Kategoria: Poradnik

Lista przydatnych informacji dla osób zainteresowanych rozpoczęciem praktyki jogi

  • Czym jest Vinyasa joga?

    Czym jest Vinyasa joga?

    Czego mogę się spodziewać na zajęciach w stylu Vinyasa?

    Spodziewaj się energicznej praktyki w stylu flow z różnorodnym zestawem pozycji za każdym razem i dużym naciskiem na ruch skoordynowany z oddechem.

    Wszystko to pochodzi z Ashtanga, ale często z różnym układem pozycji niż w tradycyjnych seriach Ashtanga. Nasze zajęcia Rocket są mocno inspirowane Ashtanga, ale oferują zmieniający się mix pozycji zarówno znanych, jak i bardziej ezoterycznych.

    Większość nauczycieli stara się uczynić zajęcia komfortowymi dla sprawnych początkujących, jednocześnie wprowadzając wystarczająco zaawansowane pozycje, aby stanowiły wyzwanie dla doświadczonych uczniów. Jeśli jesteś nowy, po prostu wyznacz sobie granice w praktyce i pracuj nad zmodyfikowanymi wersjami bardziej wymagających pozycji.

    Powinieneś sprawić, aby zajęcia były przyjemnością, a nie udręką. Oszukuj, pomijaj rzeczy, rób przerwy i po prostu oddychaj od czasu do czasu. Z czasem rozwiniesz siłę, wytrzymałość i koncentrację umysłową.

    Czy różne nazwy dla zajęć typu flow mają jakieś znaczenie?

    Yin Yang, Power joga, Vinyasa flow i inne podobne tytuły zajęć nie mają tak naprawdę większego znaczenia, ponieważ każdy nauczyciel ma swoje własne podejście do struktury zajęć typu flow. Znajdziesz łatwe zajęcia power jogi i bardzo dzikie zajęcia oznaczone jako vinyasa flow w zależności od nauczyciela.

    Nasze zajęcia Rocket są na bardziej przygodowym końcu spektrum. Niektórzy nauczyciele zawsze wykonują tę samą sekwencję. My wolimy bawić się, robiąc różne pozycje na każdych zajęciach — i szerszy wachlarz pozycji.

    To przyjemność eksplorować i znaleźć zajęcia oraz nauczyciela, który odpowiada ci w danym momencie twojej praktyki.

    Co to jest vinyasa?

    Sanskryckie słowo ma kilka znaczeń. Najczęściej używane jest do określenia konkretnej sekwencji łączącej (opartej na powitaniu słońca — chaturanga/pies w górę/pies w dół), która jest skoordynowana z oddechem i przenosi cię z jednej pozy do drugiej. Praktyka staje się płynna, zsynchronizowana z oddechem, zamiast być tylko serią oddzielnych pozycji.

    Vinyasa nadaje rytm praktyce, utrzymuje energię, buduje siłę górnej części ciała i działa jako kontrpozycja, aby rozciągnąć nogi i zresetować kręgosłup do neutralnej pozycji na kolejną sekwencję.

    Skąd pochodzi styl jogi vinyasa?

    Konkretna forma vinyasy, łącząca pozycje z sekwencją chaturanga/pies w górę/pies w dół, pochodzi z systemu Ashtanga. Niektóre klasyczne style hatha używają powitań słońca, ale zazwyczaj tylko jako rozgrzewki.

    W praktyce opartej na vinyasie przepływ trwa przez całą klasę. Styl powitań słońca Ashtanga, w którym skacze się do chaturangi, jest wyjątkowy w porównaniu z klasyczną praktyką polegającą na stawianiu jednej nogi do tyłu na raz. Oczywiście powitania słońca w stylu Ashtanga stały się powszechne w różnych hybrydowych stylach praktyki.

    Jakie są inne zastosowania słowa vinyasa?

    Może być również używane (rzadziej) do oznaczenia konkretnych wariacji pozycji powtarzanych w praktyce. Noga z przodu to vinyasa 1, składanie się nad nią to vinyasa 2, wdech do góry to vinyasa 3, wydech na bok to vinyasa 4, itp.

    Każda sekwencja przechodzenia z asany do asany może być nazwana vinyasą — nie musi być związana z ruchami powitania słońca spotykanymi w praktyce stylu Ashtanga.

    Co jeszcze jest zapożyczone z Ashtanga?

    Idea, że praktyka powinna być wyzwaniem, skupiona na ciągłym oddechu ujjayi i stale ewoluująca w miarę pogłębiania się twojej praktyki. Wszystko to zmierza do tego, aby fizyczna praktyka stała się medytacją.

    Jaka jest główna różnica między zajęciami „Rocket joga”, „Yin Yang” lub „Vinyasa” a Ashtanga?

    Nie ma ustalonych serii pozycji. Każde zajęcia mogą być inne. Podstawowa składnia vinyasa jogi pozwala na eksplorowanie zmieniającego się programu pozycji. Możesz eksplorować pozycje z pierwszej, drugiej i trzeciej serii Ashtanga w bardziej dostępny sposób niż w praktyce serii.

    Choć praktyka ustalonej serii ma swoje zalety, miło jest również eksplorować różne kombinacje, tempo, wariacje i różne sposoby wchodzenia i wychodzenia z pozycji.

    Czym to się różni od jogi Iyengar?

    Pozycje pochodzą z tego samego źródła zarówno w systemach Iyengar, jak i Ashtanga. Kiedy mówimy o wyrównaniu i formie w klasie vinyasa, to element techniki pochodzi w pewnym sensie z jogi Iyengar.

    Pattabhi Jois, twórca linii Ashtanga i B.K.S. Iyengar mieli tego samego nauczyciela, Krishnamacharyę. Iyengar postanowił ignorować pracę z oddechem (którą lubił nauczać oddzielnie) i vinyasy systemu Ashtanga w swoich podstawowych zajęciach. Bardziej zaawansowana praktyka Iyengar obejmuje to, co nazywa „skokami” — bardzo podobne do Surya Namaskara A z systemu Ashtanga.

    Czy to jest związane z „hot jogą” Bikram?

    Nie, to zupełnie inna sprawa. W praktyce opartej na Ashtanga rozwijamy ciepło wewnętrznie poprzez wyzwania fizyczne, vinyasy, oddech ujjayi i bandhy, a nie poprzez podnoszenie temperatury na termostacie.

    Seria Bikram jogi nie jest płynną praktyką, przynajmniej nie w takim sensie, jak rozumiemy to w tradycji Ashtanga. Seria podstawowa Bikram, czyli 26 pozycji hatha jogi wykonywane w temperaturze 40 stopni Celcjusza jest także dobra z wielu powodów.

    Czy wspomnieliśmy, że joga powinna być zabawą? Staramy się dobrze bawić podczas naszej praktyki. Dołącz do nas!

  • Czym jest Hatha joga?

    Czym jest Hatha joga?

    Czy Hatha to konkretny styl jogi?

    Nie. Hatha Yoga to ogólny termin, który obejmuje wszystkie style fizycznej praktyki jogi. Niektóre style są stosunkowo nowe (Iyengar, Anusara, Bikram, Ashtanga) inne są bardziej tradycyjne. Wszystkie są częścią hatha jogi.

    Większość stylów hatha jogi obejmuje pracę z oddechem (pranajama) i techniki medytacyjne oprócz pozycji (asana).

    Czasami na grafiku zajęć w studio zobaczysz „hatha joga” jako tytuł klasy co może sugerować że to łatwiejsza klasa. To nie jest do końca poprawne ponieważ „hatha joga” może mieć dowolny poziom intensywności w zależności od nauczyciela.

    Wszystkie style jogi (oprócz Bikram jogi) oferują zajęcia o różnej intensywności w zależności od nauczyciela i potrzeb uczniów.

    Czasami „hatha yoga” w harmonogramie zajęć oznacza bardziej tradycyjny styl praktyki. Zwykle to oznacza że to nie jest joga płynna, Kundalini, Iyengar ani Ashtanga.

    Słowo „hatha” w sanskrycie dosłownie oznacza siłę lub moc co sugeruje praktykę wymagającą pracy mającą na celu uwolnienie uśpionych energii (shakti lub prana) w Tobie.

    Jak tradycyjna Hatha joga różni się od Vinyasa jogi lub praktyki Ashtanga?

    Skupienie jest na pracy w samych pozycjach a nie na przepływie od jednej do drugiej. Robisz jedną pozycję wychodzisz z niej robisz kolejną. Może łączysz kilka ale nie są one połączone z ruchami opartymi na oddechu (vinyasas) jak chaturanga/pies w górę/pies w dół.

    Praktyka vinyasa oparta na powitaniach słońca mimo swojej popularności prawdopodobnie pochodzi dopiero z końca lat 20. XX wieku kiedy została złożona przez Pattabhi Joisa i jego nauczyciela Krishnamacharyę.

    Czy robi się powitania słońca w tradycyjnej hatha jodze?

    Tak ale jest to inna forma niż na zajęciach ashtanga lub vinyasa jogi. Nadal jest zsynchronizowana z oddechem ale to cykl 12-pozycji z wieloma różnicami w tym krokiem w tył do wykroku aby otworzyć biodra (zamiast skoku obiema nogami do deski lub chaturangi).

    W klasycznej hatha jodze chodzi o to, aby rozgrzać i uruchomić wszystkie główne grupy mięśniowe przed praktyką asan (pozycji hatha yogi) samych w sobie.

    W praktyce Ashtanga lub innej vinyasa powitania słońca służą temu samemu celowi na początku, ale sekwencje podobne do powitania słońca są kontynuowane przez całą klasę aby łączyć pozycje razem.

    Ile lat ma hatha joga?

    Sama joga jest starożytna ale trudno to udokumentować ponieważ do niedawna (około 1800 roku) była to wyłącznie tradycja ustna. Również taka która wykluczała osoby postronne z nauki.

    Wzmianki o wczesnej praktyce jogi w Indiach (głównie medytacyjnej nie obecny ogromny zbiór pozycji) znajdują się w Rg Veda najstarszym piśmie świata.

    Patanjali w Jogasutrach z 200 r. p.n.e. przedstawił obecnie obserwowane filozoficzne podstawy praktyki jogi ale głównie koncentrował się na aspektach medytacyjnych a nie na pozycjach.

    Najlepszym dowodem na rozwój fizycznych praktyk (hatha jogi) są teksty takie jak Hatha Yoga Pradipika Shiva Samhita i Gheranda Samhita. Wszystkie są późnymi produktami okresu Tantrycznego eksplorującymi praktykę jogi skoncentrowaną na ciele w erze 800-1600 n.e. Niektóre z pozycji które wykonujemy dziś na zajęciach hatha jogi są jasno opisane w tych tekstach ale wiele naszych praktyk ewoluowało później.

    Dlaczego ludzie praktykują jogę?

    Tradycyjnie chodziło o eksplorację medytacji i dążenie do błogości, spokoju i oświecenia. Teoria hatha jogi mówi że to co robimy z ciałem wpływa na to co dzieje się w umyśle.

    Nawet bez konkretnego zamiaru rozpoczęcia praktyki medytacyjnej odkrywamy, że wykonywanie ćwiczeń oddechowych i pozycji w każdym stylu hatha jogi w dużej mierze wpływa na nastrój i postrzeganie dobrostanu.

    Jeśli twoja droga prowadzi do głębszej praktyki medytacji proces staje się znacznie łatwiejszy jeśli ciało jest zdrowe giętki i zrelaksowane. Nie możemy traktować żadnej formy medytacji (z jakiejkolwiek tradycji) jako samej aktywności umysłowej. Reszta ciała musi koniecznie brać udział w podróży.

    W hatha jodze świadomość podczas pozycji jest sama w sobie medytacją. To kultywowanie mentalnego skupienia również przygotowuje do głębszych praktyk medytacyjnych które są sercem tradycji hatha jogi.

    Oczywiście wiele osób przychodzi do fizycznej praktyki pozycji i ćwiczeń oddechowych z wielu innych powodów: redukcja stresu relaksacja rozciąganie ścięgien, uzdrowienie bolesnego kręgosłupa lub po prostu dlatego że znajomi powiedzieli że to fajne.

    Co obejmuje tradycja jogi poza „hatha jogą”?

    Słowo „joga” pochodzi od sanskryckiego korzenia „yuj” co oznacza „jednoczyć” lub „łączyć” jak w nawiązywaniu połączenia jogina z resztą kosmosu – stan który ma wystąpić w głębokiej medytacji kiedy wszystkie dualizmy naszego normalnego istnienia zostają przekroczone. Hatha joga jest tylko jednym ze sposobów jakie ta tradycja oferuje aby dążyć do tego stanu jedności:

    • Raja joga — joga medytacji jak to zostało opisane w Jogasutrach Patanjalego
    • Karma joga — joga bezinteresownej służby
    • Jnana joga — ścieżka nauki i intelektualnego poszukiwania
    • Hatha joga — praktyka asan, pranajamy i medytacji
    • Bhakti joga — ścieżka praktyki dewocyjnej

    Czy wspomnieliśmy że joga może być zabawna? Staramy się dobrze bawić podczas naszej praktyki. Dołącz do nas!

  • Bikram joga – sekwencja podstawowa

    Bikram joga – sekwencja podstawowa

    Początki i rozwój Bikram jogi

    Bikram joga, znana także jako hot joga lub hatha 26+2, ma swoje korzenie w tradycji jogi Bishnu Ghosha. Bishnu Ghosh, brat znanego mistrza jogi Paramahansy Yoganandy, był pionierem we wprowadzaniu praktyk jogicznych do zachodniego świata. Jego szkoła w Kalkucie, Ghosh’s College of Physical Education, stała się ważnym ośrodkiem propagującym hatha jogę i jej korzyści zdrowotne.

    Kim był Bishnu Ghosh?

    Bishnu Charan Ghosh był znanym indyjskim kulturystą i mistrzem jogi, który połączył tradycyjne techniki jogi z nowoczesnymi metodami treningu fizycznego. Jego praca i badania nad wpływem jogi na zdrowie i sprawność fizyczną przyciągnęły uwagę wielu uczniów, w tym Bikrama Choudhury’ego.

    Bikram Choudhury i powstanie hot jogi

    Bikram Choudhury, jeden z najznamienitszych uczniów Bishnu Ghosha, rozwinął własny styl jogi oparty na naukach swojego mistrza. Po odniesieniu poważnej kontuzji kolana, której lekarze nie mogli wyleczyć, Bikram zwrócił się do swojego nauczyciela o pomoc. Dzięki intensywnym praktykom jogi pod kierunkiem Bishnu Ghosha, Bikram w pełni wyzdrowiał. To doświadczenie zainspirowało go do stworzenia sekwencji 26 pozycji, które są podstawą sekwencji Bikram jogi.

    Sekwencja 26 pozycji

    Bikram joga składa się z 26 pozycji oraz 2 ćwiczeń oddechowych, które są wykonywane w podgrzanym pomieszczeniu o temperaturze około 40°C. Ta stała sekwencja ma na celu wszechstronne wzmocnienie i uelastycznienie ciała, a także poprawę zdrowia fizycznego i psychicznego. Każda pozycja w tej sekwencji jest starannie dobrana, aby przygotować ciało do następnej, tworząc harmonijną i efektywną całość.

    Jak wygląda typowa sesja Bikram jogi?

    Standardowa sesja Bikram jogi trwa 90 minut, a ekspresowa 60 minut i są identyczne na całym świecie. Instruktorzy Bikram jogi są szkoleni do precyzyjnego prowadzenia zajęć, zapewniając uczniom spójne i bezpieczne doświadczenie. Gorące środowisko pomaga w głębszym rozciąganiu mięśni, zwiększa wydolność sercowo-naczyniową oraz wspomaga detoksykację organizmu poprzez intensywne pocenie się.

    Korzyści zdrowotne Bikram jogi

    Regularne praktykowanie Bikram jogi przynosi liczne korzyści zdrowotne:

    • Poprawia elastyczność mięśni i stawów
    • Wzmacnia mięśnie i poprawia ogólną kondycję fizyczną
    • Wspomaga detoksykację organizmu
    • Poprawia krążenie i zdrowie układu sercowo-naczyniowego
    • Redukuje stres i poprawia samopoczucie psychiczne
    • Zwiększa koncentrację i dyscyplinę umysłową

    Tradycja Bishnu Ghosha w Bikram jodze

    Bikram Choudhury kontynuował dziedzictwo swojego nauczyciela, Bishnu Ghosha, propagując jogę na całym świecie. Tradycja Ghosha koncentruje się na holistycznym podejściu do zdrowia, łącząc fizyczne ćwiczenia z mentalnym i duchowym rozwojem. Praktyki te kładą nacisk na poprawę zdrowia fizycznego, równowagę emocjonalną oraz duchową świadomość.

    Jak się przygotować do zajęć hot jogi?

    Przygotowanie do zajęć Bikram jogi obejmuje:

    • Picie dużej ilości wody w dni zajęć, aby zapobiec odwodnieniu
    • Noszenie lekkiej, przewiewnej odzieży
    • Przyniesienie maty do jogi, ręcznika i wody na zajęcia
    • Unikanie ciężkich posiłków na kilka godzin przed zajęciami

    Dla kogo jest Bikram joga?

    Bikram joga jest odpowiednia dla osób w każdym wieku i o różnym poziomie sprawności fizycznej. Kluczowe jest słuchanie swojego ciała i dostosowywanie intensywności ćwiczeń do swoich możliwości. Osoby z pewnymi schorzeniami powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem praktyki.

    Tradycja hot jogi z linii Bishnu Ghosha

    Bikram joga, wywodząca się z tradycji Bishnu Ghosha to wymagająca forma jogi, która oferuje wiele korzyści zdrowotnych i psychicznych. Jej stała sekwencja i gorące środowisko sprawiają, że jest to wyjątkowa praktyka, która może przynieść głębokie zmiany w zdrowiu i samopoczuciu praktykujących.

  • Historia Ashtanga Jogi, czyli Jogi Korunta

    Historia Ashtanga Jogi, czyli Jogi Korunta

    Podróżując po północnych Indiach w celu rozpowszechniania wiedzy o jodze jako metodzie leczenia różnych dolegliwości, Sri T. Krishnamacharya – dzięki wsparciu Maharadży z Mysore, znanego ze swojej filantropii i głębokiej wiary – natrafił przypadkiem w latach 30. XX wieku w bibliotece uniwersyteckiej w Kolkacie na starożytny manuskrypt napisany na liściach palmowych zatytułowany „Yoga Korunta”. Autor, starożytny mędrzec o imieniu Vanama, stworzył ten dokument między 500 a 1500 rokiem p.n.e., a dokument ten był doskonale zachowany. Jako specjalista od starożytnego sanskrytu, Krishnamacharya zrozumiał z niektórych zwrotów, że tekst był częścią znacznie starszej tradycji ustnej, datowanej na 3000 do 4000 lat p.n.e.

    Odkrycie to skłoniło Sri T. Krishnamacharyę, który wcześniej nauczał innych metod jogi, do trzeciego już zmodyfikowania swojego podejścia do nauczania. Zwrócił się z prośbą do Sri K. Pattabhi Jois, aby poświęcił się wyłącznie tej pierwotnej formie jogi, nazywanej Jogą Korunta, i aby kontynuował jej przekazywanie.

    Od 1937 roku Pattabhi Jois nauczał Jogi Korunta w Mysore w Indiach.

    Dopiero pod koniec lat 60. XX wieku, André Van Lysebeth, pionier jogi w Europie, spędził trzy miesiące studiując jogę w Indiach pod okiem Pattabhi.

    André mówił o nim i jakości jego nauczania, rozpowszechniając jego metodę poprzez publikowanie entuzjastycznych artykułów w magazynie „YOGA”, którego był redaktorem.

    Około 1973 roku Amerykanie mieli okazję uczestniczyć w pokazach jogi prowadzonych przez Manju (syna Pattabhi) w aszramie Gitānandy (w pobliżu Pondicherry). Wkrótce Norman Allen stał się uczniem Pattabhi, którego jego uczniowie czule nazywali Guruji, a potem do grona jego uczniów dołączyli także Nancy Gilgoff i David Williams.

    Pattabhi wybrał nazwę „Ashtanga” dla swojej szkoły, odwołując się do jednego z sześciu systemów ortodoksyjnej filozofii indyjskiej – jogi. Pozostałe systemy to: Nyāya, Vaisheshika, Sāṃkhya, Mîmâmsâ, Vedānta.

    Biblia jogi, napisana przez Patañjali, nosi tytuł „Joga Sutra” i stanowi rodzaj syntezie dotychczasowej wiedzy. W drugim rozdziale tej książki, w wersetach (YS II-29), wyjaśniane są podstawy praktyki jogi, której definicja brzmi „aṣṭāṅga joga”. Wszystkie duchowe techniki odnoszące się do tej książki mogą być nazywane aṣṭāṅga jogą.

    W ten sposób nazwa „Joga Kuruntha” została zmieniona na „Ashtanga Joga”. W rzeczywistości, instytut prowadzony przez Pattabhi był nazywany „Ashtanga Yoga Research Institute of Mysore”, co skłoniło amerykańskich studentów do myślenia, że nauczał on odmiany jogi zwaną „Ashtanga”.

    W 1975 roku, Nancy Gilgoff i David Williams zaprosili Guruji i jego syna Manju, którzy wyruszyli w swoją pierwszą podróż do Ameryki, aby nauczać jogi. Manju pozostał w Stanach Zjednoczonych. Praktyka jogi szybko rozprzestrzeniła się po Ameryce pod nazwą Ashtanga, od Kalifornii aż po Hawaje.

    Dzisiaj ta tradycyjna forma jogi, głównie znana pod nazwą Ashtanga Vinyasa Joga, jest jedną z najczęściej praktykowanych na świecie.

    Sharath Rangaswamy, wnuk Sri K. Pattabhi Jois, naucza Ashtanga Vinyasa Jogi, której uczył się od swojego dziadka.

  • Bikram joga – sekwencja zaawansowana

    Bikram joga – sekwencja zaawansowana

    W tradycji Bikram joga z linii Bishnu Ghosha istnieją dwie serie jogi:

    • Bikram zaprojektowana przez Bikrama Choudhury’ego, początkująca klasa czasami nazywana 26+2 (pozycje jogi + pranajamy)
    • oraz zaawansowana seria, czasami zwana 84 lub sekwncją zaawansowaną.

    Pierwsza seria jest nauczana i praktykowana na całym świecie, ale zaawansowana klasa jest głównie praktykowana przez nauczycieli jogi i prowadzona przez bardziej doświadczonych nauczycieli. Jeśli kiedykolwiek byłeś w studiu Bikram yoga, mogłeś widzieć plakat z Tony Sanchezem demonstrującym pozycje jogi zaawansowanej serii 84.

    Zaawansowana seria Bikram jest praktykowana w pomieszczeniu ogrzewanym do 40 stopni Celsjusza, tak samo jak w Bikram hot yoga i trwa od 1,5 do 3 godzin.

    woman stretching arms

    Pranayama

    Pranayama – Głęboki oddech na stojąco (20 dynamicznych powtórzeń)

    Zaawansowane asany

    1. Virabhadrasana – Powitanie bogów i bogiń (seria liczona na 8) x 2
    2. Surya namaskar – Powitanie słońca (seria liczona na 8)

    Seria Pół księżyca

    Pars ardha chandrasana –  Półksiężyc boczny 

    Ardha chandrasana –  Półksiężyc (wygięcie)

    Pada hastasana – Ręce do stóp (głowa do kolan)

    Trikonasana – Pozycja trójkąta 

    Dandayamana bibhaktapada janushirasana – Pozycja stojąca nogi oddzielone, głowa do kolana

    Utkatasana –  Pozycja dziwna (3 części)

    Garudasana – Pozycja orła

    Dandayamana janushirasana – Stojąca pozycja z głową do kolana

    Dandayamana dhanurasana – Stojąca pozycja naciąganie łuku

    Tuladandasana – Pozycja trzymania równowagi

    Bibhakta hasta tuladandasana – Separate hands balancing stick pose

    Dandayamana bibhakatapada paschimotthanasana – Standing separate leg stretching pose

    Guillotine rozgrzewka

    Guillotine pose – Pozycja gilotyny

    Tadasana (Vriksasana) – Pozycja drzewa 

    Padangustasana – Stanie na palcach

    Bamanasana – Pozycja niskiego człowieka  “pozycja plażowa” rozgrzewka jeśli trzeba)

    Angustasana – Pozycja stania na palcach

    Kagasana – Pozycja kruka

    Bakasana – Pozycja żurawia

    Pranasana – Pozycja życia 

    Seria Lotosu

    Najpierw rozgrzewka (bujanie dziecka) i 3 x 20 krążenie nogą

    Sukhasana – Łatwa pozycja

    Samasana – Prosta pozycja (palce stóp na boki, lewy nad prawym)

    Siddhasana – Pozycja medytacji (pięta do pięty)

    Bhadrasana – Delikatna pozycja

    Swastikasana – Pozycja na szczęcie (prawa/lewa)

    Adrha padmasana – Pół lotos (najpierw prawa noga)

    Padmasana – Lotos (prawa noga)

    Utthita padmasana – Uniesiony lotos (stojąc na palcach)

    Baddha padmasana – Spleciony lotos

    Tulangalasana – Lotos w L

    Garbhasana – Pozycja płodu

    Matsyasana – Pozycja ryby

    Makarasana – Pozycja pająka (dłonie w odwróconym namaste)

    Parbatasana – Pozycja góry

    Kukkutasana – Pozycja koguta

    Savasana – Pozycja trupa

    Pavanamuktasana – Pozycja usuwająca wiatry

    Seria Kobry

    Bhujangasana – Pozycja kobry

    Salabasana – Pozycja świerszcza

    Poorna salabasana – Pełna pozycja świerszcza

    Dhanurasana – Bow pose

    Seria Utrwalenia

    Supta vajrasana – Fixed firm pose

    Ardha-kurmasana – Półowa pozycji żółwia

    Ustrasana – Pozycja wielbłąda

    Sasangasana – Pozycja królika

    Shavasana – Pozycja trupa

    Janushirasana – Pozycja głowy do kolana 

    Paschimotthanasana – Pozycja rozciągania

    Bibhakta pada paschimotthanasana – Rozciąganie obu nóg (straddle)

    Mandukasana – Pozycja żaby

    Utthita paschimotthanasana – Upward stretching pose

    Poorna bibhaktapada janushirasana – Full separate leg head to knee (splits)

    Eka pada rajakapotasana –  Gołąb (left knee bent first/then right)

    Dandayamana poorna janushirasana – Full standing head to knee pose (standing splits, stand on left first)

    Poorna dandayamana dhanurasana – Pełny łuk na stojąco

    Savasana – Pozycja trupa

    Seri na obie strony

    Akarna dhanurasana – Pozycja naciągania łuku (pozycja łucznika prawa noga najpierw)

    Chatushkonasana – Pozycja czterech kątów (lewe kolano zgięte nad pierwszym)

    Gomukhasana – Pozycja krowiego pyska

    Ardha matsyendrasana – Skręt (zwykły prawa/lewa i pełny prawa/lewa)

    Savasana – Pozycja trupa

    Seria rozciągania nóg

    Eka pada gokhilasana – Łuk z jedną nogą (prawa/lewa)

    Deepada gokhilasana – Łuk z obiema nogami

    Gokhilanana mayurasana – Łuk z jedną nogą w pozycji pawia

    Gokhilasana parbatasana – Łuk z jedną nogą w pozycji góry

    Seria żółwia

    Eka pada shirasana – Jedna noga za głową (prawa/lewa)

    Deepada shirasana – Pozycja z obiema nogami za głową

    Utthita kurmasana – Pozycja żółwia (2 rodzaje)

    Kurmasana – Pozycja żółwia

    Yoga Nidrasana – Pozycja śpiącego jogina

    Omkarasana (prawa/lewa) – Pozycja Om

    Goodbye pose (prawa/lewa)

    Savasana – Pozycja trupa

    Seria pługa

    Uthanapadasana – Unoszenie nóg (prawa/lewa/obie) rozgrzewka w Halasana (nogi za głowę 5x) 

    Savasana – Pozycja trupa

    Halasana – Pozycja pługa

    Karnapitasana – Kolana do uszu

    Sarvangasana – Stanie na barkach (świeca)

    Urdha Sarvangasana – Lotos w staniu na barkach

    Baddha Sarvangasana – Zgięcie (z lotosem) w staniu na barkach

    Savasana – Corpse pose

    Seria Pełni

    Poorna  bhujangasana – Pełna kobra

    Poorna dhanurasana – Pełny łuk

    Poorna ustrasana – Pełny wielbłąd

    Setu bandha – Pozycja mostu

    Chakrasana – Pozycja koła i wszystkie wariacje (ze staniam jedna noga, itp)

    Savasana – Corpse pose

    Seria Pawia

    Mayurasana – Pozycja pawia

    Baddha mayurasana – Złożony (z lotosem) paw

    Eka pada mayurasana – Paw z jedną nogą

    Kahasta mayurasana – Paw na jednej ręce

    Shavasana – Pozycja trupa

    Seria na głowie

    Ardha sirsasana – Stanie na głowie, nogi proste uniesione do połowy

    Sirsasana –  Stanie na głowie

    Urdha sirsasana – Stanie na głowie z lotosem

    Baddha sirsasana – Złożenie się (z lotosem) stojąc na głowie

    Seria Tygrysa

    Bagghrasana – Pozycja tygrysa (balans na przedramionach)

    Bagghrasana vrschikasana – Skorpion na przedramionach

    Baggharasana brischikasana – Złożenie się (z lotosem) stojąc na przedramionach

    Likarasana – Pozycja “lika”

    Seria na rękach

    Hastasana – Pozycja stania na rękach

    Hastasana – Stanie na rękach (z lotosem)

    Urdhva hastasana or Kukkutasana – Złożenie się (z lotosem) w staniu na rękach

    Eka hasta hastasana – Stanie na jednej ręce

    Vrschika hastasana – Skorpion na rękach

    Brikkhasana – Drzewo palmowe (na jednej ręce)

    Simhasana – Pozycja lwa

    Abdominal control – Kryja Nauli

    Kapalabati – Oddech świecącej czaszki (x300)

    Savasana – Pozycja trupa

    Zakończenie serii zaawansowanej

  • Krishnamacharya – ojciec współczesnej jogi

    Krishnamacharya – ojciec współczesnej jogi

    „Rytm ciała, melodia umysłu i harmonia duszy tworzą symfonię życia.”
    Iyengar

    Tirumalai Krishnamacharya (1888-1989), ten współczesny ojciec jogi, znany jest jako człowiek, który wniósł hatha jogę do kultury zachodniej. Rozpoczął naukę jogi w wieku pięciu lat u swojego ojca i ostatecznie stał się mistrzem jogi, lekarzem ajurwedyjskim, guru, lingwistą i uczonym w Wedach. Joga towarzyszyła mu przez siedemdziesiąt lat.

    Podczas nauczania dla Maharadży z Mysore w latach trzydziestych, był nauczycielem tych, którzy stali się potem jednymi z najbardziej znanych postaci w świecie jogi; swojego syna Desikachar, szwagra Iyengara, pierwszej zachodniej uczennicy, Indry Devi oraz Patthabi Joisa, który później rozpowszechnił Ashtanga jogę.

    „Ponieważ joga nie jest stała. Joga to tworzenie.”
    Desikachar

    Joga, którą nauczał Krishnamacharya, nie była nową jogą, opierała się na intensywnych naukach Jogasutr Patanjalego i innych starożytnych tekstów. Uważał, że istnieje tylko jeden rodzaj jogi, który pochodził z Jogasutr. Nauczał, że joga jest instrumentem osiągania zdrowia.

    Jednym z nieporozumień jest to, że jego nauczanie wydawało się zmieniać. Nie zmieniał się styl, jego nauki były starannie dostosowywane do każdego ucznia w danym momencie. Wierzył w nauczanie „tego, co jest odpowiednie dla każdego indywidualnie”, więc nauczał każdego inaczej. Desikachar pisze, że nigdy nie widział, jak jego ojciec uczył jego matkę, ale znała asany doskonale. Jednak Krishnamacharya ograniczył jej wykonywanie wygięć, pomimo tego że mężczyzn w jej wieku zachęcał do wygięć.

    „To, co czyni nauki mojego ojca unikalnymi, to jego nacisk na uwzględnienie każdej jednostki i jej wyjątkowości. Jeśli szanujemy każdą osobę indywidualnie, naturalnie oznacza to, że zawsze będziemy zaczynać od tego, gdzie aktualnie znajduje się każda osoba. Punkt wyjścia nigdy nie jest potrzebą nauczyciela, lecz ucznia.” Desikachar

    Krishnamacharya twierdził: „Joga to świadomość, pewien rodzaj poznania. Joga prowadzi do świadomości. Joga polega na zatrzymywaniu fal umysłu, jak napisano w Jogasutrach (Patanjalego): citta vritti nirodha. Kiedy umysł jest bez ruchu, może to być przez kwadrans, czy nawet przez kwadrans minuty, zrozumiesz, że joga ma charakter nieskończonej świadomości, nieskończonego poznania. Nie ma tam innego obiektu.”

    Dla Krishnamacharyi było bardzo ważne, aby asany wykonywać powoli, z wiedzą i skupieniem na oddechu (pranajamą). Krishnamacharya uważał, że „szybkie ruchy, a w konsekwencji, szybki oddech zakłócają przepływ prany i spowodują niezrównoważenia. Wolne ruchy z długim wdechem i wydechem pomogą w prawidłowym przepływie prany i koncentracji umysłu.”

    Mówił: „Ćwiczenie bez wiedzy jest ślepe. Wiedza bez praktyki jest bezcelowa.”

    Krishnamacharya miał taką kontrolę nad swoim oddechem i ciałem, że jednym z najbardziej znanych jego osiągnięć jest możliwość takiego spowolnienia oddechu, że mógł dobrowolnie zatrzymać bicie serca na kilka minut. Następnie stopniowo przywracał oddech, puls, bicie serca. Obecni lekarze stwierdziliby jego zgon.

    Z książki Desikachara „Zdrowie, uzdrawianie i dalej” pisze: „”Ojcze” powiedziałem, „chcę się tego nauczyć”. „Nigdy Cię tego nie nauczę” powiedział. „Ojcze,” upierałem się, „muszę pokazać to innym.” „Nie!” odpowiedział bardzo stanowczo. „To nie jest użyteczne dla społeczeństwa. To tylko osiągnięcie…”, tutaj użył terminu, który można by przetłumaczyć z sanskrytu jako „podróż egoistyczna”. „Musiałem to zrobić, aby przekonać publiczność o sile jogi. Teraz to zrobione. Nie musisz tego uczyć się. Musisz uczyć się tylko tego, co jest użyteczne dla społeczeństwa.”

    „Każdy może oddychać. Dlatego każdy może praktykować jogę.”
    Desikachar

  • Joga to największy dar Indii dla świata

    Joga to największy dar Indii dla świata

    Ten artykuł przedstawia zapomniane źródło wielu współczesnych asan jogi – legendarnego Tirumalai Krishnamacharyę, Ojca Współczesnej Jogi, który uważał, że dopóki ciało nie będzie wolne od choroby, nie ma sposobu na to, aby umysł mógł się unieść i skierować do wewnątrz.

    „Gdzie jest złudzenie, kiedy Prawda jest znana? Gdzie jest choroba, kiedy Umysł jest czysty? Gdzie jest śmierć, kiedy Oddech jest kontrolowany? Dlatego poddaj się JODZE.”

    Krishnamacharya

    Krishnamacharya uważał, że „joga to największy dar Indii dla świata”. Pochodził z południowego rejonu Indii i nie podróżował nawet poza granice kraju – jego joga zdobyła sobie uznanie na całym obszarze Europy, Azji i Ameryki. Prawie każde asana jogi jest inspirowana jego naukami. Jest uważany za Ojca Nowoczesnej Jogi. Czy to Vinyasa Krama, Ashtanga joga, joga Iyengara czy Bikram joga – popatrz na cokolwiek, co dzisiaj rozpowszechnia dobroć w powietrzu i zauważysz, że zaczerpnięto to od Krishnamacharyi.

    Urodzony 18 listopada 1888 roku w Muchukundapurze w dystrykcie Chitradurga w dzisiejszym stanie Karnataka, w ortodoksyjnej rodzinie Iyengara. Jego rodzicami byli Sri Tirumalai Srinivasa Tatacharya, nauczyciel Wed i Shrimati Ranganayakiamma. W wieku sześciu lat przeszedł upanayanę, zaczął uczyć się mówić i pisać w Sanskrycie, korzystając z tekstów takich jak Amarakosha oraz uczył się śpiewać Wedy pod kierunkiem ojca.

    Gdy miał 10 lat jego ojciec zmarł, a rodzina przeniosła się aby zamieszkać z jego pradziadkiem w Mysore. Krishnamacharya spędził większość młodości podróżując po Indiach, studiując sześć indyjskich filozofii. W wieku 18 lat opuścił Mysore, aby pobierać nauki na uniwersytecie w Benares lub Varanasi. Na uniwersytecie studiował logikę i sanskryt, pracując z jednym z największych gramatyków epoki, Brahmashri Shivakumar Shastry. Od Brahmasri Trilinga Rama Shastri nauczył się także Mimamsa.

    W 1914 roku kontynuował naukę na kursach w Queen’s College i uzyskał kilka certyfikatów nauczycielskich. Krishnamacharya następnie wybrał się na studia sześciu darshanów wg filozofii Wed w Patna University w Biharu. Otrzymał stypendium na studia z zakresu ajurwedy od Vaidyi Krishnakumara z Bengalu.

    Wiadomo, że Krishnamacharya studiował pod przewodnictwem mistrza jogi Sri Babu Bhagavan Dasa i zdał egzamin z Samkhya Jogi w Patna. Wiadomo również, że wielu jego nauczycieli uznało jego wyjątkowe zdolności w jogi. Krishnamacharya był dobrze zaznajomiony z wieloma dziedzinami, takimi jak starożytne pisma, joga, ajurweda, Nadi Pariksha (czytanie pulsów) i inne.

    Udał się także w Himalaje i nauczył się jogi u wielkiego jogina Ramamohana Brahmachari. Guru Krishnamacharyi powierzył mu dalsze zadanie szerzenia przesłania jogi, aby pomagać i leczyć chorych.

    „Wdech, a Bóg zbliża się do Ciebie. Zatrzymaj wdech, a Bóg pozostaje z Tobą. Wydech, a zbliżasz się do Boga. Zatrzymaj wydech i poddaj się Bogu.”
    Krishnamacharya

    Pełnometrażowy film Breath of the Gods obejrzysz na vimeo

    Współczesna joga, czyli forma praktykowana codziennie przez dziesiątki milionów ludzi na całym świecie według hinduskiej tradycji bezpośrednio sięga do Shivy. Jednocześnie jednak współczesna joga powstała we wczesnym dwudziestym wieku jako dzieło ucznia T. Krishnamacharyi (1888-1989). Ta historia jest znacznie mniej znana i to właśnie o niej jest ten film.

    Życie i nauki Krishnamacharyi ukazane są przez oko reżysera Jana Schmidta-Garre w poszukiwaniu autentycznej jogi. Jego podróż prowadzi go od legendarnych uczniów i krewnych Krishnamacharyi aż do źródła współczesnej jogi, na pałac Maharadży z Mysuru. Od Pattabhi Joisa Jan uczy się „Powitań Słońca”, od Iyengara „Króla Asan”, czyli stania na głowie, a wreszcie Sribhashyam ujawnia mu tajemniczą „Sesję Jogi Ratunkowej” swojego ojca.

  • Oddech i rozciąganie: Tajemnice głębszej praktyki jogi

    Oddech i rozciąganie: Tajemnice głębszej praktyki jogi

    Bahya abhyantara stambha vrittih desa kala sankhyabhih paridrsto dirgha suksmah.
    Pranajama ma trzy aspekty: długi i delikatny oddech, zewnętrzny i wewnętrzny, oraz zatrzymanie oddechu. Te są regulowane przez miejsce, czas i liczbę, stając się długotrwałe i subtelne.

    Jogasutry (2.50)

    W praktyce jogi, oddech jest nie tylko środkiem do życia; jest potężnym narzędziem, które może transformować naszą praktykę, szczególnie gdy chodzi o rozciąganie. Rozciąganie jest kluczowym elementem jogi, pomagającym zwiększyć elastyczność, zredukować napięcie mięśniowe i poprawić ogólną mobilność ciała. Kiedy połączymy rozciąganie z świadomym, kontrolowanym oddechem, możemy osiągnąć znacznie więcej – nie tylko na poziomie fizycznym, ale i mentalnym.

    Świadome używanie oddechu pozwala nam na głębsze zanurzenie się w każdej pozycji. Wdychając, możemy przygotować ciało do rozciągania, a wydychając, delikatnie pogłębić rozciągnięcie. To naturalne, rytmiczne przepływanie oddechu tworzy przestrzeń w ciele, umożliwiając mu osiągnięcie większej elastyczności bez narażania na kontuzje. Taki sposób praktyki przypomina naszej fizjologii, że jogi nie chodzi o forsowanie i osiąganie, ale o bycie obecnym i świadomym w każdym ruchu.

    To, co jest fascynujące w użyciu oddechu podczas rozciągania, to jego wpływ nie tylko na ciało, ale i na umysł. Świadomy oddech pomaga uspokoić umysł, zmniejszyć poziom stresu i zwiększyć koncentrację. Gdy nasz umysł jest spokojny i skoncentrowany, nasze ciało naturalnie staje się bardziej otwarte i elastyczne. Jest to zjawisko, które potwierdzają zarówno praktykujący jogę, jak i naukowcy.

    Zrozumienie, jak wykorzystać oddech do pogłębiania rozciągania, wymaga praktyki i cierpliwości. Kluczem jest świadomość – świadomość oddechu, ciała i chwili obecnej. Taka praktyka prowadzi do głębszego połączenia ciała i umysłu, co jest esencją jogi.

    W słowach słynnego jogina B.K.S. Iyengara: „Oddech jest królem umysłu”. I rzeczywiście, kiedy używamy oddechu jako narzędzia w naszej praktyce jogi, otwieramy drzwi do głębszego zrozumienia i doświadczenia zarówno naszego ciała, jak i naszej wewnętrznej esencji.

  • Niewidzialny postęp: Jak rozpoznać i cenić małe zwycięstwa w jodze?

    Niewidzialny postęp: Jak rozpoznać i cenić małe zwycięstwa w jodze?

    W cieniu gęstego lasu, gdzie szelest liści tworzył niekończącą się melodię, znajdowała się mała chatka. To tu mieszkał Arjun, jogin, którego życie było nieustannym poszukiwaniem harmonii i mądrości. Arjun poświęcił wiele lat na zgłębianie tajników jogi, praktykując asany, pranajamę i dhyana z niezachwianą determinacją. Jednak mimo swojego oddania i dyscypliny, napotkał na swojej ścieżce przeszkodę, która wydawała się nie do pokonania – Alabdhabhumikatva, brak osiągnięć.

    Karmaṇy evādhikāras te mā phaleṣu kadācana. Mā karma-phala-hetur bhūr mā te saṅgo 'stv akarmaṇi

    Twoim obowiązkiem jest działanie, nigdy jednak nie jesteś uprawniony do owoców swojej działalności. Nie pozwól, aby motywacja do działania była owocem tego działania, ale też nie bądź przywiązany do nie działania

    Arjun często zastanawiał się, dlaczego, mimo całej swojej praktyki i poświęcenia, nie czuje, że robi postępy. Czasami wydawało mu się, że wszystkie jego wysiłki są daremne, że medytacja nie pogłębia się, a zrozumienie filozofii jogi pozostaje nieuchwytne. Te myśli wypełniały go rozczarowaniem i wątpliwościami, zaciemniając jasność umysłu, którą tak usilnie starał się osiągnąć.

    Pewnego dnia, podczas porannej medytacji, Arjun zdecydował, że musi znaleźć sposób na przezwyciężenie tej wewnętrznej przeszkody. Postanowił udać się w podróż do odległego aśramu, o którym słyszał, że mieszka tam mędrzec, znany ze swojej głębokiej wiedzy i zrozumienia jogi.

    Podróż była długa i pełna wyzwań. Arjun przemierzał górzyste ścieżki, przekraczał rwące rzeki i przemierzał piaszczyste pustynie. W końcu, po wielu dniach wędrówki, dotarł do aśramu. Tam spotkał mędrca, który przyjął go z ciepłym uśmiechem i zaprosił do swojej chatki.

    Arjun opowiedział mędrcowi o swoim problemie, o uczuciu braku postępu i o swoich wątpliwościach. Mędrzec, słuchając uważnie, skinął głową z zrozumieniem. Po chwili milczenia powiedział:

    Arjun, Twoje poszukiwania i praktyka są jak podróż przez ocean. Fale na powierzchni oceanu są jak twoje myśli i emocje – nieustannie się zmieniają. Ale głębia oceanu pozostaje spokojna i niewzruszona. Alabdhabhumikatva, brak osiągnięć, jest jak fala, która pojawia się na powierzchni twojego oceanu. Prawdziwy postęp nie zawsze jest widoczny, ponieważ jego esencja leży w głębi.

    Mędrzec zrobił krótką pauzę, po czym dodał:

    Kontynuuj swoją praktykę z pokorą i cierpliwością. Akceptuj każdą chwilę bez oczekiwania na natychmiastowe rezultaty. Prawdziwy postęp w jodze manifestuje się nie przez spektakularne osiągnięcia, ale przez stopniowe, ciche przemiany w głębi serca i umysłu.

    Arjun poczuł, jak słowa mędrca przenikają głęboko do jego serca. Wrócił do swojej chatki w lesie z nowym zrozumieniem i spokojem. Kontynuował swoją praktykę, tym razem z większą świadomością i akceptacją naturalnego rytmu wzrostu i zmian. Z czasem zrozumiał, że każda chwila praktyki jest cenna, że prawdziwy postęp nie zawsze jest mierzalny, a prawdziwa mądrość kryje się w prostocie bycia tu i teraz.

    Abhyasa vairagyabhyam tannirodhah

    Umysł osiąga spokój poprzez praktykę (abhyasa) i nieprzywiązywanie się (vairagya)
  • Harmonia w ruchu: Tańcząc z niestałością na ścieżce praktyki jogi

    Harmonia w ruchu: Tańcząc z niestałością na ścieżce praktyki jogi

    W cieniu starożytnej świątyni, gdzie szepty przeszłości splatają się z oddechem wiatru, żyła kobieta o imieniu Mira. Była joginką, która poświęciła swoje życie dążeniu do harmonii i oświecenia. Mira, znana z niezachwianej dyscypliny i oddania, codziennie o świcie witała słońce, oddając się praktyce asan, pranajamy i medytacji. Jej postawa była symbolem stałości, a umysł – przykładem skupienia. Jednak nawet największym mistrzom zdarza się stawić czoła wyzwaniom, a Mira miała swoje – Anavasthitatva, niestałość.

    Niestałość Anavasthitatva objawiała się w życiu Miry w najmniej oczekiwanych momentach. Pewnego dnia, gdy rutyna wydawała się niezachwiana, Mira poczuła, jak jej skupienie nagle znika, rozproszone przez wiatr zmian. Zaczęła zauważać, że jej codzienne praktyki stawały się coraz mniej regularne, a jej umysł coraz częściej zapraszał myśli, które nie miały miejsca w świątynnym spokoju.

    Gdy Mira zaczęła zauważać niestałość swojej praktyki, przypomniała sobie słowa z Jogasutr Patandżalego (1.14):

    Sa tu dirgha-kala-nairantarya-satkara-adara-asevito drdha-bhumih

    Stała praktyka, wykonywana przez długi czas, bez przerwy i z pełnym oddaniem, jest fundamentem na drodze do stabilności

    Mira, zaniepokojona tym wewnętrznym zamętem, postanowiła udać się na poszukiwanie przyczyn swojej niestałości. Wędrowała przez lasy, przekraczała góry, przemierzała pustynie, szukając odpowiedzi na pytanie, jak odzyskać utraconą równowagę.

    Wędrując przez lasy i przemierzając pustynie, Mira rozmyślała nad słowami z Bhagavad Gity (2.14):

    Matra-sparsas tu kaunteya sitosna-sukha-duhkha-dah. Agama-paino 'nityas tams titiksasva bharata.

    O synu Kunti, przejściowe kontakty ze światem materialnym, które powodują cierpienie i przyjemność, przychodzą i odchodzą. Wytrwaj w nich, o Bharata

    W swojej podróży spotykała wielu nauczycieli, mędrców i innych poszukujących, od których uczyła się różnych technik, medytacji i sposobów na osiągnięcie wewnętrznego spokoju

    Pewnej nocy, podczas pełni księżyca, Mira medytowała na brzegu świętego jeziora. Wówczas usłyszała delikatny, prawie niesłyszalny głos, który mówił: „Prawdziwa równowaga nie polega na unikaniu zmian, lecz na akceptacji ich jako nieodłącznej części życia.

    Gdy usłyszała głos przy świętym jeziorze, przypomniały jej się słowa z Jogasutr (1.2):

    Yogas citta-vritti-nirodhah

    Joga to uspokojenie wahań umysłu

    Anavasthitatva nie jest przeszkodą, lecz przypomnieniem, że życie jest ciągłym ruchem, a stałość znajduje się tylko w głębi serca i duszy.

    Te słowa oświeciły Mirę. Zrozumiała, że niestałość, którą tak bardzo starała się pokonać, była tak naprawdę nauczycielem uczącym jej, jak żyć w harmonii z naturą życia, która jest wiecznym tańcem zmian. Mira wróciła do swojej świątyni, ale już jako inna osoba. Kontynuowała swoją praktykę z nowym zrozumieniem, że każdy oddech, każdy ruch, każda chwila jest wyjątkowa i niepowtarzalna, a równowaga to sztuka tańca z życiem, a nie walka z jego nieuchronnym rytmem.

    Uświadomiwszy sobie, że równowaga to sztuka tańca z życiem, Mira zastanawiała się nad słowami z Bhagavad Gity (2.48):

    Yoga-sthah kuru karmani sangam tyaktva dhananjaya. Siddhy-asiddhyoh samo bhutva samatvam yoga ucyate.

    Działaj, o Dhananjaya (Arjuna), pozostając w stanie jogi, porzucając przywiązania, będąc równym wobec sukcesu i porażki. Równowaga w działaniu to joga.

    Anavasthitatva przestała być dla Miry przeszkodą. Stała się przewodnikiem na ścieżce do głębszego zrozumienia siebie i świata. A świątynia, która kiedyś była miejscem dążenia do perfekcji, stała się przestrzenią, gdzie każdy może przyjść i nauczyć się sztuki życia w harmonii z nieustannymi zmianami, tańcząc w rytmie wszechświata.