W dzisiejszych czasach, kiedy praca zdalna jest coraz bardziej powszechna, dbanie o ciało i umysł jest niezwykle ważne.
Praca przy komputerze często prowadzi do problemów z kręgosłupem, napięciem mięśni karku, bólami głowy oraz problemami z nadgarstkami. Praktyka jogi może pomóc w łagodzeniu tych dolegliwości. Oto kilka wskazówek, które mogą przynieść ulgę:
Ćwiczenia na kręgosłup: Joga oferuje wiele pozycji, które rozciągają i wzmacniają mięśnie pleców, co jest kluczowe dla osób siedzących. Przykładowo, pozycja psa z głową w dół, kota i krowy, czy cobra mogą być niezwykle pomocne.
Praca nad postawą: Joga pomaga w uświadomieniu sobie własnej postawy, co jest kluczowe dla osób spędzających długie godziny w pozycji siedzącej. Ćwiczenia takie jak Tadasana (pozycja góry) pomagają w poprawie postawy.
Ćwiczenia oddechowe: Praca z oddechem, znana jako pranayama, jest kluczowym elementem jogi. Techniki takie jak pełny oddech jogiczny mogą pomóc w uspokojeniu umysłu i redukcji stresu.
Ćwiczenia na nadgarstki: Osoby, które dużo piszą na komputerze, często doświadczają bólu i napięcia w nadgarstkach. Ćwiczenia jogi na rozciąganie i wzmacnianie nadgarstków mogą być bardzo korzystne.
Relaksacja i medytacja: Po długim dniu pracy przy komputerze, praktyki relaksacyjne, takie jak Savasana (pozycja trupa) lub medytacja, mogą pomóc w odprężeniu i regeneracji ciała i umysłu.
Pamiętaj, aby zawsze słuchać swojego ciała i dostosowywać praktykę do swoich indywidualnych potrzeb.
Praktyka jogi jest ogólnie bezpieczna i korzystna dla większości osób, ale istnieją pewne przeciwwskazania, które warto wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem regularnej praktyki. Ważne jest, abyś konsultował/a się z lekarzem lub specjalistą przed rozpoczęciem jogi, szczególnie jeśli masz jakiekolwiek istniejące problemy zdrowotne. Poniżej przedstawiam kilka powszechnych przeciwwskazań do praktyki jogi:
Poważne problemy zdrowotne: Osoby z poważnymi problemami zdrowotnymi, takimi jak choroby serca, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, uszkodzenie błędnika, choroby układu oddechowego, cukrzyca, przepuklina, problemy neurologiczne lub problemy ortopedyczne, powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem praktyki jogi.
Niedawne urazy lub operacje: Osoby, które doznały niedawno urazu lub przeszły operację, powinny unikać intensywnych pozycji jogi, które mogą obciążać uszkodzone obszary ciała. W takich przypadkach zalecane jest indywidualne podejście i skonsultowanie się z fizjoterapeutą lub lekarzem.
Ciąża: W przypadku ciąży zawsze warto skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem lub kontynuowaniem praktyki jogi. Istnieją specjalne modyfikacje i pozycje odpowiednie dla kobiet w ciąży, które należy stosować.
Przewlekłe bóle: Osoby z przewlekłymi bólami, takimi jak ból pleców, ból kolan, ból kręgosłupa lub innych obszarów, powinny skonsultować się z fizjoterapeutą lub instruktorem jogi w celu dostosowania praktyki do swoich potrzeb.
Nadwrażliwość lub kontuzje: Jeśli masz nadwrażliwość lub doświadczyłeś/aś kontuzji, zawsze powinieneś/aś słuchać swojego ciała i unikać ruchów, które mogą pogorszyć stan lub spowodować dalsze uszkodzenia.
Pamiętaj, że to tylko ogólne wskazówki, a każdy jest inny. Ważne jest, abyś słuchał/a swojego ciała i pracował/a z doświadczonym nauczycielem jogi, który może dostosować praktykę do Twoich potrzeb i ograniczeń. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, zawsze skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem praktyki jogi.
Często słyszę pytanie: „Co robisz że jesteś taka spokojna?” lub „Skąd masz takie mięśnie?” Zazwyczaj odpowiadam: „praktykuję jogę”. Jednak większość ludzi odpowiada: „Aaaa, kiedyś byłem na jodze. To takie powolne i nudne” Zawsze mam trudność z wyjaśnieniem, ponieważ ludzie często nie wiedzą wiele o jodze.
Jeśli ktoś chce dalszych wyjaśnień i pyta „Jaki styl jogi uprawiasz?” lub „Jakiego rodzaju jogę praktykujesz?”, mówię, że praktykuję ashtanga jogę. Niektórzy ludzie rozumieją, co chcę powiedzieć. Jednak inni nie, i moja odpowiedź może wydawać się dziwna.
W naszej społeczności jogi brakuje zrozumienia różnych szkół i tradycji jogi. Dyskusja na temat istnienia czystej drogi jogi jest często słabo omawiana. Podobnie jak katolicy i protestanci od wieków spierają się o to, która droga chrześcijaństwa jest właściwa, różne praktyki jogi (np. Ashtanga lub Iyengar Yoga, które mają swoich zagorzałych zwolenników) każda twierdzi, że jej droga jest właściwą.
Ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że wiele współczesnych „stylów” jogi jest w rzeczywistości sposobem na dalsze zwiększenie wysiłków marketingowych nauczycieli jogi, którzy je tworzą (m.in. Zoga, Yogalates, joga z kozami czy SUP joga). Niestety wiele z tych stylów ma niewiele wspólnego z historyczną tradycją jogi i zostało wynalezione przez osoby, które nigdy nie miały prawdziwego nauczyciela, mistrza lub guru, aby ich prowadzić.
Ciekawy film dokumentalny Kumare porusza kwestię: „Skąd pochodzi joga?” i „Jaki jest właściwy sposób na praktykowanie jogi?” Ludzie, którzy szukają zajęć jogi, na których chcą po prostu rozciągnąć swoje ciała, zwykle nie zadają sobie takich pytań.
Pytanie o takie kwestie jest szczególnie ważne, jeśli chcesz pogłębić swoją praktykę i osiągnąć to, co joga obiecuje.
Inny interesujący film dokumentalny „Kto jest właścicielem jogi?” prezentuje liczne uproszczone i nieznane rodzaje jogi, które zostały stworzone wyłącznie w celach marketingowych. Jednak ludzie kupują to jako praktykę jogi.
Kiedy poruszamy się po tych skomplikowanych wodach, ważne jest, aby pamiętać, że istnieje wiele różnych praktyk jogi. Aby zrozumieć, dlaczego istnieją różne praktyki, należy najpierw zrozumieć, czym jest joga.
Swami Rama uczy „Czym jest dla Ciebie nauka jogi? Kiedy ludzie mówią o praktyce jogi, często myślą tylko o ciele fizycznym. Joga to nauka, która zajmuje się ciałem, oddechem, umysłem, duszą i ostatecznie samym wszechświatem. Jest praktyczna i teoretyczna”. Joga to przede wszystkim nauka, która prowadzi aspiranta do jego ostatecznej prawdy i pomaga mu wypełnić cel swojego życia.
Laboratorium starożytnych joginów to były góry Himalaje, a ich instrumentami były ich ciała, głosy, natura i dźwięk. Na drodze do oświecenia mieli trzy zasady przewodnie:
Pokonanie swoich lęków.
Utrzymywanie świadomości Absolutu.
Życie i spełnianie celu swojego życia.
Z tych zasad wynikło wiele dróg na drodze do osiągnięcia tego celu. I tak, hatha joga istnieje od prawie 1500 lat, podczas gdy inne formy jogi można śledzić do jeszcze wcześniejszych czasów.
Oto niektóre ścieżki lub style jogi, na których opiera się tradycja jogi:
Mantra Yoga
Słowo „mantra” oznacza dosłownie „uwolnić umysł”. Ta nauka obejmuje i wykorzystuje moc dźwięku, aby uwolnić umysł od rozproszeń i umożliwić mu skupienie na jednym celu. Poprzez powtarzanie w medytacji w sposób mentalny i czasami werbalny, moc mantry rozwija się dla każdej osoby. Osobista mantra jest dana poprzez inicjację od nauczyciela.
Bhakti Yoga
Bhakti joga to droga intensywnej miłości i oddania. Ta droga stała się coraz bardziej popularna dzięki pojawieniu się wielu śpiewaków i artystów oferujących koncerty, na których ludzie śpiewają i świętują. Ale ten styl jogi ma znacznie większe znaczenie. Prosi nas o oddanie każdej akcji, każdej myśli i każdego słowa jako ofiarę miłości dla Pana życia. Współczesnymi przykładami ludzi na Zachodzie, którzy żyli tą drogą, są znane postacie takie jak Matka Teresa czy papież Franciszek.
Laya joga
Laya oznacza rozpuszczanie. Naszym celem jest rozpuszczenie wszystkich naszych negatywnych tendencji (a ostatecznie nawet dobrych) tak, aby nie kształtowały one naszego charakteru i tym samym naszego życia. Praca ta jest zwykle praktykowana w dziedzinie czakr i ich odpowiednich praktyk.
Kriya joga
Kriya oznacza działanie i jest dynamiczną formą medytacji, w której energia jest używana do oczyszczenia i przemiany świadomości. Ta forma jogi stała się popularna dzięki Paramahansie Yoganandzie, który jest znany jako autor książki „Autobiografia jogina”.
Karma joga
Karma także oznacza działanie, a Karma joga to droga działania, ale bardziej konkretnie droga bezinteresownego działania. Jogin dąży do życia swojego życia w służbie ludzkości i olejów swoje działania miłością i oddaniem. Wiele dzisiejszych joginów zanurza się w tej praktyce poprzez wolontariat i działalność charytatywną lub przez życie w Aśramach i oferowanie swojej służby społeczności.
Kundalini joga
Droga Kundalini jogi nie powinna być mylona z popularną marką „Kundalini joga”, którą oferuje dzisiaj Yogi Bhajan. Zwykle można rozpoznać tych nauczycieli dzięki białym turbanom, które noszą. Często ubierają się tylko na biało. I chociaż ten styl jogi jest naprawdę świetny, nie powinien być mylony z tradycją Kundalini joga, która była przekazywana przez himalajskich mędrców.
Kundalini to nasza karma, która nas trzyma i hamuje nasz potencjał do wzrostu. Kundalini to ta siła w nas, która oddziela nas od boskiego lub potencjału tego, kim możemy być w tym świecie. Praktyka Kundalini ioga budzi ten potencjał, dzięki czemu możemy spełnić cel naszego życia i stać się tym, kim możemy być w tym świecie. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o ścieżce Kundalini i tym stylu jogi, przeczytaj książkę pt. Kundalini from Bihar School.
Hatha joga
Zostawiłam tę ścieżkę na koniec, ponieważ uważam, że reprezentuje ona większość oferowanych dziś praktyk, a ten styl jogi może być także najbardziej mylący do zrozumienia.
Kiedy zaczęłam praktykować jogę, Hatha kojarzyła się z „jogą dla starszych ludzi”, stylem jogi, którą praktykowali tylko seniorzy lub stylem jogi, który był tylko dla początkujących.
Hatha joga pojawiła się gdzieś około 500 roku naszej ery dzięki grupie joginów, którzy nazywali się „Nath”. Nie podzielali oni idei, że oświecenie można osiągnąć tylko przez umysł (jogi Patanjalego, czyli Joga Sutr, jest praktyką, którą osiąga się poprzez wykorzystanie umysłu) i mówili, że można osiągnąć ten cel poprzez przekłucie subtelnych energii ciała.
Ciało jest manifestacją boskiego, a poprzez zrozumienie i manipulowanie ciałem możemy zbliżyć się do boskiego.
W ostatnim stuleciu Hatha stała się najpopularniejszym stylem jogi dzięki człowiekowi o imieniu Tirumalai Krishnamacharya, który rozpropagował ją na początku XX wieku. Mówi się, że był on bezpośrednim potomkiem Nath.
Od niego wywodzi się czterech uczniów, którzy rozpropagowali swoje własne unikalne „style” jogi na Zachodzie i tym samym zaczęli oferować swoje własne marki jogi: Bellur Krishnamachar Sundararaja Iyengar, który stworzył metodę Iyengar joga, Krishna Pattabhi Jois, który stworzył metodę Ashtanga joga, Tirumalai Krishnamacharya Venkata Desikachar (syn Krishnamacharyi), który stworzył Vinyasa jogę, oraz Eugenie Peterson znana jako Indra Devi, która stała się szeroko znana w latach 50. jako nauczycielka gwiazd.
Z każdego z tych stylów wyłoniły się tysiące szkół oferujących swoje własne unikalne podejścia i nauczania.
Jakikolwiek styl jogi wybierzesz, Twoje życie na zawsze się zmieni.
Praktyka jogi jest znana ze swojego działania na ciało, umysł i ducha. Pomaga w budowaniu siły, elastyczności i harmonii wewnętrznej. Jednak dla niektórych osób, które mają nadmierną elastyczność, praktyka jogi może stanowić wyzwanie. W tym artykule dowiesz się, jak praktykować jogę w sposób, który uwzględnia nadmierną elastyczność i pomaga w znalezieniu balansu między stabilnością a ruchomością.
Praktyka jogi może być korzystna zarówno dla osób o mniejszej elastyczności, jak i dla tych o dużej elastyczności. Niezależnie od twojego naturalnego poziomu elastyczności, jogę można dostosować do twoich indywidualnych potrzeb.
Nadmierna elastyczność, znana również jako przeprosty, może być wynikiem różnych czynników, takich jak genetyka, hiperlaksywność stawów lub brak stabilności mięśniowej. Choć może to początkowo wydawać się korzystne, hipermobilność może prowadzić do nadmiernego obciążenia stawów, niezrównoważonej postawy ciała i podatności na kontuzje.
Podczas praktyki jogi z nadmierną elastycznością ważne jest, aby skupić się na równoważeniu siły, stabilności i mobilności. Oto kilka wskazówek, które mogą Ci pomóc:
Skup się na stabilizacji: Pracuj nad wzmocnieniem mięśni stabilizujących stawy, które mogą być osłabione w przypadku nadmiernie elastycznych stawów. Skoncentruj się na asanach, które angażują te mięśnie, takie jak pozy wzmacniające korpus, jak np. Salabasana (świerszcz) czy Plank (deska). Równocześnie pamiętaj o utrzymaniu odpowiedniej techniki i linii ciała.
Uważaj na nadmierny zasięg ruchu: Kiedy wykonujesz asany, unikaj forsowania się w nadmierny zasięg ruchu. Ale nie unikaj swojego zakresu ruchu. Stabilizuj pozycje, kontrolując ruch i zwracając uwagę na oznaki nadmiernego rozciągnięcia lub bólu. Pamiętaj, że warto pracować z całym dostępnym zakresem ruchu.
Zwróć uwagę na równowagę: Równowaga między siłą, a elastycznością jest kluczowa. Pracuj nad budowaniem siły mięśniowej, równocześnie utrzymując elastyczność ciała. Wykonuj asany, które angażują zarówno mięśnie jak i tkankę łączną, na przykład przy pozycjach zginających i prostujących kręgosłup.
Skorzystaj z wsparcia: Wykorzystaj różne akcesoria, takie jak bloki, pianki czy koce, aby dostosować pozycje do swoich indywidualnych możliwości. Pomoce mogą pomóc Ci utrzymać odpowiednią technikę, zrozumieć pracę, zwiększyć stabilność i uniknąć nadmiernego rozciągnięcia.
Praktyka jogi może być korzystna zarówno dla osób o dużym jak i ograniczonym zakresie ruchu. Ważne jest jednak, aby zwracać uwagę na swoje ciało, jego potrzeby i ograniczenia. Dla osób z nadmierną elastycznością kluczowe jest znalezienie równowagi między stabilnością a ruchomością, a także wzmocnienie mięśni stabilizujących stawy. Pamiętaj, że każde ciało jest inne, dlatego ważne jest, aby praktykować jogę z wyczuciem i szacunkiem dla swoich indywidualnych możliwości. Jeśli masz wątpliwości lub obawy, skonsultuj się z doświadczonym nauczycielem jogi, który pomoże Ci dostosować praktykę do Twoich potrzeb.
Joga (jedność ciała, umysłu, duszy i ducha) to odkrywanie na nowo tego, kim jesteśmy, i powrót do życia pełnego radości, błogości i wolności. Wedanta, rozpoznając, że każdy z nas ma różne osobowości i preferencje, oferuje nam cztery Ścieżki Jogi, czyli zestawy praktyk duchowych, które pomogą nam osiągnąć ten cel.
W życiu możemy działać, myśleć, czuć lub nie robić nic. Działanie to Karma Joga, myślenie to Gyana Joga, uczucie (miłość) to Bhakti Joga, a całkowite nierobienie to Samadhi – ostatni etap Raja Jogi i cel wszystkich praktyk jogi.
Joga pomaga nam osiągnąć harmonię ciała, umysłu i ducha. W tradycyjnym rozumieniu jogi, istnieją cztery główne ścieżki (margi), które prowadzą do duchowego rozwoju i oświecenia. Każda z tych ścieżek ma swoje unikalne podejście i metody praktyki.
Oto przegląd czterech ścieżek jogi:
Joga działania
Karma oznacza „działanie”, a Karma Joga polega na wykonywaniu działań bez przywiązania do ich wyników. To ścieżka bezinteresownej służby (Seva). Przestajesz identyfikować się z ego, a wszelkie działanie postrzegasz jako ofiarowanie boskości
Serce jest oczyszczane, więc egoizm, nienawiść, zazdrość, egoizm i podobne negatywne cechy znikają, tworząc miejsce dla pokory, czystej miłości, współczucia, tolerancji i zrozumienia.
Karma Joga to „robienie tego, co słuszne” – proces doskonalenia się w działaniu. Oznacza to podążanie za swoim dharma (prawdziwym celem) i akceptowanie tego, co nadchodzi, bez oczekiwania na zapłatę, podziękowania czy uznanie.
Jogin Karmy
Żyje życiem z pasją, ale pozostaje nieprzywiązany do wyników Jest niewymuszony i pełen wdzięku we wszystkim Ma kochającą, przyjazną naturę Jest współczujący, tolerancyjny i pełen zrozumienia Cieszy się sukcesem i szczęściem innych Nie czuje się ani wyżej, ani niżej od innych Mówi i działa prawdziwie
Wedanta mówi również, że Karma Joga to ścieżka wojownika, a jogin powinien:
Utrzymywać silne, zdrowe ciało
Znieść obelgi i komplementy, komfort i ból równo
Mieć wiarę w siebie, wiedząc, że boskość zawsze go/ją pokocha
Być elastycznym w każdej sytuacji i umieć nawiązać kontakt ze wszystkimi
Mieć spokojny umysł
Być nieustraszonym
W przypadku Karmy Jogi wszystkie pragnienia w końcu łączą się w jedno, które polega na służbie i ostatecznie służbie boskości.
Joga oddania
Bhakti to joga oddania, ostatecznie dla boskości, ale początkowo może to być guru, rodzina, przyjaciel lub cokolwiek, co tworzy silne więzi emocjonalne.
W dzisiejszym świecie pełnym chaosu i zamieszania mówi się, że Bhakti to najłatwiejsza ze ścieżek. Może być praktykowana przez każdego – niezależnie od zdolności umysłowych czy fizycznych – i nie wymaga szerokiej wiedzy na temat praktyk jogi.
Bhakti to ścieżka miłości, która usuwa zazdrość, nienawiść, pożądanie, gniew, egoizm, dumę i arogancję. Zastępuje te uczucia radością, boską ekstazą, błogością, spokojem i mądrością. Pierwsza linijka piosenki Fleetwood Mac mówi: „Tonąć w morzu miłości, gdzie każdy chciałby się utopić”. To jest Bhakti – tonąć w miłości.
Wedanta mówi, że istnieje cienka nić z czystej miłości (Prem), która łączy twoje serce z boskością. Ta nić to istota Bhakti. Od początku stworzenia leży uśpiona w twoim sercu, ukryta przez warstwy niewiedzy i cierpienia. Bez względu na to, co robisz lub dokąd idziesz, ta nić, nasze boskie połączenie, nigdy nie może zostać zerwana. To właśnie powoduje głębokie pragnienie twojej duszy radości i błogości.
Zakochanie się w kimś lub w czymś tworzy separację. Bhakti to być miłością – być pijanym boską miłością. To jedność zakochania się w samej miłości. Wedanta mówi, że należy kłaść nacisk tam, gdzie jest on potrzebny – na boskie Ja w każdej napotkanej osobie.
Jogin Bhakti
Pyta, czego pragnę na najgłębszym poziomie mojego istnienia? Czysty w myślach, słowach i czynach Szuka boskości w codziennym życiu Czczi i szanuje całe życie Oczyszcza serce przez oddanie Śpiewa, tańczy, intonuje i słucha boskich wersetów Poddaje się, będąc otwartym na wszystko Działa jako sługa, przyjaciel lub matka dla boskości w każdym
Często ludzie mówią, że nie mają wystarczająco dużo czasu na duchową praktykę z powodu zobowiązań rodzinnych. Bhakti polega na tym, żeby uczynić służbę swojej rodzinie swoją praktyką. W Bhakti wszystkie przywiązania ustępują miejsca pochłaniającej miłości do Boga – to jedyne przywiązanie, które uwalnia, a nie ogranicza. Gdy boskość zostanie ponownie ustanowiona w świątyni twojego serca, jej miłość posłuży ci na wieczność. Bhakti to podróż, która prowadzi do „odpoczynku w Bogu”.
Joga wiedzy
Gyana Joga to ścieżka wiedzy, a właściwie mądrości. Jest to sposób na oświecenie poprzez proces rozumowania – szczególnie proces rozróżniania tego, co jest rzeczywiste, a co nie jest rzeczywiste, co jest prawdziwe i co nieprawdziwe – poprzez studiowanie i samobadanie.
Mówi się, że jest to najtrudniejsza ścieżka, ponieważ wykorzystuje umysł i intelekt, aby przejść poza siebie i w końcu zrealizować, że jesteś Jednością z boskością. Upaniszady nazywają to „ostatnią krawędzią”, na której ego zawsze próbuje nas zrzucić. Wymaga to dużo siły charakteru, woli i intelektu.
Kiedy pytano Ramana Maharshi, wielkiego indyjskiego świętego i jogina Gyany, często odpowiadał: „Najpierw zapytaj siebie, kto zadaje to pytanie”. Gyana Joga polega na studiowaniu starożytnych tekstów i nauk wielkich mistrzów, ale co ważniejsze, na badaniu samego siebie.
Jogin Ghana
Czyta słowa wielkich mistrzów Zadaje sercu następujące pytania i słucha odpowiedzi bez oceniania ani oceny: Kim jestem? Czego chcę? Jaki jest mój cel? Za co jestem wdzięczny? Jest uważny na otaczający świat Słucha, rozważa, kontempluje Praktykuje rozeznawanie i obojętność Medytuje i codziennie poświęca czas na ciszę
Jogin Gyana przestaje martwić się tym, co widzi, ale pyta: „Dlaczego to widzę?” Życie zaczyna być postrzegane jako sen.
Joga królewska
Raja Joga oznacza „Królewską Ścieżkę”. Tak jak król utrzymuje kontrolę nad swoim królestwem, musisz utrzymać kontrolę nad swoim własnym „królestwem” – ogromnym terytorium swojego umysłu.
To ścieżka medytacji, mantr i technik. Podstawowa idea Raja Jogi polega na tym, że postrzeganie boskiego Ja jest zasłonięte przez zakłócenia umysłu. Jeśli ciało i umysł można uczynić nieruchomymi i czystymi, Ja natychmiast zabłyśnie.
Raja Joga to ścieżka najbardziej preferowana przez Zachodnich, ponieważ może być praktykowana przez prawie każdego, nie wymagając żadnych przekonań ani konkretnej wiary. Raja Joga mówi, żeby wierzyć tylko w to, co odkrywasz samodzielnie poprzez bezpośrednie doświadczenie.
Jogin Raja Utrzymuje równowagę we śnie, diecie, stylu życia i pracy Jest zgodny z rytmem natury Jest czysty i bezstronny Bierze odpowiedzialność za swoje życie Kontroluje swoje emocje i pozostaje wolny od zmartwień Unika rozpraszania Trenuje umysł poprzez techniki medytacji.
Chociaż nie nazywał tego Raja Joga, ta ścieżka została najlepiej podsumowana przez indyjskiego mędrca Patanjalego w jego Jogasutrach, pod tytułem Astanga, czyli Osiem gałęzi jogi.
Yama: Powstrzymanie się od szkodzenia innym poprzez złe postępowanie, w tym nieprzemoc, prawdomówność, niekradzenie, nie marnowanie energii, powściągliwość od chciwości lub gromadzenia
Niyama: Zasady dla naszego codziennego życia, w tym czystość lub higiena, zadowolenie, dyscyplina, nauka, oddanie
Asana: Siedzenie lub postawa, pozycje jogi
Pranajama: Opanowanie i ożywienie siły życiowej
Pratyahara: Wewnętrzna refleksja
Dharana: Skoncentrowana uwaga
Dhyana: Medytacja, ciągły przepływ
Samadhi: Wolność, wyzwolenie, oświecenie
W istocie Raja Joga to systematyczny proces kształtowania naszego charakteru i życia, aby doświadczyć oświecenia.
Cztery ścieżki jogi – Karma Joga, Bhakti Joga, Jnana Joga i Raja Joga – oferują różnorodne podejścia do duchowego rozwoju i oświecenia. Chociaż te cztery ścieżki wydają się różne, tak naprawdę istnieje tylko jedna Joga, jedno połączenie, jedna całość. Możemy być bardziej pociągnięci do jednej ścieżki niż do innych, ale wzajemnie się uzupełniają. Jak mówi powiedzenie: „Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”, więc wszystkie ścieżki prowadzą do oświecenia.
Ścieżki są jak cztery różne nici splatane razem, aby utworzyć tę samą linę, każda wzmacniana przez inne. Wybierz te aspekty każdej ścieżki, które rezonują z tobą, i zacznij je włączać do swojego życia. Odkrywając, który z nich najlepiej odpowiada Twoim potrzebom i celom życiowym, możesz zacząć swoją własną, wyjątkową duchową podróż ku jedności i samorealizacji. Szukaj radości w codziennej praktyce i pozwól jej cię prowadzić.
Osobiście doświadczyłam wielu korzyści związanych z praktyką medytacji. Medytacja nie tylko zmienia jakość naszego życia, ale też wpływa pozytywnie na nasze zdrowie fizyczne i emocjonalne. Chciałbym podzielić się z Wami informacjami o technikach medytacyjnych, korzyściach płynących z medytacji oraz przedstawić 5 aplikacji, które mogą pomóc Wam wprowadzić medytację do swojego codziennego życia.
Istnieje wiele technik medytacyjnych, które można dostosować do swoich indywidualnych potrzeb i celów. Oto kilka z nich:
Medytacja uważności (mindfulness): skupienie uwagi na chwili obecnej i akceptacja wszystkiego, co się w niej dzieje.
Medytacja koncentracyjna: skupienie na jednym punkcie, np. oddechu, dźwięku czy obrazie, aby uspokoić umysł.
Medytacja transcendentalna: powtarzanie specjalnego, indywidualnie dobranego dźwięku (mantry) w celu wprowadzenia umysłu w stan głębokiego wyciszenia.
Medytacja metta (życzliwości): kultywowanie uczuć miłości i życzliwości wobec siebie i innych istot.
Medytacja przynosi wiele korzyści dla zdrowia i jakości życia, takich jak:
Redukcja stresu i lęku
Poprawa koncentracji i uwagi
Zwiększenie poczucia szczęścia i dobrego samopoczucia
Wzrost samoświadomości i empatii
Poprawa jakości snu
Wzmocnienie układu odpornościowego
4 aplikacje wspomagające medytację:
Headspace: łatwo przystępna aplikacja, która oferuje sesje medytacji prowadzone przez byłego mnicha buddyjskiego. Idealna dla osób, które zaczynają swoją przygodę z medytacją. Headspace to jedna z najbardziej znanych aplikacji do medytacji na rynku. Zapewnia szeroką gamę kursów i sesji medytacyjnych prowadzonych przez sympatycznego przewodnika, który wprowadza Cię w świat medytacji krok po kroku. Aplikacja oferuje również sesje tematyczne, takie jak radzenie sobie ze stresem, poprawa snu czy zwiększenie koncentracji. Headspace oferuje bezpłatny okres próbny, po którym można wybrać płatny abonament.
Calm: aplikacja, która oferuje różnorodne medytacje, dźwięki natury i historie na dobranoc, wspomagające relaksację, poprawę snu i radzenie sobie ze stresem. Calm skupia się na całkowitym relaksie, poprawie snu i radzeniu sobie z lękiem. Oferuje szeroką gamę sesji medytacji, opowieści na dobranoc, dźwięków natury oraz muzyki relaksacyjnej, które pomagają wyciszyć umysł. Calm oferuje zarówno krótkie, jak i długie sesje medytacyjne, dostosowane do Twojego stylu życia i potrzeb.
Insight Timer: społeczność medytacyjna z tysiącami bezpłatnych medytacji, muzyką, wykładami i kursami prowadzonymi przez nauczycieli z całego świata. Insight Timer jest bezpłatny, oferuje ponad 70 000 medytacji, prowadzonych przez nauczycieli z całego świata. Znajdziesz tu medytacje o różnych długościach i tematykach, co pozwala na wybór idealnej sesji dla Twoich potrzeb. Aplikacja posiada również funkcję społecznościową, która pozwala na kontakt z innymi medytującymi i dzielenie się doświadczeniami.
10% Happier: aplikacja stworzona we współpracy z autorem bestsellerowej książki, oferująca kursy medytacji i wywiady z ekspertami w dziedzinie uważności oraz zdrowego stylu życia. Aplikacja 10% Happier opiera się na bestsellerowej książce Dana Harrisa i oferuje kursy medytacji prowadzone przez ekspertów. Skierowana jest do osób, które mają sceptyczne podejście do medytacji, ale chcą spróbować tej praktyki. 10% Happier tłumaczy, jak medytacja wpływa na umysł i ciało, i oferuje konkretne narzędzia, które pomogą Ci wprowadzić medytację do swojego życia.
Medytacja to potężne narzędzie, które może przynieść ogromne korzyści dla naszego zdrowia, jakości życia i relacji z innymi. Zachęcam Was do eksperymentowania z różnymi technikami medytacyjnymi, aby znaleźć tę, która najlepiej pasuje do Waszych potrzeb i celów.
Wprowadzenie medytacji do codziennej rutyny może być ułatwione dzięki wspomnianym wyżej aplikacjom, które dostarczają szeroką gamę medytacji, kursów i zasobów, aby pomóc Wam na tej wspaniałej ścieżce samorozwoju i wewnętrznego spokoju.
Indra Devi, znana również jako „Pierwsza Dama Jogi” i „Matka Jogi na Zachodzie”, była pionierką wprowadzania jogi do kultur zachodnich. Urodzona w 1899 roku jako Eugenie Peterson w Rydze, na Łotwie, Devi była pierwszą kobietą uczennicą T.K.V. Krishnamacharyi – słynnego jogina i nauczyciela jogi, który uczył również takich mistrzów, jak B.K.S. Iyengar, K. Pattabhi Jois oraz T.K.V. Desikachar.
Podróż Devi do Indii, gdzie rozpoczęła swoją duchową i jogiczną praktykę, miała miejsce w 1927 roku. Po przyjęciu nowego imienia, Indra Devi i praktykowaniu w szkole jogi Krishnamacharyi w Mysore, stała się jednym z jego najważniejszych uczniów. W 1938 roku otworzyła swoją pierwszą szkołę jogi w Szanghaju, gdzie nauczała jogi żon dyplomatów i amerykańskich wojskowych.
Po II wojnie światowej Devi przeniosła się do Hollywood, gdzie kontynuowała swoją misję nauczania jogi. Jej szkoła w Los Angeles przyciągała wiele sławnych osób, takich jak Marilyn Monroe, Greta Garbo, Gloria Swanson i Elizabeth Arden. Dzięki swoim koneksjom w kręgach filmowych, Indra zyskała ogromną popularność, stając się ambasadorką jogi na całym świecie.
W 1953 roku opublikowała swoją pierwszą książkę, „Forever Young, Forever Healthy”, która stała się bestsellerem. Następnie napisała jeszcze kilka książek, w tym „Yoga for Americans” i „Yoga for You”, przyczyniając się do popularyzacji jogi na Zachodzie.
W latach 60. i 70. Devi prowadziła liczne warsztaty i wykłady na całym świecie. W 1961 roku założyła Fundację Indra Devi, która do dziś zajmuje się propagowaniem nauki o jodze oraz jej zdrowotnych i duchowych korzyści.
Indra Devi zmarła w 2002 roku w wieku 102 lat, zostawiając po sobie niezwykłe dziedzictwo. Jej wkład w rozwój i upowszechnienie jogi na całym świecie jest nieoceniony, a jej życie i praca stanowią inspirację dla kolejnych pokoleń praktykujących jogę.
Pranayama to starożytna praktyka jogi skupiająca się na regulacji oddechu. Słowo „pranayama” pochodzi z sanskrytu, gdzie „prana” oznacza „siłę życiową”, a „yama” oznacza „kontrolę” lub „regulację”. Pranayama, będąc integralną częścią jogi, ma na celu harmonizację ciała i umysłu poprzez świadome ćwiczenia oddechowe. Istnieje wiele różnych technik pranayamy, które mają swoje unikalne korzyści i cele. W tym artykule przedstawię kilka popularnych technik, które możesz wypróbować w swojej praktyce jogi.
Ujjayi Pranayama (Oddech Zwycięski)
Ujjayi Pranayama to jedna z najbardziej znanych technik oddechowych stosowanych w praktyce jogi, zwłaszcza w Ashtanga i Vinyasa. Ujjayi to oddech o charakterystycznym syczącym dźwięku, który jest wynikiem lekkiego zwężenia tylnej części gardła. Ta technika oddechowa pomaga w skoncentrowaniu uwagi na oddechu, zwiększa uważność i pozwala na wydłużenie fazy wdechu i wydechu. Regularna praktyka Ujjayi Pranayama wpływa na poprawę wydolności płuc, zwiększenie koncentracji oraz redukcję stresu.
Nadi Shodhana Pranayama, znana również jako alternatywny oddech nosem, to technika oddechowa mająca na celu równoważenie energii w ciele. Polega na naprzemiennym zamykaniu jednej z nozdrzy podczas wdychania i wydychania, co pozwala na równoczesne oczyszczenie i stymulację obu półkul mózgu. Regularna praktyka Nadi Shodhana Pranayama wspomaga redukcję stresu, poprawia koncentrację, uspokaja umysł i wprowadza harmonię w funkcjonowaniu układu nerwowego.
Kapalabhati Pranayama (Świecący Czaszkowy Oddech)
Kapalabhati Pranayama to energetyzująca technika oddechowa, która skupia się na aktywnym i rytmicznym wydychaniu, podczas gdy wdech jest bierny i krótki. Kapalabhati wzmacnia mięśnie przepony i pomaga oczyścić drogi oddechowe. Technika ta zwiększa przepływ energii w ciele, poprawia krążenie i wspomaga detoks w eliminacji toksyn. Oddech ognia może również wspomóc proces trawienia, wzmacniać układ odpornościowy i zwiększać koncentrację.
Bhastrika Pranayama (Oddech Kowadła)
Bhastrika Pranayama, zwana również oddechem kowadła, polega na energicznych, równomiernych wdechach i wydechach. Technika ta wzmacnia układ oddechowy, pobudza układ nerwowy i zwiększa przepływ energii w ciele. Regularna praktyka Bhastrika Pranayama wpływa na zwiększenie wydolności płuc, poprawę krążenia krwi i oczyszczenie układu limfatycznego.
Sitali Pranayama (Chłodzący Oddech)
Sitali Pranayama to technika oddechowa o chłodzących właściwościach. Polega na zrolowaniu języka w kształt rurki i wdychaniu powietrza przez nią. Następnie, zamykamy usta i wydychamy powietrze przez nos. Sitali Pranayama pomaga obniżyć temperaturę ciała, wspiera układ trawienny, łagodzi uczucie pragnienia i przeciwdziała negatywnym skutkom stresu.
Brahmari Pranayama (Oddech Pszczeli)
Brahmari Pranayama, zwany również oddechem pszczeli, to technika oddechowa polegająca na wydobywaniu dźwięku przypominającego brzęczenie pszczół podczas wydechu. Wdech odbywa się swobodnie i głęboko. Brahmari Pranayama wpływa na uspokojenie umysłu, zmniejszenie napięcia i stresu oraz poprawienie koncentracji. Jest to szczególnie pomocne dla osób cierpiących na problemy ze snem, lęki czy depresję.
Pranayama to istotny element praktyki jogi, który pomaga uspokoić umysł i zwiększyć świadomość oddechu. Różnorodność technik oddechowych pozwala na dostosowanie praktyki do indywidualnych potrzeb i celów. Wypróbowanie różnych technik oddechowych może pomóc odkryć, która z nich przynosi najlepsze rezultaty dla naszego ciała i umysłu. Ważne jest jednak, aby praktykować pranayamę pod okiem doświadczonego nauczyciela, który może udzielić odpowiednich wskazówek i zapewnić bezpieczną praktykę.
Bakasana i Kakasana to dwie asany w praktyce jogi, wymagające równowagi, siły i koncentracji jednocześnie. Choć na pierwszy rzut oka mogą wydawać się podobne, każda z nich ma swoje unikalne cechy i korzyści. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej tym dwóm pozycjom, ich technikom oraz różnicom między nimi.
Kakasana
Kakasana, nazywana również pozycją kruka, jest podobna do Bakasany, ale różni się wysokością. W tej pozycji większa część wagi ciała spoczywa na przedramionach, a nie na rękach, co sprawia, że jest to łatwiejsza asana dla osób początkujących.
Jak wykonać Kakasanę?
Stań w pozycji góry (Tadasana) i zegnij kolana, opierając się na przedniej części stóp.
Połóż dłonie na podłodze, na szerokość ramion, z palcami skierowanymi do przodu.
Zegnij ręce w łokciach, pozwalając udom, kolanom lub łydkom opierać się na przedramionach.
Przenieś wagę ciała na przedramiona równocześnie wychylając się bardziej do przodu.
Podnieś stopy od podłoża zbliżając uda do siebie.
Utrzymaj pozycję przez kilka oddechów, a następnie powróć do pozycji początkowej.
Bakasana
Bakasana, znana również jako pozycja żurawia, to asana równowagi, w której większość wagi ciała jest przenoszona na górne kończyny. Ta pozycja wzmacnia ramiona, nadgarstki i mięśnie brzucha, a także poprawia równowagę i koncentrację.
Jak wykonać Bakasanę?
Stań w pozycji góry (Tadasana) i zegnij kolana, rozchyl kolana lekko na boki i unieś biodra wysoko.
Połóż dłonie na podłodze, na szerokość ramion, z palcami skierowanymi do przodu.
Przenieś wagę ciała na ręce i lekko zegnij ramiona, pozwalając kolanom oprzeć się jak najgłębiej w okolicach pachy.
Delikatnie podnieś stopy od podłoża, równocześnie starając się zrównoważyć ciało na rękach.
Zaczynając od zgiętych ramion, zacznij powoli prostować ramiona, unieś torso i stopy wyżej.
Utrzymaj pozycję przez kilka oddechów, a następnie powróć do pozycji początkowej.
Pamiętaj, że całkowite wyprostowanie ramion może być trudne dla osób początkujących. Dlatego warto stopniowo dążyć do tego celu, pracując nad siłą ramion i równowagą.
W obu pozycjach ważne jest, aby skupić się na stabilności i równowadze, a nie na wysokości, na jaką uniesiesz stopy. Z czasem, gdy będziesz ćwiczyć te asany, zyskasz siłę i pewność siebie, aby podnosić stopy wyżej i utrzymywać pozycje przez dłuższy czas.
Drishti to termin pochodzący z sanskrytu, który oznacza „punkt skupienia wzroku” lub „skupienie umysłu” w praktyce jogi. Drishti jest kluczowym elementem praktyki jogi, zwłaszcza w Ashtanga Vinyasa, pomaga w utrzymaniu koncentracji, równowagi i wyciszenia umysłu.
Aby wykonać drishti, należy skupić wzrok na wyznaczonym punkcie podczas wykonywania konkretnej asany (pozycji). Drishti powinno być stosowane nie tylko jako skupienie wzroku, ale także jako umysłowe skupienie na oddechu i praktyce jogi.
Główne drishti w tradycyjnej praktyce jogi:
Urdhva (w górę)
Bhrumadhye / Ajna (środek brwi / trzecie oko)
Nasagrai (nos)
Hastagrai (dłoń)
Parsva (w bok)
Angusta ma dyai (kciuk)
Nabi chakra (pępek)
Padayoragrai (palce stóp)
Poniżej opisane są różne rodzaje drishti, ich znaczenie oraz sposób, w jaki można je włączyć do swojej codziennej praktyki jogi.
Nāsāgre-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na koniec nosa
Nasagra Drishti stosowane jest w wielu asanach, w tym pozycji w Chaturanga Dandasana (pozycja kija) czy w pozycji psa z głową w górę (Urdhva Mukha Svanasana). Warto zauważyć, że Nasagra Drishti może być stosowane także w innych pozycjach, w zależności od potrzeb i preferencji osoby praktykującej. Pomaga w skupieniu uwagi na sobie i utrzymaniu równowagi.
Ajna-dṛṣṭi– Skupienie na trzecim oku
Ajna Drishti kieruje wzrok na przestrzeń między brwiami, zwana „trzecim okiem”. Stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest neutralnie lub skierowana w dół, jak np. Dandasana czy Virasana. Pomaga wyciszyć umysł i zwiększyć wewnętrzną koncentrację. Warto zauważyć, że Ajna Drishti może być stosowany również w innych pozycjach, w zależności od potrzeb i preferencji praktykującego. Kiedy wybierasz drishti dla konkretnej asany, warto zwrócić uwagę na cel praktyki, na to, jakie korzyści chcesz uzyskać oraz jaką tradycję jogi praktykujesz. W niektórych tradycjach zalecenia co do stosowania drishti mogą się różnić.
Bhrūmadhye-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na miejsce pomiędzy brwiami
Bhrumadhya Drishti kieruje wzrok na środek brwi, podobnie jak Ajna Drishti, jednak stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest zgięta do tyłu. Pomaga w utrzymaniu równowagi i uspokaja umysł, jak np. Purvottanasana (pozycja odwróconego stołu) czy Ustrasana (pozycja wielbłąda).
Nabhicakre-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na pępek
Nabi Chakra Drishti stosowane jest w pozycjach zgięcia do przodu, takich jak pozycja psa z głową w dół (Adho Mukha Svanasana) czy Halasana (pozycja pługa). Pomaga w rozluźnieniu pleców, utrzymaniu równowagi i skupieniu się na oddechu.
Hastagrahe-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na dłoń
Hastagra Drishti stosowane jest w pozycjach, które wymagają skupienia na ruchu rąk, takich jak Trikonasana (pozycja trójkąta) czy Parivrtta Trikonasana (skręcona pozycja trójkąta). Pomaga w utrzymaniu równowagi i zwiększa świadomość ciała.
Aṅguṣṭhamadhye-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na kciuk
Angushtha Ma Dyai Drishti polega na skupieniu wzroku na kciuku. Jest to stosowane w asanach, które angażują ramiona, np. w Utkatasana (pozycja krzesła) czy w pozycji Virabhadrasana I (wojownik I).
Pādayoragre-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na palce u stóp
Padayoragra Drishti stosowane jest w pozycjach zgięcia do przodu, takich jak Janu Sirsasana (pozycja głowy do kolana) czy Paschimottanasana (siedząca pozycja rozciągająca). Pomaga w utrzymaniu równowagi, skupieniu na oddechu i rozluźnieniu pleców.
Pārśva-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku w bok
Parshva Drishti stosowane jest w pozycjach skrętowych, takich jak Utthita Parsvakonasana (pozycja rozszerzonego bocznego kąta) czy Marichyasana C (pozycja mędrca Marichi). Pomaga w skupieniu uwagina ruchu skręcającym, utrzymaniu równowagi oraz wzmocnieniu mięśni brzucha.
Ūrdhva-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku ku górze
Urdhva Drishti stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest uniesiona do góry, takich jak Upavishta Konasana czy Ubhaya Padangushtasana. Pomaga w skupieniu się na rozciąganiu klatki piersiowej, utrzymaniu równowagi i wzmocnieniu mięśni pleców.
Adhodṛṣṭi – Skierowanie wzroku ku dołowi
Adho Drishti stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest opuszczona w dół, takich jak Balasana (pozycja dziecka). Pomaga w relaksacji, uwalnianiu napięcia oraz skupieniu się na oddechu.
Antar-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku do wewnątrz
Antar Drishti polega na wewnętrznym skupieniu wzroku, czyli na zwróceniu uwagi na wewnętrzne doświadczenia, takie jak oddech, uczucia czy myśli. Stosowane jest w pozycjach medytacyjnych i w praktykach, które koncentrują się na wewnętrznym poznaniu, jak np. Padmasana (pozycja kwiatu lotosu) czy Sukhasana (pozycja łatwa).
Drishti, czyli skierowanie wzroku, jest niezwykle istotne w praktyce jogi, ponieważ pomaga w utrzymaniu koncentracji, równowagi oraz zwiększa uważność. Warto eksperymentować z różnymi rodzajami drishti, aby znaleźć te, które najbardziej odpowiadają naszym potrzebom i pomagają osiągnąć większą harmonię w praktyce jogi. Regularne stosowanie drishti może przyczynić się do głębszego zrozumienia i opanowania praktyki, prowadząc do większego dobrostanu fizycznego i emocjonalnego.
Jak stosować drishti podczas praktyki jogi?
Wybierz odpowiednie drishti dla konkretnej pozycji. Każda asana ma swoje określone drishti, które pomagają w utrzymaniu równowagi i koncentracji.
Praktykuj drishti z łagodnością i miękkością. Nie należy zmuszać oczu ani umysłu do skupienia się na punkcie. Pozwól, aby oczy naturalnie skupiły się na wybranym punkcie.
Pamiętaj o oddychaniu. Drishti jest ściśle związane z oddechem, który ma kluczowe znaczenie dla utrzymania równowagi i wyciszenia umysłu. Staraj się oddychać spokojnie i głęboko podczas praktyki.
Praktykuj drishti jako narzędzie medytacji. Skupienie wzroku na jednym punkcie może pomóc w wyciszeniu umysłu, co jest jednym z głównych celów praktyki jogi.
Bądź cierpliwy i konsekwentny. Praktykowanie drishti może wymagać czasu i wytrwałości, ale z czasem przyniesie znaczące korzyści dla twojej praktyki jogi i ogólnego samopoczucia.
Dlaczego praktykujemy jogę z drishti, a nie z zamkniętymi oczami?
Koncentracja i uważność
Drishti pomaga skupić uwagę na obecnej chwili, zwiększając uważność na ciele i umyśle. Praktykowanie jogi z zamkniętymi oczami może prowadzić do rozproszenia myśli, podczas gdy skierowanie wzroku na konkretny punkt pomaga w zwiększeniu koncentracji i utrzymaniu świadomości.
Równowaga
Równowaga jest kluczowym elementem praktyki jogi. Drishti pomaga utrzymać równowagę, poprzez skupienie wzroku na stabilnym punkcie. Praktykowanie z zamkniętymi oczami może utrudnić utrzymanie równowagi, zwłaszcza w trudniejszych pozycjach.
Skierowanie energii
Drishti pomaga skierować energię w określonym kierunku, co przyczynia się do lepszego opanowania pozycji i większego zrozumienia praktyki. Z zamkniętymi oczami trudniej jest kontrolować przepływ energii, co może prowadzić do nieefektywnego wykonywania asan.
Bezpieczeństwo
Praktykowanie jogi z otwartymi oczami i zastosowanie drishti pozwala na kontrolowanie pozycji ciała i zapobiega urazom. Z zamkniętymi oczami łatwiej jest stracić orientację w przestrzeni, co może prowadzić do kontuzji.
Wewnętrzna praktyka czy zewnętrzna praktyka
Chociaż joga jest wewnętrzną praktyką, wykorzystuje zewnętrzne punkty odniesienia, takie jak drishti, aby pomóc w głębszym zrozumieniu umysłu i ciała. Praktykowanie z zamkniętymi oczami może być korzystne w niektórych przypadkach, takich jak medytacja czy pranayama, jednak drishti stanowi ważne narzędzie w codziennej praktyce asan.
Praktykowanie jogi z drishti, a nie z zamkniętymi oczami, ma wiele korzyści, ale joga to holistyczna praktyka, która obejmuje różnorodne techniki i podejścia. Choć większość praktyk jogi zaleca stosowanie drishti, czyli skierowania wzroku, w niektórych przypadkach praktykowanie z zamkniętymi oczami może być korzystne.
Praktyka jogi z zamkniętymi oczami – korzyści i zastosowanie
Wzmacnianie wewnętrznego połączenia
Praktykowanie jogi z zamkniętymi oczami może pomóc w głębszym połączeniu z własnym ciałem i umysłem, ponieważ zamykanie oczu skupia uwagę na wewnętrznych doznaniach. To może prowadzić do większej świadomości fizycznych i emocjonalnych odczuć oraz rozwijać intuicję i wewnętrzną mądrość.
Redukcja bodźców zewnętrznych
Zamykanie oczu podczas praktyki jogi pozwala na wyeliminowanie bodźców wzrokowych, które mogą odciągać uwagę. W ten sposób praktykujący może skupić się wyłącznie na wewnętrznym procesie, co może prowadzić do większej koncentracji i spokoju.
Medytacja i relaksacja
Jest szczególnie korzystna podczas medytacji i technik relaksacyjnych, takich jak pranayama czy Savasana (pozycja trupa). Zamykanie oczu pomaga wyciszyć umysł i uwolnić się od myśli, co sprzyja głębszemu relaksowi i wyciszeniu.
Praktyka na poziomie uczuć
Pozwala na bardziej emocjonalne i intuicyjne podejście do praktyki, umożliwiając odkrywanie ciała i umysłu na poziomie uczuć. Może to prowadzić do lepszego zrozumienia własnych emocji i potrzeb, a także do większej empatii wobec innych.
Przeciwwskazania
Chociaż praktyka jogi z zamkniętymi oczami ma swoje zalety, warto pamiętać o potencjalnych trudnościach związanych z utrzymaniem równowagi i kontrolą pozycji ciała. Dlatego warto stosować to podejście z rozwagą i uważnością, zwłaszcza w przypadku początkujących praktykujących.
Zamykanie oczu podczas praktyki może być dla niektórych osób kluczowe do głębszego zrozumienia jogi, ale dla innych może być pomocne jedynie w określonych sytuacjach. Ostatecznie, to praktykujący decyduje, które podejście przynosi mu najwięcej korzyści i pozwala na rozwój zarówno na poziomie fizycznym, jak i duchowym.
