Tag: ashtanga vinyasa joga

  • Czym się różni Ashtanga joga od Ashtanga Vinyasa jogi?

    Ashtanga joga i Ashtanga Vinyasa joga to dwa terminy, które często są mylone i mylące. Chociaż te dwa style jogi mają wiele wspólnego, to jednak istnieją między nimi różnice.

    Słowo „ashtanga” pochodzi z sanskrytu i składa się z dwóch słów: „ashta”, co oznacza osiem, i „anga”, co oznacza część lub gałąź. W kontekście jogi „ashtanga” odnosi się do ośmiu gałęzi, które stanowią kompleksowy system jogi. Ośmiogłowe podejście do jogi składa się z praktyk fizycznych, etycznych i duchowych, które mają na celu usprawnienie funkcjonowania ciała, umysłu i ducha.

    Słowo „vinyasa” pochodzi z języka sanskrytu i można je przetłumaczyć jako „umieszczenie w specjalny sposób”, „uporządkowanie w określonej sekwencji” lub „kolejność w specjalny sposób”. W kontekście jogi, „vinyasa” odnosi się do połączenia ruchów z oddechem, w którym każdy ruch jest związany z określonym etapem oddechu. W praktyce oznacza to płynny, synchronizowany ruch, w którym oddech pełni ważną rolę. W kontekście medytacji, „vinyasa” może oznaczać zmianę myśli lub skupienie uwagi na kolejnych etapach praktyki medytacyjnej.

    Ashtanga Viyasa joga została opracowana w latach 30. XX wieku przez Sri Krishnamacharya i jego ucznia, Pattabhi Joisa. Ashtanga joga to dynamiczny styl jogi, który składa się z 6 serii asan, a każda seria składa się z około 30 pozycji. Każda pozycja jest synchronizowana z oddechem, a cała praktyka jest ciągła i intensywna. Ashtanga joga skupia się na wewnętrznej ciepłocie ciała, oczyszczaniu organizmu i uspokojeniu umysłu. Ashtanga Vinyasa joga została opracowana przez ucznia Pattabhi Joisa, Shri K. Pattabhi Jois, w latach 40. XX wieku.

    Ashtanga joga jest stylem życia, składa się 8 gałęzi. Te gałęzie lub elementy praktyk odnoszą się do różnych aspektów życia człowieka, mając na celu harmonizację ciała, umysłu i ducha.

    • Yama – to pięć uniwersalnych zasad etycznych, które dotyczą postępowania wobec innych. Są to ahimsa (niekrzywdzenie), satya (prawdomówność), asteya (nie kradzież), brahmacharya (świętość życia) i aparigraha (brak przywiązania).
    • Niyama – to pięć zasad etycznych, które odnoszą się do postępowania wobec samego siebie. Są to saucha (czystość), santosha (zadowolenie), tapas (samodyscyplina), svadhyaya (samodoskonalenie) i ishvara pranidhana (oddanie Bogu).
    • Asana – to praktyka pozycji ciała, które mają na celu wzmocnienie, rozciągnięcie i zrównoważenie ciała oraz przygotowanie go do medytacji.
    • Pranayama – to praktyka kontroli oddechu, która ma na celu regulowanie przepływu energii życiowej w ciele i umyśle.
    • Pratyahara – to praktyka wycofywania się z zewnętrznego świata i koncentracji na wewnętrznych doświadczeniach i procesach.
    • Dharana – to praktyka skupienia umysłu na jednym punkcie, która pomaga osiągnąć stan wewnętrznej koncentracji.
    • Dhyana – to praktyka medytacji, która ma na celu osiągnięcie głębokiego stanu spokoju i uważności.
    • Samadhi – to stan absolutnego zjednoczenia ze wszechświatem, w którym osobowość i ego są całkowicie rozpuszczone.

    Praktyka Ashtanga jogi opiera się na łączeniu tych ośmiu gałęzi, a każda z nich jest równie ważna. Poprzez regularną praktykę wszystkich ośmiu gałęzi, praktykujący Ashtanga jogę mogą osiągnąć harmonię ciała, umysłu i ducha oraz połączenie z nieskończoną świadomością wszechświata.

  • Wprowadzenie do historii Ashtanga Vinyasa jogi na zachodzie

    Wprowadzenie do historii Ashtanga Vinyasa jogi na zachodzie

    Ashtanga Yoga to jedna z najbardziej popularnych form jogi praktykowana na całym świecie. Jednak jej historia i ewolucja są złożone i pełne kontrowersji. W tym artykule spróbuję przybliżyć historię Ashtanga Yoga, która rozwijała się przez ostatnie pięćdziesiąt lat.

    Chcemy przypomnieć o ewolucji tej metody, która jest wartościową praktyką, pomimo kontrowersji związanych z jej guru, K. Pattabhi Joisem. Choć jego obecność jest teraz problematyczna, to wciąż uczestniczymy w czymś, co jest wartościowe i wyjątkowe. Ashtanga Yoga ma swoją społeczność i linie przekazu, które pomagają w podróży duchowej, która może być często samotna i zniechęcająca.

    Krishnamacharya – innowator jogi asany

    Krishnamacharya był jednym z najważniejszych innowatorów jogi asan w XX wieku. Najbardziej znany jest z pracy w pałacu w Mysore (ok. 1930-1950), gdzie nauczał dynamicznego stylu jogi charakteryzującego się łączeniem ruchu między asanami, znanego powszechnie jako vinyasa.

    Mimo że wczesny XX wiek był okresem wysokiej innowacyjności w Indiach, gdy chodzi o przemyślenie jogi asany (poprzez wpływy z zachodu oraz krajowe), Krishnamacharya mógł być pierwszym nauczycielem, który próbował potwierdzić swoją innowację w kontekście tradycyjnej, klasycznej tradycji jogi. Nazywając swoją jogę, Yoga Korunta, Krishnamacharya uzasadnił swoje podejście poprzez odwołanie się do starożytnej linii, do której rzekomo został zainicjowany.

    Istnienie starożytnego mistrza żyjącego w odosobnieniu w górach Tybetu (Rama Mohan Brahmacharya) jest teraz przedmiotem dyskusji, podobnie jak istnienie eponimicznego tekstu (obecnie uważanego za mityczny, ponieważ nikt nie widział Yoga Korunta). Bardziej prawdopodobne jest jednak, że Krishnamacharya był wirtuozem, a jego nowoczesna wersja jogi asan była jeszcze bardziej imponująca.

    Późniejsze twierdzenia o ciągłym rodowodzie, Parampara, przez Joisa dla autentyczności jogi, którą nauczał, łączącej się bezpośrednio z Krishnamacharyą, a następnie dalej, wydają się coraz bardziej nieprawdopodobne. Nie tylko dlatego, że po zamknięciu shali w pałacu w Mysore około 1950 roku (ze względu na wycofanie funduszy rządowych) Krishnamacharya został zmuszony do objęcia stanowiska w Chennai, wtedy zasadniczo zmienił swoje podejście do nauczania jogi. Fakt ten wydaje się niezgodny z ideą jego specjalnego rodowodu i tajemnych nauczanych, w które zostaliśmy wprowadzeni, jeśli tak jest.

    Możemy więc powiedzieć, że Jois stworzył swoją własną wersję jogi asztanga, bazując na metodzie swojego nauczyciela i wprowadzając do niej swoje własne modyfikacje. Nie da się jednak określić, jak wiele z jego wersji jogi asztanga opiera się na oryginalnej metodzie nauczania Krishnamacharyi, ponieważ istnieje bardzo mało dokumentacji z tamtego okresu.

    Z drugiej strony, istnieje wersja, że Krishnamacharya wykorzystywał określony schemat sekwencji w swojej nauczaniu, który mógł stanowić podstawę dla późniejszych metod, takich jak joga ashtanga vinyasa joga. Ta teoria jest jednak sporna i wciąż jest przedmiotem dyskusji.

    Warto jednak zauważyć, że wielu nauczycieli jogi szkoli się w metodzie asztanga joga i wykorzystują jej elementy w swoich własnych zajęciach. Istnieje również wiele książek i filmów dotyczących tej metody.

    Asztanga joga Joisa jest dynamiczną formą jogi, która łączy ruch z oddechem, a praktyka składa się z szeregu sekwencji (serii) asan, z których każda jest połączona z vinyasą, czyli ruchem z oddechem. Ta sekwencja jest nazywana Pierwszą Serią (Primary Series) i składa się z 75 asan, która zaczyna się od Surya Namaskar A i B, a następnie przechodzi do serii stojących, serii siedzących, serii inwersyjnych i kończy się relaksacją.

    Ashtanga jest uważana za wymagającą i intensywną, a jej praktyka wymaga nie tylko siły fizycznej, ale również wytrwałości, koncentracji i dyscypliny. Jednak wszystko przychodzi wraz z regularną praktyką, w tym popraw elastyczności, siły mięśni, równowagi i koordynacji ruchowej, a także zwiększenie koncentracji i redukcję stresu.

    Podsumowując, ashtanga jest jednym z najbardziej znanych stylów jogi na świecie, a jej historia jest pełna tajemnic i kontrowersji. Mimo to, ta metoda jogi przyniosła wiele korzyści dla ludzi na całym świecie, a jej nauczyciele i uczniowie wciąż kontynuują jej praktykowanie i rozwijanie.