębszego zrozumienia siebie. Pamiętajmy, że joga to nie tylko fizyczne ćwiczenia, ale przede wszystkim ścieżka do wewnętrznej harmonii i odkrywania głębi własnej duszy.

  • Czy blokowanie łokci jest złe?

    Czy blokowanie łokci jest złe?

    Zacznijmy od wyjaśnienia różnicy między blokowaniem łokcia a jego przeprostem.

    Blokowanie łokcia polega na doprowadzeniu stawu do końca jego zakresu wyprostu. Dokładny zakres końcowy będzie inny dla każdej osoby. Przeprost łokcia w kontekście jogi oznacza wyprostowanie łokcia poza 180°, co nie każdy jogin jest w stanie zrobić.

    Stopień wyprostu (lub przeprostu) jest zwykle ograniczony przez kości w tylnej części łokcia, proces olecranon kości łokciowej, chociaż dla niektórych osób czynnikiem ograniczającym będzie napięcie w mięśniach i tkance łącznej w przedniej części stawu łokciowego. Termin przeprostu może wprowadzać w błąd, ponieważ urazy przeprostu łokcia występują, gdy łokieć jest zmuszany do cofnięcia się poza jego normalny zakres ruchu. Tak więc, w kontekście medycznym przeprost jest patologią. Wiele osób zakłada również, że zdolność do przeprostu stawu łokciowego jest wskaźnikiem ogólnej hipermobilności. Nie jest to koniecznie prawda.

    Wybór zablokowania łokcia (co dla niektórych osób może oznaczać przeprost) może pomóc w oszczędzaniu energii, ponieważ wymaga mniejszego zaangażowania mięśni do utrzymania tej pozycji podczas obciążenia.

    Są jednak sytuacje, kiedy lepiej unikać przeprostu łokci, gdy:

    • powoduje to zbyt duże naciski na nadgarstki lub stawy barkowe,
    • jest to bolesne dla stawu łokciowego
    • Twoim celem jest wzmocnienie mięśni ramion.

    Żaden naturalny ruch nie jest z natury zły, jeśli jest wykonywany ze świadomością, kontrolą, bez bólu i z oddechem.

    Jeśli chcesz unikać przekraczania zakresu wyprostu łokcia, kluczowe jest nauczenie się pracy mięśni w stawie łokciowym:

    1. W klęku podpartym delikatne zegnij łokcie.
    2. Energetycznie przyciągaj dłonie do siebie (bez faktycznego ich przesuwania).
    3. Utrzymaj to przez kilka oddechów i zwróć uwagę czy teraz trudniej jest wyprostować ramiona.
    4. Rozluźnij i odpocznij przez chwilę.
    5. Aby uczynić to ćwiczenie trudniejszym, możesz unieść kolana kilka cm nad matą.
  • Podwijać kość ogonową czy nie podwijać?

    Podwijać kość ogonową czy nie podwijać?

    Temat, czy lepiej „podwijać ogon” czy „nie podwijać ogona” w naszej praktyce jogi, jest niezwykle popularny

    Podwinięcie kości ogonowej polega na przechyleniu miednicy w kierunku tylnej części ciała (wyobraź sobie miednicę jako miskę z wodą, którą przechylasz do tyłu). Nie podwijanie kości ogonowej to przeciwieństwo: przechylenie miednicy w kierunku przedniej części ciała (i przechylenie wody do przodu).

    Żadna z tych pozycji nie jest z natury poprawna czy błędna. To czy zdecydujesz się podwijać lub nie podwijać kości kulszowej (lub nawet nie będziesz o tym myśleć) podczas wykonywania określonej pozycji, będzie zależeć od wielu czynników, w tym od unikalnej anatomii Twojego ciała a także celu w jakim wykonywać będziesz tę pozycję danego dnia. Na przykład, jeśli masz tendencję do zginania kręgosłupa w pozycji krzesła i chcesz doświadczyć bardziej neutralnej pozycji kręgosłupa, spróbuj lekko wypiąć kuperek. Jeśli masz tendencję do głębokiego wygięcia do tyłu, gdy jesteś w pozycji utkatasana i chcesz doświadczyć bardziej neutralnej pozycji kręgosłupa, spróbuj lekko podwinąć kość ogonową. Wielu z nas prawdopodobnie skorzystałoby na regularnym wykonywaniu ruchów podwijania i nie podwijania kości kulszowej w kontrolowany sposób. Pomyśl o powolnej przejściu z pozycji kota do pozycji krowy i o tym, jak przyjemny jest ten ruch.

    Mogę zrozumieć, że jednym z powodów dla których hasło „podwiń kość ogonową” stało się tak popularnym wskazaniem, jest koncepcja „miednicy przechylonej do przodu” i bólu pleców, który może powodować. Nie ma dwóch miednic o takim samym kształcie czy wielkości, żadna miednica nie jest symetryczna w jakiejkolwiek płaszczyźnie. Jesteśmy z natury niesymetryczni.

    Więc to, co może wyglądać lub czuć się jak 'neutralna’ miednica dla jednej osoby, będzie wyglądać i czuć się inaczej dla kolejnej osoby. Pochylenie miednicy jest często określane za pomocą kąta między linią poziomą a linią łączącą z przodu kolec biodrowy i z tyłu guz kulszowy.

    Czy możemy zdefiniować przechyloną miednicę w kierunku przednim, jeśli każdy z nas ma zupełnie unikalną miednicę? Jeśli chodzi o określenie miednicy przechylonej w kierunku przednim jako źródła bólu czyichś pleców – badania naukowe tego nie potwierdzają.

    Czy podwinięcie kości kulszowej tworzy więcej długości w kręgosłupie? Nie. Nie jest możliwe, aby wydłużyć nasz kręgosłup, tzn. aktywnie oddalić od siebie kręgi, aby stworzyć „przestrzeń” – w rzeczywistości nie ma mięśni, które są w stanie wykonać tę czynność. Możemy jednak zmniejszyć krzywiznę kręgosłupa (spróbować go wyprostować), co będzie miało efekt wydłużenia go.

  • Rocket joga – transformacja i wolność w praktyce Ashtangi

    Rocket joga – transformacja i wolność w praktyce Ashtangi

    Aby w pełni docenić Rocket Jogę – progresywną metodologię Ashtanga Vinyasa, niezbędne jest zrozumienie ich korzeni. Ashtanga, będąca dynamicznym systemem jogi, została stworzona i rozpowszechniona przez Krishnamacharyę i jego ucznia Pattabhi Joisa na początku XX wieku. Charakteryzująca się sześcioma specyficznymi sekwencjami, praktykowana jest codziennie w ustalonej kolejności pod ścisłym nadzorem nauczyciela. Ashtanga, znana w miejscach takich jak Wrocław, jest wymagającą praktyką fizyczną, która zyskała popularność na całym świecie.

    Rygorystyczna i precyzyjna, klasyczna ashtanga yoga rozwija dyscyplinę i budzi zrozumienie uczniów dla siebie fizycznie, emocjonalnie i duchowo. Wiele osób praktykujących w Wrocławiu i innych miastach uważa jednak, że sama praktyka może być ograniczająca. Sztywna sekwencja ogranicza kreatywność i szczere wyrażanie siebie, nie uwzględniając różnic w zdolnościach fizycznych każdego ucznia. W tradycyjnej ashtandze nauczyciel decyduje, kiedy uczeń jest gotowy na naukę kolejnych elementów sekwencji, co daje mu pełną kontrolę nad postępami ucznia.

    Rocket joga, która zyskała popularność również w Wrocławiu, została stworzona jako odpowiedź na te ograniczenia. Jej celem jest usunięcie hierarchii i oddanie decyzyjności zarówno nauczycielowi, jak i uczniowi. Rocket joga zachęca do słuchania własnej wewnętrznej mądrości, co pozwala stawiać wyzwania i prowadzić praktykę. Jest to styl bardziej elastyczny, pozwalający na większą swobodę i kreatywność, co przyciąga wielu praktykujących z Wilkszyna i Brzezinki Średzkiej.

    woman standing on rock facing forest

    Postępowa Ashtanga Vinyasa wypełnia lukę współczesną wiedzą o różnicach w indywidualnej anatomii i zakresie ruchu. Włącza kreatywność, muzykę i wolność, co sprawia, że jest bardziej dostosowana do potrzeb i możliwości każdego ucznia. Współczesna Vinyasa joga, rozwijająca się w miastach takich jak Wrocław, jest ciągle ewoluującym połączeniem starożytnej mądrości z nowoczesnymi wymaganiami życia.

    Ta ewolucja w praktyce jogi jest szczególnie widoczna w mieście takich jak Wrocław, gdzie mieszanka tradycyjnych metod i nowoczesnych podejść przyciąga zarówno początkujących, jak i zaawansowanych joginów. Rocket joga, oferując transformację doświadczeń życiowych poprzez praktykę, staje się narzędziem do osobistego rozwoju i samopoznania. Dzięki niej każdy uczestnik ma możliwość doświadczenia i dzielenia się sekwencjami i filozoficznymi ideami, które tysiące oddanych praktyków na całym świecie wykorzystuje do transformacji swojego życia.

  • Starożytność i nowoczesność

    Starożytność i nowoczesność

    Wszystkie formy współczesnej jogi, w tym Rocket Joga – popularna wśród entuzjastów fitnessu, mogą odnaleźć swoje korzenie w bardziej starożytnych praktykach. Zrozumienie ewolucji jogi stanowi ramy dla docenienia unikalnych szczegółów, które pozwalają na rezonans z konkretną metodą. Rocket Vinyasa joga, rozwinięta przez Larry’ego Schultza, jest przykładem tego, jak tradycyjne praktyki z Indii mogą być dostosowane do nowoczesnej kultury zachodniej, tworząc coś zupełnie nowego i ekscytującego.

    Historia Ashtanga jogi

    Ashtanga joga, będąca fundamentem dla wielu współczesnych stylów, w tym Rocket jogi, odnosi się zarówno do stylu praktykowania ustalonej sekwencji pozycji, jak i do ośmioramiennej ścieżki duchowej nakreślonej przez Patanjalego, starożytnego indyjskiego mędrca, który napisał Jogasutry. Tirumalai Krishnamacharya, uznawany za ojca współczesnej jogi, wpłynął na wielu nauczycieli, którzy rozpowszechnili jogę na Zachodzie, w tym na B.K.S. Iyengara i Sri K. Pattabhi Joisa, twórcy ashtanga vinyasa jogi, jaką znamy dzisiaj.

    Ashtanga joga jako praktyka fizyczna

    Joga asztanga Joisa to dynamiczna i fizycznie wymagająca forma hatha jogi, która wymaga dyscypliny. Tradycyjnie praktykowana jest sześć dni w tygodniu, z wolnym czasem podczas pełni i nowiu księżyca oraz dla kobiet w czasie ich cyklu menstruacyjnego. W stylu Mysore klasyczna asztanga jest praktykowana pod kierunkiem nauczyciela, który prowadzi uczniów przez ich praktykę, oferując nowe pozycje w sekwencjach, gdy są na nie gotowi. Fizyczna praktyka asztangi jogi działa oczyszczająco na ciało i umysł, uwalniając je od dolegliwości fizycznych i duchowych trucizn.

    Rocket joga: nowoczesna interpretacja ashtanga vinyasa jogi

    Rocket Yoga, będąca modyfikacją ashtangi, została stworzona przez Larry’ego Schultza w San Francisco w latach 80. XX wieku. Schultz, który praktykował pod okiem Pattabhi Joisa, chciał stworzyć bardziej dostępną i elastyczną formę jogi, która pozwalałaby na większą kreatywność i samodzielność w praktyce. Rocket Yoga łączy tradycyjne elementy ashtangi z nowoczesnymi podejściami, takimi jak muzyka, szybsze tempo i modyfikacje pozycji, aby uczynić jogę bardziej przystępną i atrakcyjną dla współczesnych praktykujących.

    Wpływ rocket jogi na współczesną praktykę

    Rocket vinyasa joga zyskała popularność dzięki swojej dynamiczności i elastyczności, oferując alternatywę dla bardziej rygorystycznej ashtangi. W Rocket jodze praktykujący mają większą swobodę w wyborze sekwencji i tempa, co pozwala na dostosowanie praktyki do indywidualnych potrzeb i możliwości. Ta forma jogi stała się szczególnie popularna wśród osób poszukujących sposobu na wyrażenie siebie poprzez ruch i oddech.

    Ashtanga i Rocket Yoga w Praktyce

    Obie te formy jogi, choć różnią się podejściem, oferują głębokie korzyści dla ciała i umysłu. Ashtanga, z jej naciskiem na dyscyplinę i precyzję, jest doskonałym sposobem na rozwijanie siły, wytrzymałości i koncentracji. Rocket Yoga, z kolei, oferuje większą swobodę i możliwość eksploracji, co może być atrakcyjne dla tych, którzy szukają bardziej kreatywnego i osobistego podejścia do jogi.

    Zrozumienie korzeni i ewolucji jogi, od starożytnej ashtangi po nowoczesną rocket jogę, pozwala praktykującym na głębsze docenienie i zaangażowanie w swoją praktykę. Zarówno ashtanga, jak i rocket joga oferują unikalne ścieżki do odkrywania potencjału ciała i umysłu, każda na swój sposób odpowiadając na potrzeby współczesnych praktykujących.

  • Czy powinniśmy umieszczać dłonie bezpośrednio pod barkami w pozycji deski?

    Czy powinniśmy umieszczać dłonie bezpośrednio pod barkami w pozycji deski?

    W pozycji deski (Phalakasana) często spotykamy się z dogmatami. Wielu nauczycieli dokładnie instruuje, gdzie powinno się umieścić dłonie i barki. Jednak gdy przyjrzymy się bliżej anatomii nadgarstka i łokcia, staje się jasne, że precyzyjne wskazówki nie będą odpowiednie dla wszystkich joginów.

    Zacznijmy od przyjrzenia się komunikatowi „Umieść nadgarstki pod barkami”. Układanie stawów w pionowej płaszczyźnie wykorzystuje siłę długich kości, podobnie jak filar podtrzymujący dach. Może to uczynić pozycję bardziej trwałą, ponieważ wymaga mniej energii mięśniowej do jej utrzymania. Ale co z nadgarstkami? Nie jest rzadkością, że początkujący jogini narzekają na dyskomfort w nadgarstkach w pozycjach obciążających dłonie.

    Zgięcie grzbietowe w nadgarstku, znane również jako dorsifleksja, to ruch, w którym dłoń odchyla się od przedramienia w kierunku grzbietu ręki, czyli w stronę góry. W kontekście jogi i pozycji deski, ten ruch jest istotny, ponieważ zwiększa zakres ruchu w nadgarstku, co ma znaczenie przy przyjmowaniu pozycji obciążających nadgarstki, takich jak deska czy kij.

    Close-Up Photo of a Woman Stretching Her Wrist

    Kąt wyprostu nadgarstka

    W pozycji deski stawy nadgarstkowe są wyprostowane. Średni zakres aktywnego ruchu wynosi około 70°. Jeśli jedyną słuszną opcją jest „nadgarstki pod barkami”, to stawy nadgarstkowe będą zawsze wyprostowane pod kątem 90°. Oznacza to, że początkujący spędzają dużo czasu w pasywnej pozycji nadgarstka. Przy dodatkowych 20° wyprostu nadgarstka znajdzie się ciężar ciała. Rozciąganie pasywne same w sobie nie jest „złe”, niemniej jednak jeśli w naszej praktyce jogi tylko pasywnie rozciągamy stawy nadgarstkowe, tracimy wspaniałą okazję do ich wzmocnienia.

    Oferowanie opcji umieszczenia nadgarstków nieco przed barkami będzie bardziej komfortowe dla wielu, szczególnie początkujących joginów.

    Prawidłowe wykonanie zgięcia grzbietowego w nadgarstku w jodze wymaga świadomości i kontroli. Warto zwrócić uwagę, aby nie przeciążać nadgarstków, szczególnie u osób, które mogą mieć ograniczony zakres ruchu lub odczuwać ból w tej części ciała. Oferowanie alternatywnych pozycji dla rąk, takich jak delikatne zgięcie palców lub użycie pięści, może być pomocne w zredukowaniu nacisku na nadgarstki.

    Dodatkowo, praktyka rozgrzewania i wzmacniania nadgarstków przez różnorodne ruchy, zarówno w pozycjach jogi, jak i poprzez specyficzne ćwiczenia, może zwiększyć ich elastyczność i wytrzymałość. To z kolei przyczynia się do większego komfortu i bezpieczeństwa w pozycjach, które obciążają te stawy.

    Na przykład, jeśli ktoś ma problemy z nadgarstkami, może spróbować użyć pięści zamiast płaskich dłoni, aby zmniejszyć nacisk na nadgarstki. Alternatywnie, stosowanie specjalnych podkładek pod nadgarstki lub zwijanie maty jogowej, aby stworzyć bardziej amortyzowaną powierzchnię, może również pomóc w zmniejszeniu dyskomfortu.

    Podsumowując, zrozumienie i świadome stosowanie zgięcia grzbietowego w nadgarstku w praktyce jogi jest istotne dla uniknięcia urazów i zwiększenia efektywności pozycji. To, jak ktoś adaptuje tę wiedzę do swojej praktyki, zależy od indywidualnych potrzeb, zakresu ruchu i ogólnej kondycji stawów nadgarstkowych.

    Teraz przyjrzyjmy się popularnemu wskazaniu „Umieść dłonie na szerokość ramion”. Spójrz na chwilę na stawy łokciowe, gdy przechodzą przez zginanie i wyprost. Zauważ, że stawy są nieco skośne, co powoduje, że ręce są ustawione dalej od ciała, gdy łokcie są wyprostowane, ale bliżej linii środkowej, gdy łokcie są zgięte. Kąt między osią przedramienia a osią kości ramiennej, gdy łokieć jest wyprostowany, nazywany jest „kątem noszenia”. Kąt ten zapobiega uderzeniu naszych rąk o nogi podczas chodzenia i machania rękami. Ręka przesuwająca się w kierunku linii środkowej, gdy łokieć jest zgięty, pozwala nam łatwo skierować rękę w stronę twarzy.

    Kąt nośny łokcia

    Źródło Wikipedia

    Kąt nośny, znany również jako „carrying angle” w łokciu, to naturalny, fizjologiczny kąt, który występuje w stawie łokciowym. Jest to kąt pomiędzy osią przedramienia a osią ramienia wtedy, gdy ramię jest wyprostowane i rozciągnięte wzdłuż ciała. U każdej osoby ten kąt jest nieco inny, ale zazwyczaj mieści się w przedziale od 11° do 16°. Jest on bardziej zauważalny u kobiet niż u mężczyzn.

    Zrozumienie i uwzględnianie kąta nośnego w praktyce jogi jest więc ważne, ponieważ pozwala na lepsze dostosowanie pozycji do indywidualnych różnic w budowie ciała, co przekłada się na bezpieczniejszą i bardziej efektywną praktykę.

    Jeśli przejdziemy do pozycji Chaturanga Dandasana z rękami bezpośrednio pod ramionami, nasze łokcie naturalnie opuszczą boki tułowia z powodu kąta nośnego. Gdy próbujemy je z powrotem przyciągnąć, aktywowane są mięśnie szerokie grzbietu i większe piersiowe, co z kolei powoduje wewnętrzną rotację stawów barkowych. To nie jest szkodliwe, ale większość nauczycieli tego nie lubi! Dlatego sugeruję, aby spróbować umieścić ręce szerzej niż na szerokość barków przed przejściem do pozycji kija, lub po prostu przestać martwić się tak bardzo o łokcie odsunięte są od boków ciała podczas ruchu.

    Kąt ten wpływa na sposób, w jaki wykonujemy różne czynności, w tym ćwiczenia takie jak joga. Na przykład, w pozycjach takich jak chaturanga, gdzie często oczekiwana jest precyzyjna pozycja rąk i łokci, kąt nośny może wpłynąć na to, jak łatwo jest utrzymać prawidłową formę. U osób z większym kątem nośnym, przyciągnięcie łokci do boków ciała może być bardziej wymagające i może wymagać dodatkowej świadomości lub dostosowania pozycji.

    Rozważając te wskazówki, ważne jest, aby pamiętać, że każde ciało jest inne i co działa dla jednej osoby, może nie być odpowiednie dla innej. Ważne jest, aby słuchać swojego ciała i dostosowywać pozycje zgodnie z jego potrzebami i ograniczeniami.

    Dodatkowo, wzmocnienie mięśni przedramion i nadgarstków poza praktyką jogi może pomóc zwiększyć ich wytrzymałość i elastyczność, co przekłada się na większy komfort podczas wykonywania pozycji deski. Ćwiczenia takie jak zginanie i prostowanie nadgarstków z lekkim obciążeniem, czy praca z gumą oporową, mogą być tutaj pomocne.

    Podsumowując, pozycja deski to więcej niż tylko umieszczenie dłoni w szablonowo wyznaczonej szerokości. To praca nad świadomością własnego ciała i dostosowywanie praktyki do jego unikalnych potrzeb. Pamiętając o tych wskazówkach, można nie tylko poprawić swoją technikę w pozycji deski, ale także zwiększyć ogólne zadowolenie i bezpieczeństwo podczas praktyki jogi.

  • Piękne mantry do Twojej praktyki

    Piękne mantry do Twojej praktyki

    Czy kiedykolwiek zdarzyło Ci się poczuć poruszenie przez intonowanie mantry w sanskrycie? Być może pojawiło się zachwycenie, ale nie obawa nie wiedząc co one oznaczają.

    Mantry są rodzajem uzdrawiającej wibracji dla naszych umysłów. Są potężnym środkiem koncentracji umysłu, jednocześnie wypełniając naszą świadomość pozytywnymi wibracjami. Mantry są wyjątkowe dla każdej osoby. To, co rezonuje z jednym, może nie rezonować z innym. Próbuj różnych mantr, aż znajdziesz tę (lub kilka), która działa dla Ciebie.

    Om Mani Padme Hum

    Popularna w tradycji buddyjskiej. Uspokaja nerwy w trudnych chwilach i łączy mnie z głębokim poczuciem wewnętrznego spokoju. Om uważa się za dźwięk, który pojawił się, gdy nasz Wszechświat powstał. Intonowanie Om pomaga otworzyć naszą czakrę gardła, promując klarowną komunikację i wyrażenie. Om może również pomóc Ci pozbyć się przywiązań oraz własnego ego. Intonowanie samego Om jest zaskakująco potężne i głęboko relaksujące.

    Ma niszczy zazdrość i zastępuje ją moralnym zachowaniem. Ni pomaga nam kultywować cierpliwość i stawać się mniej przywiązanymi do naszych pragnień. Pad niszczy uprzedzenia i buduje wytrwałość. Me uważa się za pobudzającą skupienie i dyscyplinę, jednocześnie niszcząc posiadanie. Wreszcie, Hum daje nam mądrość i pozbawia nienawiści.

    Melodia, która zazwyczaj towarzyszy Om Mani Padme Hum, jest słodka i hipnotyzująca. Lubię słuchać nagrania podczas pracy lub wykonywania obowiązków domowych.

    Sat Nam

    Sat Nam jest często intonowane podczas praktyki Kundalini jogi. Jest zazwyczaj tłumaczone jako: „Prawda jest moim imieniem”. Ta prosta, ale potężna mantra pomaga nam połączyć się z naszą intuicją.

    Intonowanie Sat Nam daje nam dostęp do naszej własnej wewnętrznej prawdy, co pomaga nam prowadzić bardziej potężne i autentyczne życie. Podczas odmawiania w ciszy lub na głos, upewnij się, że część Sat jest dłuższa niż Nam.

    Om Namah Shivaya

    Ta piękna mantra oddaje hołd bogu jogi znanemu jako Shiva, który jest również znany jako pan jogi. Reprezentuje on głęboką transformację i transmutację. Odmawianie tej pięknej manty pomaga nam przekształcać nasze strachy w zaufanie. Pozwala nam ponownie połączyć się z ziemią i zakotwiczyć się w teraźniejszym momencie.

    Kiedy intinujesz „Om Namah Shivaya” wielokrotnie, to tak, jakbyś mówiła – Shiva, proszę pomóż mi przekształcić moją nieufność w stabilność i pewność siebie. Proszę zabierz moje strachy i zastąp je silnym, pewnym siebie zaufaniem. Om to wibracja stworzenia, Namah oznacza kłonienie się, a Shivaya jest określeniem dla Shivy. Podczas odmawiania tej manty wyobraź sobie, że kłaniasz się swojej własnej wewnętrznej prawdzie i mądrości, jednocześnie czerpiąc ze siły i pewności siebie, którą wywołuje Shiva.

    Om Dum Durgayei Namaha

    Om Dum Durgayei Namaha to potężna mantra, która wzywa hinduską boginię, Durgę. Jest to ogień wojownika, który dzierży miecz i jeździ na tygrysie. Pomaga nam pokonać nasze lęki. Ta mantra pomaga przywrócić naszą czakrę splotu słonecznego, która jest uważana za odpowiadającą za energię osobistą.

    Jest to również mantra, która wzmacnia naszą pewność siebie, przebijając się przez nasze mentalne i emocjonalne blokady oraz lęki. Podczas odmawiania tej manty, wyobraź sobie, że jesteś jak Durga, używając swojego miecza, aby przeciąć swoje lęki i ograniczające przekonania.

    Hreem Shreem Kleem Paramaeshwari Swaha

    Mantra Hreem Shreem Kleem Paramaeshwari Swaha działa jak medytacja, która może pomóc nam w uzdrowieniu naszych relacji. Jeśli istnieje relacja, która potrzebuje uzdrowienia – czy to romantyczna, czy inna – powtórz tę piękną mantę 108 razy.

    Hreem to skondensowana mantra, która wywołuje jasne postrzeganie i widzenie. Shreem wywołuje obfitość pozytywnej, uzdrawiającej energii. Kleem to również skondensowana mantra, która przyciąga działania niezbędne do uzdrowienia. Paramaheshwari reprezentuje ostateczną rzeczywistość, ostateczne boskie żeńskie. Swaha oznacza „złożenie ofiary” lub „poddanie się”, tak jakbyś oddawał swoje modlitwy uzdrowienia świętemu ogniu.

    Ta mantra pomaga nam oddać kontrolę nad wynikami oraz nad działaniami i zachowaniem innej osoby. W intonowaniu tej manty, to jakbyśmy prosili o uczucia, myśli i działania, które będą sprzyjać uzdrowieniu konkretnej relacji.

    Zawsze, gdy intonujesz mantrę, upewnij się, że siedzisz prosto. Nie musisz siedzieć w pozycji lotosu, ale spraw, aby kręgosłup był prosty. Możesz siedzieć na zwykłym krześle, jeśli chcesz. Możesz nawet leżeć w pozycji savasana, jeśli tak Ci wygodniej. Pozwól swojemu umysłowi być uwrażliwionym i otwartym na konkretną mantrę, którą intonujesz.

  • Dlaczego zaczynamy przygodę z jogą?

    Dlaczego zaczynamy przygodę z jogą?

    Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, dlaczego ludzie chcą zacząć praktykować jogę w naszym studio? To pytanie zadaję moim rozmówcom podczas wielu rozmów telefonicznych.

    Oto fascynujący przegląd różnorodności motywacji i celów, które napędzają osoby rozpoczynające swoją przygodę z jogą.

    Znalezienie wyciszenia w gonitwie codzienności: Mama szuka w jogi sposobu na znalezienie wyciszenia w natłoku codziennych obowiązków. Idzie na jogę, by pozbyć się stresu i poprawić kondycję ciała.

    Zmiana miejsca zamieszkania: Przeprowadzka do nowego miejsca życia nie oznacza rezygnacji z jogi dla jednej z osób. Chce kontynuować swoją praktykę jogi, która pomaga jej utrzymać sprawność.

    Pokonanie strachu przed rozciąganiem: Dla kolejnej osoby joga to sposób na złapanie równowagi w życiu, ale początkowo towarzyszył jej strach przed rozciąganiem. Z pomocą jogi w kameralnej atmosferze i pod okiem wykwalifikowanego nauczyciela pragnie przezwyciężyć swoje obawy.

    Zdobywanie pewności siebie: Następna osoba poszukuje jogi, jako narzędzia do zdobycia stabilności psychicznej. Wierzy że praktyka jogi może pomóc jej pokonać zaburzenia lękowe i przynieść spokój umysłu.

    Walka z brakiem motywacji: Inna osoba, pracująca w siedzącym trybie pracy chce pokonać brak motywacji do aktywności fizycznej. Dla niej joga staje się sposobem na przełamanie tego problemu.

    Znalezienie ukojenia po stracie: Dla jednej z osób joga stała się narzędziem do radzenia sobie ze stratą bliskiej osoby. Po roku od utraty bliskiej osoby, zaczęła szukać czegoś, co pomoże jej odnaleźć równowagę i pokonać stany depresyjne.

    Nauka na żywo: Inna osoba praktykuje z youtube. Poszukuje kogoś kto zadba o prawidłowe wykonywanie pozycji.

    Znalezienie równowagi: Następna osoba sięga po jogę jako narzędzie do odnalezienia równowagi psychicznej i emocjonalnej. Zrażona jogą w klubie fitness poszukuje jogi dającej wyciszenie i relaksację.

    Wzmacnianie ciała: Jeszcze inna osoba interesuje się jogą od dawna, ale wcześniej napotkała wiele przeciwności. Teraz chce skoncentrować się na wzmacnianiu ciała, poprawieniu jędrności ciała i umysłu oraz przezwyciężeniu własnych słabosci.

    To tylko kilka przykładów różnych motywacji i celów, które kierują was do naszego studio jogi w Leśnicy. Nie ma jednego właściwego powodu, by zacząć praktykować jogę – każdy może znaleźć coś dla siebie.

    Czy rozważasz rozpoczęcie praktyki jogi? Bez względu na Twoje cele i motywacje, joga może przynieść wiele korzyści dla ciała i umysłu. Znajdź swoją własną drogę do jogi i rozpocznij swoją osobistą przygodę z tą fascynującą praktyką.

  • 5 inspirujących mantr i ich znaczenie

    5 inspirujących mantr i ich znaczenie

    Om ॐ

    Om (czasem zapisywane jako Aum) uważane jest za źródło wszelkich dźwięków. Jest również najbardziej znaną mantrą na Zachodzie. W hinduizmie, Om to czysty dźwięk wszechświata.

    Om jest często nazywane pranava, świętą sylabą, ponieważ symbolizuje Brahmana i istotę duchowej rzeczywistości. Tradycyjnie uczy się, że intonowanie Om oświetla umysł i wywołuje obraz jasnych promieni światła. Łączy ono ludzi, uznając, że wszyscy jesteśmy ludźmi. Posiadamy wszyscy te same wewnętrzne nasiona dobra i czystego serca.

    Intonowanie Om pomaga uspokoić mechanizmy rozmyślające umysłu, które mogą wywoływać negatywne uczucia, takie jak lęk. Pomaga to oczyścić umysł i pozwala nam wyjść poza egoistyczną samoświadomość, aby zjednoczyć się z Boskością.

    Tradycyjnie Om jest intonowane w trzech częściach, przy równym czasie poświęconym każdej z nich.

    Intonowane jest od pępka, następnie przechodzi przez mostek i wreszcie przez gardło i wypływa z ust. W procesie tym tworzy się wewnętrzna wibracja. Ta wibracja jest uważana za trójcę, która łączy ciało fizyczne, umysł i duchowe Ja.

    Intonowane jako Aum, z trzema literami, reprezentuje trzy stany świadomości. „A” to stan czuwania, „U” to stan snu, a „M” to stan głębokiego snu.

    Ram राम

    W ciągu historii różne znaczenia były przypisywane sanskryckiemu słowu Ram. Wielu uważa, że Ram jest symboliczny dla codziennego życia jako aktu kultu, oraz zbliżania się do Boga.

    Opisuje się go jako reorientację ku własnemu prawdziwemu, najczystsza Ja, albo „…istotę, którą jesteś, gdy uświadamiasz sobie swoje prawdziwe Ja (Atman).”

    Jako mantra, Ram jest intonowane jako sposób okazywania bhakti (oddania) i zobowiązania do postępowania sprawiedliwie, z mądrością i współczuciem dla wszystkich.

    Popularną mantrą zawierającą Ram jest Sri Ram Jai Ram Jai Jai Ram, która została pierwotnie upowszechniona na zachodnich Indiach przez oświeconego Ramdasa.

    So’ham सोऽहम्

    Według tradycji wedyjskiej, So’ham uważa się za uniwersalną mantrę, służącą identyfikacji osoby z Ostateczną Rzeczywistością i większym Wszechświatem.

    Można ją przetłumaczyć z sanskrytu jako „Jestem To,” i jest odpowiedzią na mantrę Hamsa, która oznacza „Kim jestem?”

    Jako mantra, So’ham ma główne zadanie łączenia ludzi ze sobą, ponieważ dźwięk, który generuje, przypomina dźwięk oddychania, a każdy człowiek musi oddychać.

    Uznaje się, że wszyscy mamy tę samą naturę, siłę życiową, twórcę i pochodzenie.

    Pierwsza część mantry (wymawiana jako wydłużone „sooo”) jest intonowana podczas wdychania, podczas gdy druga część („hummm”) jest intonowana podczas wydechu. Tworzy to naturalną wibrację i stopniowo relaksuje układ nerwowy.

    Ponieważ jest praktykowana podczas równomiernego, wolnego i stałego tempa wdechu i wydechu, mantra So’ham jest jednym z najłatwiejszych sposobów na uciszenie umysłu i redukcję napięcia mięśni.

    Intonowanie tej mantry aktywuje układ nerwowy przywspółczulny, który odpowiada za obniżenie częstości rytmu serca i zwiększenie spokoju.

    Om Namah Shivaya ॐ नमः शिवाय

    Mantra Om Namah Shivaya ma na celu wezwanie najwyższego, najczystszej Ja. Niektórzy uważają tę mantrę za akt szacunku wobec Shivy. Shiva to „prawdziwe Ja”, identyfikując, że każda osoba jest wieczna, nawet po zniszczeniu ciała.

    Om Namah Shivaya czasami nazywana jest pięcio- lub sześciosylabową mantrą. Zawiera co najmniej pięć sylab (na-mah-shi-va-ya), z czego wszystkie mają różne znaczenia. Om jest szóstą sylabą, gdy dodana jest na początku mantry.

    W hinduistycznych tradycjach namah oznacza „adorację” i „szacunek”, podczas gdy shivaya oznacza „ujednaczenie z Absolutną Rzeczywistością”.

    Praktykując tę mantrę, można pracować nad osiągnięciem Samorealizacji i rozpuszczaniem ego.

    Poprzez zjednoczenie z czystym Ja, można zredukować negatywne, egoistyczne uczucia, takie jak zazdrość, rozczarowanie, gniew, frustracja, niepewność i chciwość.

    Guru Om गुरु ॐ

    Intonowanie Guru Om to sposób okazywania podziękowań i szacunku swojemu guru. Szczególnie korzystne jest intonowanie, jeśli szukasz nauczyciela do nauki lub okazujesz oddanie istniejącemu guru, z którym praktykujesz.

    Guru to nauczyciel duchowy, który pomaga swojemu uczniowi rozproszyć ignorancję i połączyć się z boskością. Ta mantra zawiera oryginalny dźwięk Om, ponieważ jest sposobem łączenia się z pierwotnym źródłem energii, jednocześnie wyrażając wdzięczność i oddanie swojemu osobistemu guru.

  • Kobiecość w Praktyce Ashtanga Vinyasa Jogi: Łączenie Siły i Delikatności

    Kobiecość w Praktyce Ashtanga Vinyasa Jogi: Łączenie Siły i Delikatności

    Praktyka jogi to o wiele więcej niż tylko zestaw pozycji na macie. To podróż do wnętrza siebie, do odnalezienia równowagi pomiędzy ciałem, umysłem i duchem. W kontekście kobiety, praktyka Ashtanga Vinyasa jogi staje się jeszcze bardziej wyjątkową przestrzenią, w której możemy odkryć i celebrować naszą wyjątkową kobiecość. Możemy obserwować naturalne cykle kobiecego życia oraz z rytm natury.

    Siła Kobiecości w praktyce Ashtanga Vinyasa jogi

    Każdy ruch jest pełen siły. Ta siła nie jest jedynie siłą fizyczną, to również siła woli i wytrwałość. Kobiety przez wieki udowadniały, że posiadają niezwykłą zdolność do przetrwania i przekształcania. Podczas gdy praktyka może być wyzwaniem, kobieta znajduje w sobie moc do pokonywania trudności i osiągania postawionych celów.

    Delikatność i Wrażliwość w Ashtandze

    Ashtanga Vinyasa joga nie polega jednak tylko na sile. To także praktyka delikatności i wrażliwości. Kobiecość jest często związana z umiejętnością zrozumienia i odczytania subtelnych sygnałów. Podczas praktyki jogi, osłuchujemy się z naszym ciałem, obserwujemy, co się dzieje w naszej głowie i sercu. To przekształca się w umiejętność słuchania i rozumienia innych, tworząc głębsze i bardziej autentyczne relacje.

    Przepływ Energii w praktyce Ashtanga Vinyasa jogi

    W tej praktyce chodzi o płynność ruchów i oddechu. To przypomina nam o przepływie energii w naszym ciele. Kobiecość jest często porównywana do wody, która płynie swobodnie i dostosowuje się do różnych warunków. Praktykując jogę, uczymy się przepływać z życiem, zamiast walczyć z nim. To odkrywanie harmonii w dynamice.

    Akceptacja ciała

    To również akceptacja ciała takim, jakie jest. To szacunek dla swoich granic i zdolność do czerpania radości z każdego ruchu, niezależnie od tego, czy jest to pełna asana czy delikatne rozciągnięcie. Ta akceptacja pomaga kobiecie budować pozytywny związek z jej ciałem i zwiększa poczucie własnej wartości.

    Menstruacja

    Podczas menstruacji, kobieta przechodzi przez czas odpoczynku i regeneracji. W praktyce Ashtanga Vinyasa jogi, ważne jest, aby być w harmonii z tym naturalnym procesem. W tym czasie warto skupić się na delikatnych i kojących pozycjach, unikając intensywnych wstępów i pozycji odwróconych. Skoncentruj się na oddechu, relaksie i kierowaniu energii wewnątrz. Podczas okresu wielu nauczycieli zaleca unikanie intensywnych pozycji, pozycji odwróconych oraz pozycji naciskających na brzuch.

    Ważne jest zrozumienie, że praktyka jogi podczas menstruacji nie jest powiązana z groźbą chorób. Jednak praktykując wrażliwość i respektując naturalne zmiany w ciele, możemy uniknąć potencjalnych komplikacji. Każda kobieta ma inne samopoczucie podczas menstruacji, dlatego ważne jest, aby słuchać swojego ciała i wybierać praktyki, które najlepiej pasują do indywidualnych potrzeb.

    Joga to taniec między kontrolą a poddaniem się – między ciśnięciem a odpuszczeniem – i moment, kiedy cisnąć, a kiedy puścić, staje się częścią procesu twórczego, częścią otwartego badania twojego bytu.
    Joel Kramer

    Fazy Księżyca w praktyce ashtanga jogi

    Ciało kobiety często łączy się z fazami księżyca. Podczas nowiu księżyca, to dobry czas na wewnętrzne oczyszczenie, a podczas pełni księżyca, energia osiąga szczyt, co jest idealne do praktykowania bardziej wymagających pozycji. Świadomość tych rytualnych zmian może pomóc w dostosowaniu praktyki do naturalnych rytmów. Warto dodać, że tradycyjnie, w księżycowe nie praktykujemy. Uważa się, że te dni są momentami wewnętrznej ciszy i odnowy, co może być zgodne z naturalnym rytmem kobiecego ciała.

    Energiczna Praktyka i Dyscyplina

    Ashtanga Vinyasa joga to nie tylko praktyka siły i delikatności, ale również praktyka wymagająca niezwykłej dyscypliny. Z sześcioma dniami intensywnych treningów w tygodniu, to zobowiązanie, które może być zarówno wyzwalające, jak i wymagające.

    W jodze nie chodzi o samodoskonalenie, chodzi o samoakceptację
    Gurmukh Kaur Khalsa

    Ciąża i połóg

    Praktykując ashtanga jogę w ciąży, ważne jest, aby zwracać uwagę na bezpieczeństwo i komfort zarówno swojego, jak i dziecka. W tym okresie skup się na pozycjach, które wspierają otwarcie ciała, elastyczność i umysłowy spokój. Połóg to czas, kiedy ciało powraca do równowagi. Początkowo warto wybierać łagodne ruchy i skupić się na wzmocnieniu mięśni dna miednicy.

    Ashtanga Vinyasa joga podczas menopauzy

    Menopauza to kolejna faza w życiu kobiety, która wymaga od nas dostosowania praktyki. Ashtanga Vinyasa joga może pomóc w utrzymaniu elastyczności i wzmocnieniu ciała. Jednocześnie, praktyka medytacyjna i skupienie na oddechu może pomóc w utrzymaniu spokoju umysłu w obliczu zmian.

    Harmonia z cyklem życia i naturą

    Praktyka Ashtanga Vinyasa jogi staje się jeszcze bardziej wzbogacona, kiedy jest połączona z naszymi naturalnymi cyklami życia i naturą. To okazja do pogłębienia zrozumienia naszej kobiecości i wykorzystania praktyki jogi jako narzędzia do równowagi, wzmocnienia i odkrywania piękna w różnych fazach życia. Pamiętaj, że każda kobieta ma swój własny, unikalny sposób wyrażania się na macie jogi, a praktyka jest wsparciem na tej fascynującej podróży.

    Pułapki intensywnej praktyki

    Intensywna praktyka, oprócz tego, że sama praktyka jest trudna – może stanowić dla nas dodatkowe wyzwanie.

    Niektóre kobiety podchodzą do praktyki w sposób bardzo agresywny, co może prowadzić do kontuzji i wypalenia. Bywa też, że młodym kobietom zatrzymuje się miesiączka z powodu nadmiernej aktywności fizycznej i stresu, co jest sygnałem od ciała, że coś jest nie tak. Ważne jest, aby pamiętać, że joga to również praktyka równowagi i samopoznania. Agresywna praktyka może być oznaką braku równowagi i potrzeby zastanowienia się nad swoim podejściem.

    Miejsca, w których napotykasz najwięcej oporu, są właśnie tymi, w których doświadczysz największego wyzwolenia
    Rodney Yee

    Podróż do kobiecości

    Podsumowując, praktyka Ashtanga Vinyasa jogi stanowi piękną podróż do kobiecości. To balans między siłą i delikatnością, determinacją i wrażliwością. To także zdolność do przepływu z życiem i akceptacji samej siebie. Każda kobieta ma unikalny sposób wyrażania swojej kobiecości na macie jogi, i to jest piękno tej praktyki – umożliwia nam odkrywanie siebie w różnorodnych aspektach i tworzenie harmonii pomiędzy nimi.